Και η Λαϊκή Συσπείρωση με τον δικό της τρόπο και ύφος στην ανακοίνωσης της, παρεμβαίνει στο θέμα της ΣΕΚΑΠ.
Αίτημα για συζήτηση: ΣΕΚΑΠ Να μην απολυθεί κανένας εργαζόμενος
Η Λαϊκή Συσπείρωση Ξάνθης είχε από πολλά χρόνια επανειλημμένα εκφράσει την ανησυχία της για την τύχη της κάποτε συνεταιριστικής Καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ. Ήδη από το 2010 είχαμε αντιληφθεί ότι η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο, η ανταγωνιστικότητα της αγροτικής οικονομίας, που απορρέει από τη Στρατηγική της Λισαβόνας, στην πράξη σημαίνει συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λιγότερα χέρια, μείωση των αποδοχών όσων εργάζονται στην αγροτική οικονομία και χρησιμοποίηση φτηνών, αλλά και επικίνδυνων για την ανθρώπινη υγεία τρόπων παραγωγής.
Η πολιτική του κλεισίματος και ξεπουλήματος των συνεταιριστικών οργανώσεων και εταιρειών, που εφάρμοσαν διαχρονικά οι κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις της ΝΔ του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ του ΛΑΟΣ και η σημερινή των ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ έχει ολέθριες συνέπειες στους εργαζόμενους, στους μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους, στους καταναλωτές και στη συνολικότερη οικονομία των περιοχών που βρίσκονται οι συνεταιριστικές βιομηχανίες, άρα και στο Νομό μας και το ζήσαμε έντονα με το κλείσιμο της ΣΕΒΑΘ και της ΣΕΠΕΚ.
Το πλειοψηφικό πακέτο (50,36%) των μετοχών της εταιρείας ΣΕΚΑΠ ΑΕ που κατείχε η ATE και το 34,18% της ΣΕΚΕ πωλήθηκε στην εταιρεία DONSKOYTABAK, η οποία σήμερα κατέχει 84,54% της ΣΕΚΑΠ ΑΕ. Από τότε που ανέλαβε η εν λόγω εταιρεία προχώρησε σε απολύσεις, ατομικές συμβάσεις εργασίας, δραστικές μειώσεις στους μισθούς και καταπάτηση των συνδικαλιστικών και εργατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Πολλοί εργαζόμενοι που δεν αποδέχθηκαν τις ατομικές συμβάσεις απολύθηκαν και τέθηκαν σε διαθεσιμότητα. Στη συνέχεια αρκετοί από αυτούς δικαιώθηκαν και επέστρεψαν στην εργασίας τους με δικαστικές αποφάσεις.
Στη ΣΕΚΑΠ απασχολούνταν το 2013 258 εργαζόμενοι. Σήμερα έμειναν 160 και με χαμηλότερες αποδοχές. Αυτό θεώρησαν πολλοί εξυγίανση και επιτυχία. Και τώρα κλαίνε για την τύχη που επιφυλάσσουν η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Κοινές Αγροτικές Πολιτικές της στη μικρομεσαία αγροτιά και τις επιχειρήσεις επεξεργασίας των αγροτικών προϊόντων.
Σαν Λαϊκή Συσπείρωση, δεν είμαστε απλά ενάντια στην πολιτική ξεπουλήματος και στο κλείσιμο των συνεταιριστικών εργοστασίων και των συνεταιριστικών οργανώσεων, αλλά τονίζουμε ότι υπάρχει πρόταση λύσης του προβλήματος. Στα πλαίσια της λαϊκής αγροτικής οικονομίας, καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη πρέπει να παίζει ο δημόσιος αγροτικός τομέας με τις κεντρικές και περιφερειακές του υπηρεσίες, με τους αγροτικούς οργανισμούς και τα ιδρύματα έρευνας. Για να παίξει αυτό το ρόλο ο δημόσιος αγροτικός τομέας θα πρέπει να έχει παραγωγικό και αναπτυξιακό προσανατολισμό. Η πρότασή μας μπορεί και πρέπει να γίνει υπόθεση της ίδιας της εργατικής τάξης, της φτωχομεσαίας αγροτιάς, των αυτοαπασχολουμένων. Να βγει από το περιθώριο ο λαός και να γίνει ο ίδιος και το κίνημά του πρωταγωνιστής των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων.
