Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος

Και επίσημα πλέον στην Ξάνθη υπάρχουν 2620 φτωχοί συνδημότες μας. Αν αυτούς τους πολλαπλασιάσει κανείς επί 2 που είναι η κεφαλή της οικογένειας και οι εν δυνάμει ενεργοί παραγωγικοί συνδημότες μας το νούμερο αγγίζει  τους 5240 από τους 30.000 περίπου ενεργούς συνδημότες μας (Το νούμερο είναι αυθαίρετο για να στηρίξει το άρθρο),  καταλαβαίνει κανένας ότι ο ένας στους έξη δεν έχει να φάει και περιμένει την επισιτιστική βοήθεια από τον δήμο.

Εκτός αν ερμηνεύουμε λάθος τους αριθμούς όμως και έτσι ακριβώς να μην είναι αυτοί οι άνθρωποι και επίσημα ανήκουν στους φτωχούς της Ξάνθης.

Φαντασθείτε έναν γονιό που δεν έχει να δώσει φαγητό στα παιδιά του.

Φαντασθείτε έναν κυβερνήτη που ο λαός του πεινάει.

Αν υποθέσουμε ότι ο κυβερνήτης είτε είναι δήμαρχος,  περιφερειάρχης , βουλευτής, υπουργός Πρωθυπουργός, είναι ο πατέρας της φαμίλιας που λέγετε Ελλάδα και με δεδομένο ότι ο γονιός δεν μπορεί να ησυχάσει αφού τα παιδιά του δεν έχουν να φάνε, το ερώτημα είναι πώς όλοι αυτοί που κυβερνούν τον τόπο, όχι μόνο ησυχάζουν, αλλά με τα φορολογικά μέτρα που παίρνουν, προσθέτουν καθημερινά και άλλους φτωχούς στην μαύρη λίστα της ανέχειας, της πείνας του «μαύρου» στα μάτια τους.

Έτσι λοιπόν το ερώτημα που τίθεται στους πολιτικούς ταγούς της πόλης και του νομού. Τι έκαναν στο μέτρο του δυνατού για να μην πεινάει ο κόσμος;

Τι προϋποθέσεις έθεσαν οι κατέχοντες την εξουσία κοινώς οι «εντιμότατοι άρχοντες» στην Ξάνθη για να επαλειφθεί η πείνα;

Θα μου πείτε τι μπορούν να κάνουν;

Θα απαντήσουμε πολλά και να ξεκινήσουμε από τον Δήμαρχο της Ξάνθης και όλους τους δημάρχους του νομού.

Παράδειγμα; Για πολλούς και διαφόρους λόγους και κυρίως για υγειονομικούς λόγους και λόγους αισθητικής οι οποίοι πρέπει τις περισσότερες φορές να συνάδουν με το γράμμα του νόμου της υπηρεσίας νεωτέρων μνημείων κλείνουν μαγαζιά καφέ μπαρ.

Δεν εξετάζουμε αν είναι η όχι παραβάτες,  στην λογική να τους δοθεί ο χρόνος να τακτοποιήσουν αυτού του είδους τις εκκρεμότητες.

Αλήθεια,   δήμαρχος που με αποφάσεις του κλείνει αυτά τα μαγαζιά με τα υπέρογκα πρόστιμα, σκέφτηκε ότι σε αυτά τα μαγαζιά δεκάδες νέοι φέρνουν το μοναδικό μεροκάματο στο σπίτι;

Σκέφτηκε ότι άλλες επιχειρήσεις που στα πλαίσια της συνεργασίας τους με τους επαγγελματίες των καφέ μπαρ, πόσα άλλα επαγγέλματα που δίνουν μεροκάματα, όπως οι κάβες, αρτοποιία και δεκάδες άλλα επαγγέλματα, βγάζουν ένα κομμάτι ψωμί; Σκέφτηκε άραγε ο δήμαρχος, οι εισαγγελικές αρχές και οι αστυνομικές αρχές πόσο μεγάλη πτώση στον τζίρο αυτών των καταστημάτων παρατηρείτε λόγο του ρατσιστικού αντικαπνιστικού νόμου;

Σκέφτηκε ο δήμαρχος πόσες άδειες είναι στοιβαγμένες στην πολεοδομία που δεν δίδονται για καθαρά γραφειοκρατικούς νόμους,  στερώντας από την αγορά τα χρήματα που θα πήγαιναν σε μπετό, πέτρες σίδερα και όλα όσα κινούνται γύρω από την οικοδομή;

Και που είναι τα έργα που θα έδιναν δουλειά σε δεκάδες άλλα επαγγέλματα; Να πούμε για το κολυμβητήριο όπου γύρω από αυτό θα λειτουργούσαν δεκάδες άλλα επαγγέλματα έξω από το κυλικείο του όπως ρούχα, μαγιό, φυσιοθεραπευτές, αθλητικοί σύλλογοι; Ο κατάλογος είναι μακρύς. Να μην πούμε για τις παιδικές χαρές που δίπλα τους υπάρχουν μπακάλικα και περίπτερα θα έβγαινε ένα μεροκάματο και για αυτούς. Άραγε είναι τυχαίο πώς πλέον δίπλα στις κλειστές παιδικές χαρές δεν βρίσκει κανείς περίπτερο;

Να πάμε στους δημάρχους των παραλιών οι οποίοι λέει, άκουσον άκουσον θα βγάλουν σε δημοπρασία της παραλίες που διαθέτουν,  τον Μάρτιο. Γιατί τον Μάρτιο; Για να μην προλάβουν οι άνθρωποι να στηθούν, με δεδομένου ότι είναι καθαρά εποχιακά επαγγέλματα αυτά που κινούνται γύρω από τις παραλίες; Δηλαδή αν από τον Οκτώβριο τον Νοέμβριο του προηγουμένου έτους γινόταν ο σχετικός διαγωνισμός και ο κάθε επαγγελματίας ήξερε ότι νωρίς το καλοκαίρι θα μπορούσε να πάει για να κάνει την προεργασία και έτσι να προσφέρει καλλίτερες υπηρεσίες στους λουόμενους; Να πάρει ακόμη κανένα μεροκάματο;

Και ένα τελευταίο το κάμπινγκ Μυρωδάτου κατάντησε χειρότερα και από το κολυμβητήριο της Ξάνθης.

Η δημοσιουπαλιλίστικη νοοτροπία των πολιτικών της Ξάνθης σε όλο της το μεγαλείο.

Να πάμε στον αντιπεριφερειάρχη και τους συνεργάτες του; Πόσα έργα τα τελευταία τρία χρόνια έγιναν στην Ξάνθη που έδωσαν μεροκάματο;

Να πούμε ότι το μεγάλο αρδευτικό έργο του κάμπου της Ξάνθης; «Πνίγηκε» στην γραφειοκρατία.  Όμως μικρές και πολλές παρεμβάσεις σε κάθε χωριό μπορούν να γίνουν και ο κάμπος να ποτιστεί αλλά και να δοθούν μεροκάματα και πάμε στους Βουλευτές του νομού. Πόσα μεγάλα προβλήματα έλυσαν και πόσα μεγάλα έργα έφεραν στην Ξάνθη; Κανένα.

Και όμως αυτοί οι άνθρωποι κοιμούνται ήσυχα την νύχτα ενώ ο λαός τους πεινάει και τους πληρώνει από την δική του πείνα. Στερείτε ακόμη περισσότερο, στήνετε στην γραμμή για να πάρει την επισιτιστική βοήθεια αλλά πληρώνει τον ίδιο ΦΠΑ σε ότι αγοράζει με όλους ανεξάρτητα από το πόσο μικρό έως το ποιο μεγάλο  επίδομα φτώχιας που του δίνει το κράτος.

Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος που στήνεται στην γραμμή για να πάρει την επισιτιστική βοήθεια, πληρώνει τον ίδιο ΦΠΑ στο ψωμί που αγοράζει στα παιδιά του με το επίδομα φτώχιας ή του ταμείου ανεργίας με τον Κολωνακιώτη. Τυχαίο το παράδειγμα.

Τι μπορούν να κάνουν οι ντόπιοι «πατεράδες» του λαού της Ξάνθης τα αναφέραμε ποιο πάνω.

Απλά θα πρέπει να κόψουν για λίγο τον ύπνο του δικαίου – αδίκου – και να φερθούν σαν πατέρες και φαμιλιέρηδες.