ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ

κ.κ. Π Α Ν Τ Ε Λ Ε Η Μ Ο Ν Ο Σ

 

 

Σάββατο 28-10-2017             Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερό Καθεδρικό Ναό

ΩΡΑ: 07:00-10:30                         τῆς Τοῦ Θεοῦ Σοφίας Ξάνθης.

 

ΩΡΑ: 10:30                              Δοξολογία ἐπί τῇ Ἐθνικῇ ἑορτῇ.

 

 

Κυριακή 29-10-2017              Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερό Ναό Κοιμήσεως

ΩΡΑ: 07:00-10:30                        Θεοτόκου Πηγαδίων.

 

Τρίτη 31-10-2017                  Μέγας Ἑσπερινός εἰς τόν πανηγυρίζοντα Ἱερό                                                                                                                         

ΩΡΑ: 18:00-19:30                           Ναό Ἁγίων Ἀναργύρων Βελόνης.

 

Τετάρτη 01-07-2017            Θεία Λειτουργία εἰς τόν πανηγυρίζοντα Ἱερό

ΩΡΑ: 07:00-10:30                        Ναό Ἁγίων Ἀναργύρων Καβάλας.

 

Πέμπτη 02-11-2017               Μέγας Ἑσπερινός εἰς τόν πανηγυρίζοντα Ἱερό

ΩΡΑ: 18:00-19:30               Ναό Ἁγίου Γεωργίου Κουτσοῦ.

 

Παρασκευή 3-11-2017                    Θεία Λειτουργία εἰς τόν πανηγυρίζοντα Ἱερό

ΩΡΑ: 07:00-10:30                         Ναό Ἁγίου Γεωργίου Πασχαλιᾶς.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

«ΠΙΣΤΗ  ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ»

Χιλιάδες λαού ακολουθούσαν τον Χριστό, καθώς πορευόταν προς το σπίτι, όπου τον είχε καλέσει ο αρχισυνάγωγος Ιάειρος για να θεραπεύσει τη βαριά ασθενούσα, μονάκριβη κόρη του. Και μάλιστα «συνέπνιγον αυτόν», δηλαδή είχαν κολλήσει επάνω του, ώστε να δημιουργείται ένα κινούμενο ανθρώπινο τείχος. Μοναδική ευλογία να μπορείς ν’ ακουμπήσεις τον ίδιο τον Χριστό. Κι όμως, οι όχλοι συνωθούνται ασυγκίνητοι, κυριευμένοι από επιπόλαιη περιέργεια και έξαψη να δουν τον Χριστό να θαυματοποιεί, χωρίς να τους αγγίζει τίποτε βαθύτερο, αδιάφοροι για οτιδήποτε πνευματικό.

Και μέσα σε όλους αυτούς, μόνη μία γυναίκα, ταλαιπωρημένη από το πρόβλημά της, έχοντας χάσει όλη της την περιουσία, ψάχνοντας την ίαση και απελπισμένη από τους ανθρώπους, προσέρχεται γεμάτη πίστη, δηλαδή ολοκληρωτική εξάρτηση από το θείο έλεος. Και έρχεται μην τολμώντας να διεκδικήσει, χωρίς ν’ ανοίξει το στόμα της, πιστεύοντας ότι δεν είναι άξια ν’ απασχοληθεί μαζί της ο Διδάσκαλος. Το μόνο που θέλει είναι απλώς να τον ακουμπήσει. Κι αυτή η επαφή, που γίνεται χωρίς εξωτερικά να διαφέρει από τα ακουμπίσματα των λοιπών άνθρωπων στον Χριστό, επιφέρει τέτοια ανατροπή και αποκάλυψη που την καθιστά άξια μνείας ανά τους αιώνες όπου κηρύσσεται το Ευαγγέλιο. «Τις ο αψάμενός μου;», ρωτά ο Χριστός όταν οι όχλοι τον συνθλίβουν, για να καταδείξει τη διαφορά της πίστης και της ταπείνωσης που διέκριναν τη συγκεκριμένη ψυχή από όλες τις άλλες.

Πόσοι και πόσοι δεν συνωθούνται μέσα στους Ναούς μας, ιδίως στις μεγάλες εορτές και τις πανηγύρεις Αγίων. Πόσο όμως, όλοι αυτοί είναι λαός του Θεού διακρινόμενοι από πίστη και αρετή και πόσο είναι όχλος που όπως τότε έρχεται και συνθλίβει και συνθλίβεται χωρίς να ωφελείται, ακριβώς διότι δεν ενεργεί ενσυνείδητα και δεν πορεύεται με γνώμονα την πίστη. Πόσοι δεν προσέρχονται στο «ποτήριον της ζωής» και δεν ακουμπούν απλώς, αλλά μεταλαμβάνουν τον όλο Χριστό γιατί «είναι έθιμο», «για το καλό», «έτσι από συνήθεια», χωρίς την προετοιμασία της εξομολόγησης, της νηστείας της ελεημοσύνης. Και όμως, η Εκκλησία που σαν Μητέρα τους δέχεται όλους χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς ταυτόχρονα προειδοποιεί. Πόσοι προσέχουμε τη λειτουργική αίτηση «Υπέρ του αγίου οίκου τούτου και των μετά πίστεως ευλαβείας και φόβου εισιόντων εν αυτώ»; Ο Χριστός μας θέλει ξεκάθαρους και αποφασισμένους στη σχέση μας μαζί του και αυτό σημαίνει, προσωπικότητες με αρχές και άξιες που δεν τον προδίδουν κατά τις περιστάσεις, επειδή «έτσι κάνουν οι άλλοι», αλλά τις εγκολπώνονται και μένουν σταθεροί σ’ αυτές με όποιο κόστος και τίμημα.                               ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ