Γράφει ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ
Ακούω πολλούς είτε από την πλευρά του πολιτικού κόσμου είτε από την πλευρά των πολιτών που έχουν καθησυχασμένη την συνείδηση τους, εγκρίνοντας τους χειρισμούς της κυβέρνησης που αυτή την στιγμή έτσι όπως εκδηλώνονται είναι επιζήμιες για το συμφέρων της Χώρας.
Όλοι συστήνουν ψυχραιμία, νηφαλιότητα και σύνεση σε ένα παιγνίδι ήδη χαμένο και όσο αυτά επικρατούν τόσο θα ξεθαρρεύει η Τουρκία που γράφει την διεθνή νομιμότητα στα παλιά της τα παπούτσια. Μία ματιά στην Κύπρο που βρίσκεται υπό κατοχή κόντρα στην διεθνή νομιμότητα θα πείσει και τον ποιο «συνετό».
Τώρα είναι αργά.
Επιδεικνύεις σύνεση, νηφαλιότητα και ψυχραιμία όταν παίρνεις αποφάσεις σε καιρό ειρήνης για το συμφέρων της Χώρας σου και όχι όταν ο εχθρός σου έχει φτάσει προ των πυλών και χτυπά την πόρτα σου.
Τώρα που η Τουρκία επιτίθεται καθημερινά στην Ελλάδα είτε στο Αιγαίο είτε στον Έβρο και κλαδεύει το κλαδί της ειρήνης στην Ξάνθη και Κομοτηνή είναι αργά και οι λύσεις είναι ελάχιστες ως μηδενικές. Ή αποδέχεσαι την ολοκληρωτική σου ήταν ή πολεμάς.
Αυτή τη στιγμή και έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια η σύνεση και η ψυχραιμία εκλαμβάνετε από τους Τούρκους ως φόβος και τρόμος για αυτό που είναι ικανοί να κάνουν σε μία χώρα ξεδοντιασμένοι από τα λάθη της ασυνεννοησίας, της μη συναίνεσης και του ωχαδερφισμού.
Τώρα είναι αργά και όσο η κυβέρνηση συνεδριάζει 6 μέρες μετά την επίθεση που έχει εκδηλώσει η Τουρκία επάνω σε Ελληνικό έδαφος, το «πουλάκι» πέταξε. Αυτή την στιγμή δυστυχώς για την Ελλάδα αυτήν την ανικανότητα και την αδυναμία αντίληψης της πραγματικότητας, ελπίζουμε να την πληρώσουν μόνο οι δύο στρατιωτικοί και όχι ολόκληρη η Ελλάδα.
Διαφορετικά ολόκληρη η Ελλάδα με αφορμή αυτό πρέπει με τα όπλα να προστατεύσει τις ζωές των δύο αιχμαλώτων στρατιωτικών.
