Μήπως ήταν ολίγη … πλαστογραφία κατά το ολίγον … έγκυος;

Μήπως ήταν ολίγη … πλαστογραφία κατά το ολίγον … έγκυος;

Η ιστορία με την υπόθεση «πλαστογραφία» Κυριακίδη, αξίζει κάποιος να την δει από πολλές πλευρές. Οτιδήποτε μπορεί να ήταν αλλά, αν και δεν είμαστε νομικοί, πλαστογραφία δεν ήταν, άσχετα αν ο δήμαρχος πιάστηκε από εκεί για να σύρει την κουβέντα και να μην γίνει το ψήφισμα.

Βέβαια δεν γνωρίζει κανένας αν  ο Αλέξανδρος Κυριακίδης  ήταν «λαγός» του Χ. Δημαρχόπουλου, καταθέτοντας ότι ο ίδιος, στην εισήγηση της αντιπολίτευσης συμφωνεί αλλά δεν έβαλε την υπογραφή του.

Πρέπει να σημειωθεί ότι το Σώμα πρέπει να  καταδικάσει την βίαιη συμπεριφορά του συγγενικού προσώπου του αντιδημάρχου, με ευθύνη του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου.

Όταν όμως 16 δημοτικοί σύμβουλοι εισηγούνται την καταδίκη της βίας και η φράση του Αλέξανδρου Κυριακίδη «μα εγώ δεν την υπέγραψα την πρόταση της καταδίκης αλλά συμφώνησα να γίνει» … εκεί το πράμα μπερδεύετε.

Ο Δήμαρχος  από αυτήν την πρόταση πιάστηκε και χαρακτήρισε  τους υπόλοιπους που κατάθεσαν την πρόταση καταδίκης για πλαστογραφία, σε με προσπάθεια να σύρει την συζήτηση μακριά και να χαθεί το μομέντουμ.

Πρέπει να ομολογήσουμε ότι ο δήμαρχος ως δάσκαλος και παλιό κομματικό στέλεχος της ΝΔ σε αυτό το κομμάτι τα καταφέρνει μία χαρά. Επιτρέπει στον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου να «κρατήσει» τις συνεδριάσεις και … όποιος αντέξει. Αποτέλεσμα να μην ψηφισθεί η πρόταση αλλά να μην γίνει και καμία άλλη. Όλοι αντιλαμβάνονται ότι ένας δήμαρχος δεν θα καταδίκαζε πολιτικά  έναν αντιδήμαρχο του, όμως εδώ μιλάμε για πολιτική βία και ας μην παίζουν όλοι με τα λόγια της … πλαστογραφίας διότι τότε θα μιλούσαμε όλοι για … ολίγη πλαστογραφία κατά το ολίγον … έγκυος.

Τελικά ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου θα πάρει πρωτοβουλία, να γίνει μία σοβαρή συζήτηση περί καταδίκης της βίας από όπου και αν προέρχεται;