Πέρασε το Πάσχα.
Η Λαμπρή για αδιόρθωτους που επιμένουν…ελληνικά.
Καλά ήταν.
Δόξα τω Θεώ καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε, καλά χορέψαμε, όλα καλά.
Ορισμένοι, σαν εμένα, βγήκαν πολλαπλά κερδισμένοι.
Κέρδισαν πασχαλινά βραβεία με μεγάλα δώρα.
Θα δούμε τώρα διαγωνισμούς, έπαθλα, αθλοθέτες, νικητές, τροπαιούχους…
Παγκόσμιος διαγωνισμός ΠΑΣΧΑΛΙΝΗΣ SELFIE.
Κάθε χρόνο οι κατασκευαστικές εταιρείες ηλεκτρονικών συσκευών,
προκηρύσσουν παρόμοιους διαγωνισμούς.
Εφέτος πήρα μέρος με μια selfie πρωτοποριακή.
Φωτογραφήθηκα με τις αλανιάρες κότες που κάνουν τα αυγά που βάφω για
τα τσουρέκια.
Κοτάρες.
Ελεύθερης βοσκής, χωριάτισσες απο το Μαγικό, του φίλου μου Μιχάλη
Βαμβακίδη. Όταν έμαθαν πως θα γίνουν viral στο διαδίκτυο έτρεξαν να
κουρνιάσουν δίπλα μου.
Κάποιες πολύ εξελιγμένες είχαν κινητά τελευταίου τύπου μαζί τους.
Έβγαλαν τις δικές τους φωτογραφίες, τις έστειλαν σε φίλους κόκκορες
στον Άγιο Δομήνικο, την Καλιφόρνια, τις Μπαχάμες κ.α.
Πήραμε την πρώτη θέση με έπαθλο ενα ταξίδι για να παρακολουθήσουμε
κοκκορομαχίες στο Μεξικό.
Ενα βραβείο θέσπισε ο ποιητής, στιχουργός, συνθέτης, φίλτατος
μικροβιολόγος Αναστάσιος Συμεωνίδης για όποιον,-α ανεβάσει τον τοίχο
του Rising Star πιο ψηλά στην αρτηριακή πίεση, τη χοληστερίνη, το
ζάχαρο, τα τριγλυκερίδια απο το πασχαλινό αρνί, τις παράλληλες σχάρες
με τα κεφτεδάκια, τις πανσέτες, τα κοψίδια, τα τσουρέκια, τα τσίπουρα,
το κρασί, τις μπύρες.
΄΄ Ο ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΄΄ έγραφε στο αριστείο.
Μου θύμισε λίγο τον πιο καλό το μαθητή του Γιώργου Ζαμπέτα.
Σε κάθε περίπτωση άλλο τραγούδια Γιώργου Ζαμπέτα και άλλο βραβείο
Τάσου Συμεωνίδη, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής.
Το μοιραστήκαμε με άλλο καλό υπερτασικό φίλο και κάποιες κυρίες των
οποίων τα ονόματα δεν σας αποκαλύπτω για λόγους δεοντολογίας στην
υπέρταση.
΄΄ Μεθυσμένοι ΄΄ απο τις επιτυχίες μας θελήσαμε να γνωστοποιήσουμε
στους δικούς μας ανθρώπους τους άθλους, τα έπαθλα.
Τότε ήρθε η τρίτη μεγάλη διάκριση.
Για να ΄΄ φύγουν τα ξύδια ΄΄ ξεκινώντας για ενα καφέ στο Πόρτο –
Λάγος, μας σταμάτησε η Τροχαία.
Ο οδηγός μας, ενας μπακλαβατζής, με το ενα χέρι μιλούσε στο κινητό, με
το άλλο κρατούσε το τσιγάρο και με τη φωνή σαν μαέστρος έδινε οδηγίες
στο τιμόνι του αυτοκινήτου.
Ακούγαμε και το Στράτο Διονυσίου στο τραγούδι : Τα πήρες όλα κι έφυγες.
– Έτσι ακριβώς όπως το ερμηνεύει ο Στράτος, μας είπαν οι άνδρες της
Τροχαίας. Φέρτε μας δίπλωμα, άδεια κυκλοφορίας, πινακίδες, τα κινητά
δικά σας και συνεχίζετε για τον προορισμό σας.
ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΒΡΑΒΕΙΑ. Απο το ημερολόγιο ενος έκπτωτου ζαχαροπλάστη.
Κοινώς μπακλαβατζή.
Η Λαμπρή για αδιόρθωτους που επιμένουν…ελληνικά.
Καλά ήταν.
Δόξα τω Θεώ καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε, καλά χορέψαμε, όλα καλά.
Ορισμένοι, σαν εμένα, βγήκαν πολλαπλά κερδισμένοι.
Κέρδισαν πασχαλινά βραβεία με μεγάλα δώρα.
Θα δούμε τώρα διαγωνισμούς, έπαθλα, αθλοθέτες, νικητές, τροπαιούχους…
Παγκόσμιος διαγωνισμός ΠΑΣΧΑΛΙΝΗΣ SELFIE.
Κάθε χρόνο οι κατασκευαστικές εταιρείες ηλεκτρονικών συσκευών,
προκηρύσσουν παρόμοιους διαγωνισμούς.
Εφέτος πήρα μέρος με μια selfie πρωτοποριακή.
Φωτογραφήθηκα με τις αλανιάρες κότες που κάνουν τα αυγά που βάφω για
τα τσουρέκια.
Κοτάρες.
Ελεύθερης βοσκής, χωριάτισσες απο το Μαγικό, του φίλου μου Μιχάλη
Βαμβακίδη. Όταν έμαθαν πως θα γίνουν viral στο διαδίκτυο έτρεξαν να
κουρνιάσουν δίπλα μου.
Κάποιες πολύ εξελιγμένες είχαν κινητά τελευταίου τύπου μαζί τους.
Έβγαλαν τις δικές τους φωτογραφίες, τις έστειλαν σε φίλους κόκκορες
στον Άγιο Δομήνικο, την Καλιφόρνια, τις Μπαχάμες κ.α.
Πήραμε την πρώτη θέση με έπαθλο ενα ταξίδι για να παρακολουθήσουμε
κοκκορομαχίες στο Μεξικό.
Ενα βραβείο θέσπισε ο ποιητής, στιχουργός, συνθέτης, φίλτατος
μικροβιολόγος Αναστάσιος Συμεωνίδης για όποιον,-α ανεβάσει τον τοίχο
του Rising Star πιο ψηλά στην αρτηριακή πίεση, τη χοληστερίνη, το
ζάχαρο, τα τριγλυκερίδια απο το πασχαλινό αρνί, τις παράλληλες σχάρες
με τα κεφτεδάκια, τις πανσέτες, τα κοψίδια, τα τσουρέκια, τα τσίπουρα,
το κρασί, τις μπύρες.
΄΄ Ο ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΄΄ έγραφε στο αριστείο.
Μου θύμισε λίγο τον πιο καλό το μαθητή του Γιώργου Ζαμπέτα.
Σε κάθε περίπτωση άλλο τραγούδια Γιώργου Ζαμπέτα και άλλο βραβείο
Τάσου Συμεωνίδη, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής.
Το μοιραστήκαμε με άλλο καλό υπερτασικό φίλο και κάποιες κυρίες των
οποίων τα ονόματα δεν σας αποκαλύπτω για λόγους δεοντολογίας στην
υπέρταση.
΄΄ Μεθυσμένοι ΄΄ απο τις επιτυχίες μας θελήσαμε να γνωστοποιήσουμε
στους δικούς μας ανθρώπους τους άθλους, τα έπαθλα.
Τότε ήρθε η τρίτη μεγάλη διάκριση.
Για να ΄΄ φύγουν τα ξύδια ΄΄ ξεκινώντας για ενα καφέ στο Πόρτο –
Λάγος, μας σταμάτησε η Τροχαία.
Ο οδηγός μας, ενας μπακλαβατζής, με το ενα χέρι μιλούσε στο κινητό, με
το άλλο κρατούσε το τσιγάρο και με τη φωνή σαν μαέστρος έδινε οδηγίες
στο τιμόνι του αυτοκινήτου.
Ακούγαμε και το Στράτο Διονυσίου στο τραγούδι : Τα πήρες όλα κι έφυγες.
– Έτσι ακριβώς όπως το ερμηνεύει ο Στράτος, μας είπαν οι άνδρες της
Τροχαίας. Φέρτε μας δίπλωμα, άδεια κυκλοφορίας, πινακίδες, τα κινητά
δικά σας και συνεχίζετε για τον προορισμό σας.
ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΒΡΑΒΕΙΑ. Απο το ημερολόγιο ενος έκπτωτου ζαχαροπλάστη.
Κοινώς μπακλαβατζή.
Στέλιος Αρσενίου
