του Νίκου Παπανικολόπουλου

Το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης στην Ελλάδα, άρχισε να εμφανίζεται τη δεκαετία του 1980 και επιδεινώθηκε τη δεκαετία του ’90.

Η επιδείνωση της κατάστασης, ανάγκασε την Ελληνική Πολιτεία, να πάρει μέτρα. Ο επί εξήντα (60) και πλέον χρόνια εφαρμοζόμενος Νόμος 4310/1929 «Περί εγκαταστάσεως, κατοικήσεως αλλοδαπών εν Ελλάδι, αστυνομικού ελέγχου, διαβατηρίων, απελάσεων και εκτοπίσεων» ήταν ανεπαρκής. Καταργήθηκε λοιπόν από το Νόμο 1975/1991 «Είσοδος – έξοδος, παραμονή, εργασία, απέλαση αλλοδαπών, διαδικασία αναγνώρισης αλλοδαπών προσφύγων και άλλες διατάξεις», ο οποίος προέβλεπε δραστικά μέτρα με αυστηρές ποινικές και διοικητικές κυρώσεις για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης.

Στο άρθρο 3 «Ομάδες δίωξης λαθρομετανάστευσης» για πρώτη φορά θεσπίστηκε ο όρος «λαθρομετανάστευση». Στη συνέχεια, υπήρξαν τροποποιητικοί νόμοι (2452/1996 και 2713/1999), αλλά το άρθρο 3 παρέμεινε ως είχε. Και στο Πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής του 1993, όπου υπήρξαν σωστές θέσεις, για το Δημογραφικό, τους λαθρομετανάστες, τις εκτρώσεις, την ενίσχυση του εθνικού και θρησκευτικού φρονήματος του λαού και άλλα καίρια θέματα, (ειδικά μετά την σελίδα 14), αναφερόταν ο όρος λαθρομετανάστευση.

Στις 20 Ιανουαρίου 2000, Ελλάδα και Τουρκία υπέγραψαν «Συμφωνία για την καταπολέμηση του εγκλήματος, ιδιαίτερα της τρομοκρατίας, του οργανωμένου εγκλήματος, της παράνομης διακίνησης ναρκωτικών και της λαθρομετανάστευσης». Η «Συμφωνία» επικυρώθηκε με το Νόμο 2926/2001 (ΦΕΚ 139 Α/27-6-2001) όπου στο άρθρο 1 επαναλήφθηκε ο όρος τόσο στο ελληνικό (λαθρομετανάστευση) όσο και στο αγγλικό κείμενο (illegal migration).

Δέκα χρόνια μετά το πρώτο νομοθέτημα (Ν. 1975/1991), στο οποίο υπήρχε ο όρος λαθρομετανάστευση, ο όρος καταργήθηκε με το άρθρο 72 παρ (α) του Ν. 2910/2001 «Είσοδος και παραμονή αλλοδαπών στην Ελληνική Επικράτεια. Κτήση της Ελληνικής Ιθαγένειας με πολιτογράφηση και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 91 Α/2-5-2001). Έκτοτε, μέλημα της Ελληνικής Πολιτείας δεν ήταν πλέον η παρεμπόδιση εισόδου λαθρομεταναστών στην Ελλάδα, αλλά η νομιμοποίηση των εισελθόντων και εισερχομένων.

Παρά το γεγονός ότι στη συνέχεια υπήρξε πλήθος νομοθετημάτων (Ν. 3386/2005, 3772/2009, 3879/2010, 3907/2011, 4018/2011, 4147/2013, 4251/2014, 4332/2015, 4375/2016, 4384/2016, Π.Δ. 90/2008, 81/2009, 114/2010, 113/2013, 167/2014), για την αντιμετώπιση του αποκαλουμένου πλέον μεταναστευτικού – προσφυγικού προβλήματος, η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο.

Για την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες – Γραφεία Ελλάδας (2012), το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης αποκαλείται «γενικότερο μεταναστευτικό ζήτημα» και «μικτές μεταναστευτικές ροές». Ο όρος λαθρομετανάστευση απουσιάζει (www.unhcr.gr).

Η Ελληνική Πολιτεία, ακολουθώντας την πολιτική των «ανοικτών συνόρων» το 2015, κατάφερε να σημειώσει ρεκόρ «εισβολής», μέσω Τουρκίας, περισσότερων από 900.000 λαθρομεταναστών και προσφύγων ή όπως δόθηκε διαταγή, το καλοκαίρι του 2015 προς τις Αστυνομικές και Λιμενικές Αρχές, στο εξής να αποκαλούνται απλά ως (π.ε.π.) παράτυπα εισερχόμενα πρόσωπα.

Για τον «Συνήγορο του Πολίτη», την Ανεξάρτητη Αρχή, στην Ειδική Έκθεσή του (Απρίλιος 2017) με τίτλο «Η πρόκληση των μεταναστευτικών ροών και της προστασίας των προσφύγων – Ζητήματα Διοικητικής Διαχείρισης και Δικαιώματα», το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης αποκαλείται «γενικότερο προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα». Ο όρος λαθρομετανάστευση απουσιάζει (info-war.gr/wp-content/uploads/2017/06/Greek-Ombudsman-Migrants-Refugees-2017-EL.pdf).

Από την άλλη πλευρά, ο αριθμός των Ελλήνων μεταναστών, κυρίως, μορφωμένων, κατόχων πτυχίων, μεταπτυχιακών, διδακτορικών και ξένων γλωσσών, την περίοδο 2010-2015, λόγω της οικονομικής κρίσης, ξεπέρασε τις 300.000 και συνεχίζεται με αδιάπτωτη ένταση. Η Γερμανία, αποτελεί την κατεξοχήν ευρωπαϊκή χώρα προορισμού, καθώς με στοιχεία της Γερμανικής στατιστικής υπηρεσίας Statistisches Bundesamt (Destatis), από το 2010 έως το 2015 μετανάστευσαν εκεί 157.055 Έλληνες.

Τα δύο βασικά ισοζύγια που καθορίζουν την εξέλιξη ενός πληθυσμού καταποντίζονται: Το φυσικό ισοζύγιο (η διαφορά γεννήσεων – θανάτων ανά έτος), κατρακυλά αρνητικά, υπέρ των θανάτων. Το μεταναστευτικό ισοζύγιο (η διαφορά εισερχομένων – εξερχομένων ατόμων από τη χώρα), γέρνει υπέρ των εισερχομένων, οι οποίοι τυγχάνει να είναι αλλοδαποί.

Με τα δεδομένα αυτά, κινδυνεύει η πληθυσμιακή υπόσταση του ελληνικού κράτους. Μια νέα γενοκτονία του Ελληνισμού, σιωπηλά και ύπουλα αλλά μεθοδευμένα, βρίσκεται σε εξέλιξη…

ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Υποναύαρχος Λ.Σ. (ε.α)