Είναι απείθαρχος λαός οι Έλληνες;
Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Παρακολουθώντας κανένας τα τραγικά γεγονότα που συμβαίνουν μέσα και έξω από τα ειρηνοδικεία θα μπορούσε ίσως εύκολα να βγάλει το συμπέρασμα ότι ο Ελληνικός λαός αντιδρά άσχημα σε ψηφισμένους νόμους που έχουν να κάνουν με τις κατασχέσεις ακινήτων.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι οι Έλληνες δεν πειθαρχούν στους νόμους της Χώρας τους και ίσως αυτό φαίνεται από τα επεισόδια που λαμβάνουν χώρα στους χώρους πλειστηριασμών, ότι δηλαδή οι Έλληνες Πολίτες δεν σέβονται και δεν εφαρμόζουν τους νόμους.
Είναι όμως έτσι;
Να πούμε ότι ο νόμος προστατεύει την πρώτη κατοικία και οι πλειστηριασμοί ξεκινούν από τις 300.000 ευρώ και πάνω και έχουν στόχο τους μεγαλοωφειλέτες και τους «μπαταχτσίδες». Άρα η πρώτη κατοικία στην ουσία δεν κινδυνεύει και άρα κακώς αντιδρούν οι πολίτες και το κίνημα «δεν πληρώνω».
Είναι όμως έτσι;
Σίγουρα δεν είναι έτσι και υπάρχει λογική εξήγηση για αυτήν την αντίδραση των Ελλήνων Πολιτών άσχετα αν κάποιος συμφωνεί ή όχι μαζί
τους.
Πιστεύουμε ότι οι πολίτες αντιδρούν με αυτόν τον πολύ δυναμικό, έως ακραίο τρόπο, γιατί απλούστατα δεν έχουν απολύτως καμία εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα που κυβερνάει τον τόπο. Δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη όχι μόνο στην παρούσα κυβέρνηση αλλά διαχρονικά. Απλά στο παρελθών «λεφτά υπήρχαν, δάνεια υπήρχαν έστω κα δανεικά» και δεν φαινόταν τόσο. Τώρα όμως τα πράγματα έφτασαν στο μη παρέκει και οι πολίτες όμηροι κακών πολιτικών που το μόνο που δεν εμπνέουν είναι δικαιοσύνη.
Λείπει η δικαιοσύνη από τις αποφάσεις των πολιτικών και αυτός είναι κύριος λόγος που αντιδρούν οι πολίτες. Άλλωστε ποιος νομοταγείς πολίτης δεν θέλει να πληρώνουν οι «μπαταχτσίδες»; Ποιος νομοταγείς πολίτης θέλει να πληρώνει τους «μπαταχτσίδες»; Φυσικά κανένας. Άρα η λύση σε αυτό το σοβαρότατο κοινωνικό πρόβλημα, είναι κοινωνικό πρόβλημα όταν η κοινωνία δεν εμπιστεύεται τους διοικούντες της, η λύση είναι να γίνουν δίκαιοι οι διοικούντες και να ψηφίζουν δίκαιους νόμους.
Αλήθεια ποιος πιστεύει ότι αυτό το σάπιο πολιτικό κατεστημένο θα μπορούσε ποτέ να ψηφίσει νόμους που να αποπνέουν δικαιοσύνη;
