Για μία ακόμη φορά οι κτηνοτρόφοι στην τελευταία μάζωξη – ενημέρωση – μίλησαν ανοιχτά για τα καρτέλ των γαλακτοβιομηχανιών οι οποίες θησαυρίζουν στην κυριολεξία στις πλάτες των κτηνοτρόφων και δεν είναι σημερινό φαινόμενο.
Όμως παρ όλες τις κινητοποιήσεις η εικόνα εδώ και δεκαετίες δεν άλλαξε. Ο υγιής ανταγωνισμός ξέχασε να περάσει από την Ελλάδα και ειδικότερα από την ξεχασμένη Θράκη. Οι κινητοποιήσεις των κτηνοτρόφων δεν αποδίδουν καρπούς αφού μέσα στην παγκοσμιοποίηση της αγοράς ο καθένας μπορεί να κάνει οτιδήποτε για να κερδίσει ανεξέλεγκτα πόσο μάλλον στην Ελλάδα που οι κυβερνήσεις είναι δέσμιες στο χρήμα ανεξάρτητα από όπου και αν προέρχεται όπως και αν έρχεται.
Λείπουν οι κανόνες και όπως δείχνουν τα πράγματα το πολιτικό σύστημα έχει βρει τον τρόπο να έχει το κεφάλι του ήσυχο δίνοντας που κι που κάποια αποζημίωση και φυσικά τις επιδοτήσεις.
Μάλιστα τόσο πολύ έχει επηρεάσει το πολιτικό σύστημα τον τρόπο σκέψης των κτηνοτρόφων που αυτήν την στιγμή στην Ελλάδα δραστηριοποιείτε το Αγροτοκτηνοτροφικό Κόμμα και οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι, δέσμιοι ενός αρρωστημένου πολιτικού συστήματος, δεν ενισχύουν τις τάξεις τους. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν αυτό το κόμμα έχει τις ρίζες του στην Θράκη.
Ειλικρινά τι ποιο ιδανικότερο από το να εκπροσωπούνται οι κτηνοτρόφοι στην Βουλή από τους ίδιους τους κτηνοτρόφους; Γιατί οι ίδιοι οι συνδικαλιστές των κτηνοτρόφων είναι προσκολλημένοι σε άλλα κόμματα;
Αντιλαμβανόμαστε ότι τα συνδικαλιστκά στελέχη των αγροτοκτηνοτρόφων έχουν και προσωπικές επιδιώξεις και φιλοδοξίες όμως, προηγούνται οι προσωπικές φιλοδοξίες από το κοινό καλό των αγροτοκτηνοτρόφων;
