Α. ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΟΣ: ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΪΣΙΟ

Ανέστης Μαυροκέφαλος δίπλα στον Άγιο Παίσιο μέχρι το τέλος της ζωής του.

Λίγα χιλιόμετρα από την Αλεξανδρούπολη, βρίσκεται το χωριό Μαΐστρος και στα δυτικά του χωριού, ένας πανέμορφος ελαιώνας είναι απλωμένος μέσα στα πλατάνια δίπλα στο ποταμάκι που φιλοξενεί σε έναν προσεγμένο χώρο πτηνά, ελάφια και άλλα ζωντανά. Στην είσοδο του κτίσματος ένα καλαίσθητο εκκλησάκι αφιερωμένο στον Άγιο Αρσένιο και Παίσιο γίνεται δέκτης πιστών. Τον χώρο αυτόν – το σπίτι του Αγίου Παισίου – ετοίμασε ο Ανέστης Μαυροκέφαλος όπου για πολλά χρόνια, στάθηκε δίπλα στον πατέρα Παίσιο και μαρτυρά για την αγιοσύνη του, παράλληλα ζητά από τον κεκοιμημένο Άγιο να μεσολαβήσει στο Θεό για να βρουν την γιατριά τους οι

edf

δεκάδες πιστοί που συρρέουν από ολόκληρη την Ελλάδα.

Η XanthiTimes.gr βρέθηκε στον χώρο όπου πραγματικά συνυπάρχει η ομορφιά του τοπίου και η γαλήνη. Μιλήσαμε με τον Ανέστη Μαυροκέφαλο ο οποίος εξιστορεί πώς βρέθηκε δίπλα του για πολλά χρόνια και για χάρη του πατέρα Παϊσίου μπήκε στην διαδικασία να χτίσει στο όνομά του ένα εκκλησάκι. Ο Α. Μαυροκέφαλος λέει χαρακτηριστικά με την ήρεμη ζεστή φωνή του. «Ο κόσμος γνωρίζει πάρα πολλά για τον Άγιο. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με την πνευματικότητα του

edf

πατέρα, βρίσκουν ότι ζητήσουν στο διαδίκτυο και τα βιβλία».

Ο Ανέστης Μαυροκέφαλος μιλά για την κοινή καταγωγή τους. «Είμαστε Μικρασιάτες Καπαδόκες, κοινή καταγωγή με τον πατέρα Παϊσιο. Από μικρά παιδιά οι γονείς μας, μας έδειξαν τον δρόμο της  εκκλησίας. Αυτές ήταν οι βάσεις μας και αυτό στάθηκε η αφορμή όταν γνώρισα τον πατέρα Παϊσιο να μείνω και να τον βοηθώ όπου με χρειαζόταν.  Όταν ήμουν φοιτητής το 87 με 88 στην Θεσσαλονίκη, ακούσαμε εγώ και ο συγκάτοικός μου, είμαστε τότε στην Γυμναστική ακαδημία  ότι κάποιος κάνει θαύματα και αφύσικα πράγματα. Θέλαμε να τον γνωρίσουμε και ξεκινήσαμε με τον συγκάτοικό μου που μεγαλώσαμε μαζί και ήμασταν και συγγενείς, να πάμε να τον γνωρίσουμε. Πήγαμε στο Άγιο όρος και φτάσαμε στο κελί του χωρίς να ξέρουμε ποιος είναι. Σε κάποια στιγμή, που ήταν παρόντες και άλλοι άγιοι πατέρες, ρωτήσαμε τον ίδιο να μας πει που είναι ο πατήρ Παϊσιος. Μας είπε ότι δεν μπορεί να σας δει γιατί έχει πονοκέφαλο. Όντως υπέφερε από πολλές ασθένειες. Ο πατέρας μιλούσε για υπομονή ασκώντας ο ίδιος υπομονή στα δικά του σοβαρά προβλήματα υγείας. Μετέφερε την παρηγοριά στους ασθενούντες και τους οδοιπόρους, ενώ ο ίδιος υπέφερε από φρικτούς πόνους. Συγκινούσε τον κόσμο με την δική του καρτερικότητα. Ζούσε το δράμα και όχι την θεωρεία, άλλωστε, σήμερα που όλα κινούνται στην σφαίρα της θεωρίας κανένας δεν μπορεί να συγκινήσει τον κόσμο».

Για να συμπληρώσει λέγοντας ότι: «Στις μέρες μας έχουμε τεράστια γνώση και εξειδίκευση, αλλά μας λείπει το βίωμα και το βίωμα συγκινεί. Όσοι από τους πατέρες είχαν την χάρη, αρκούσε από μόνη της για να απαλύνει και να γιάνει τους πιστούς. Μετά από την επιμονή μας,  ο πατέρας μας δέχτηκε. Μας δοκίμαζε, κατάλαβε ότι δεν πήγαμε από περιέργεια. Είχαμε και κάτι να τον ρωτήσουμε. Μείναμε μόνοι.

edf

Και η πρώτη του κίνηση μόλις μείναμε μόνοι μαζί του μέσα στο κελί εγώ και ο συγκάτοικος μου ήταν να βγάλει το ψαλίδι και να τον κουρέψει λέγοντας πώς μοιάζει με τσολιά που φορά γυναικεία ρούχα και ο φίλος μου πρωταθλητής Ελλάδος, γεροδεμένος, οξύθυμος,  άφησε τον πατέρα Παίσιο να τον κουρέψει λέγοντας με το πηγαίο του χιούμορ ότι υποσχέθηκε σε  κάποιους φαλακρούς να τους βάλλει μαλλιά. Μας έκανε να νοιώσουμε άνετα δίπλα του.  Με το μικρό παιδί γινόταν παιδί και με τον μεγάλο μεγάλος. Μιλούσε για όλα τα θέματα και με όλους. Ενώ ήταν μοναχός, μίλησε και αυτά καταγράφηκαν σε βιβλία, για την οικογένεια και τα προβλήματα της και την διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Και όση ώρα τον κούρευε τον φίλου μου και συγκάτοικο,  του έλεγε για την ζωή του. Όλα όσα συνέβησαν και όλα όσα θα του συμβούν στην πορεία. Του είπε για τις αρετές του, του είπε για τα αδύνατα σημεία του. Συγκλονίσθηκα γιατί με τον συμφοιτητή μου μεγαλώσαμε μαζί και ήμασταν και συγγενείς. Τον ρώτησα αν είχε να πει κάτι και για μένα. Μου απάντησε λέγοντας. Εσύ θα έρθεις πολλές φορές και θα σου τα λέω λίγα λίγα. Από τότε εγώ κόλλησα και κάθε εβδομάδα, για δυο τρείς ημέρες, ήμουν κοντά του. Και όλα όσα άκουσα και είδα, με μαρτυρίες καταγεγραμμένες από τους επισκέπτες του, έχουν να κάνουν με την αγιότητα του. Ο άγιος πατέρας ήταν μαχητικός και διαμαρτύρονταν για άδικες προς την εκκλησία συμπεριφορές όπως όταν πρωτοστάτησε στην διαμαρτυρία κατά της ταινίας του Σκορτζέσε, νομίζω ότι ήταν ο τελευταίος πειρασμός μας λέει ο κ. Μαυροκέφαλος και όταν τον επισκέπτονταν

edf

πολιτικοί και υπουργοί τους τα «έψαλε».

Ρωτήσαμε τον κ. Μαυρκέφαλο για τον χώρο που βρεθήκαμε και ποιόν σκοπό εξυπηρετεί.

-Αυτός ο χώρος διαμορφώθηκε πριν 15 χρόνια,  λόγω της στενής μου επαφής με τον Γέροντα. Και όταν ξεκίνησα να το φτιάχνω για έναν καλόγηρο, εκείνη την εποχή ήταν παράταιρο, δεν μπορούσε να σταθεί και δεχτήκαμε πόλεμο για αυτό και ήταν λογικό. Δεν μπορείς να κάνεις ένα εκκλησάκι σε έναν καλόγερο μόλις 4-5 χρόνια που ήταν κεκοιμημένος. Βρέθηκε λύση και το εκκλησάκι το ονομάσαμε «Αγίου Αρσενίου – Παϊσίου και οι Άγιοι Πατέρες του Αγίου Όρους». Τώρα βέβαια όπως διευκρινίζει, είναι Άγιος,  οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα με την επίσημη εκκλησία της Ελλάδος. Όταν ξεκίνησε  η διαμόρφωση του χώρου η αγωνία μου ήταν αν ο ίδιος ο Άγιος που ήταν νεκρός ήθελε να γίνει στην μνήμη του. Βέβαια, πήρα την ευλογία από το Άγιο Όρος. Ξεκίνησα να το φτιάχνω και λόγω των πολλών εξόδων, σήκωσα τα χέρια. Οι εξειδικευμένες παρεμβάσεις όπως οι αγιογραφίες είναι πανάκριβες. Έτσι ζήτησα βοήθεια από έναν φίλο μου εκπαιδευτικό. Αυτός μου είπε ότι θα μου στείλει σε βοήθεια κάποια χρήματα αλλά, θα πω και στους συναδέλφους μου να βοηθήσουν. Μην ξεχνάτε ότι ήταν πολλοί αυτοί που βοήθησαν με προσωπική εργασία. Είπε σε κάποιους φίλους του, αλλά δεν έδωσαν βοήθεια και με το δίκιο τους.  Ποιος είναι αυτός που στην Αλεξανδρούπολη χτίζει ένα εκκλησάκι, δεν τον γνωρίζουμε. Θα τολμήσω να πω ότι το πρώτο θαύμα του γέροντα ήταν όταν εμφανίσθηκε σε αυτούς που αρνήθηκαν για τους δικούς τους λόγους να βοηθήσουν για να γίνει το εκκλησάκι. «Έπιασε» από το χέρι τους εκπαιδευτικούς και τούς έκανε ξενάγηση στον χώρο εδώ μέσα. Τους είπε χαρούμενος ότι θα κάνω σπίτι δικό μου. Την επομένη οι εκπαιδευτικοί και οι εκπαιδευτικές που εμφανίσθηκε στον ύπνο τους, με πήραν τηλέφωνο και με ρωτούσαν που είναι το κτήμα, αν έχει ελαιώνα, αν έχει ποτάμι, δάσος με πλατάνια και λεπτομέρειες τις οι οποίες ήταν αδύνατο να

edf

γνωρίζουν. Μέσα σε μία εβδομάδα εμφανίσθηκαν εδώ σε τούτο τον τόπο που είναι από μόνος του γαληνεμένος. Αυτό έδειξε ότι ο Άγιος ευαρεστήθηκε και μου έδωσε κουράγιο να συνεχίσω το έργο. Ήρθαν εδώ και ο ένας έγινε ψάλτης, η άλλη νεωκόρος και ανέπτυξαν δραστηριότητα στον χώρο της εκκλησία. Άλλος ήταν μαθηματικός, φυσικός και πάει λέγοντας. Από αυτό το γεγονός και μετά, εγώ προχώρησα. Και αφού πλέον κατάλαβα ότι ευαρεστήθηκε από το έργο, αφέθηκα. Ο ίδιος πλέον ο Άγιος, ανέλαβε να μου στέλνει κόσμο από όλες τις γωνιές της Ελλάδος, ο οποίος στήριξε οικονομικά την όλη προσπάθεια. Με ρωτούσαν τι ανάγκες έχεις για το εκκλησάκι. Εγώ ρωτούσα που γνωρίζετε εσείς ότι υπάρχουν ανάγκες και μου έλεγαν, ήρθε στον ύπνο μας ο Άγιος και μας το είπε. Όλα αυτά που λέω, είναι καταγεγραμμένα σε τρείς τόμους με μαρτυρίες ανθρώπων που βίωσαν όλα όσα ο Άγιος τους είπε. Από το απέναντι χωριό έρχονται μουσουλμάνου και ανάβουν κεράκι. Κάποιες μουσουλμάνες που ήρθαν να ανάψουν κεράκι και τις ρώτησα, μου είπαν ότι εμφανίσθηκε ένας παπάς στον ύπνο μας και μας είπε για να σας δώσει ο Θεός παιδί, θα πάτε και θα ανάψετε κεράκι και έρχονται. Έρχονται πολλοί Τούρκοι από την Πόλη και πολύ συχνά. Όπως σε όλα τα μοναστήρια η γαλήνη, φέρνει πολύ κόσμο στην περιοχή και προσκυνούνε τον Άγιο.

edf

Ο ίδιος θεωρεί Θωρεί ότι μόλις πριν μία εβδομάδα κατάγραψε ίσως  το σημαντικό του θαύμα και έχει να κάνει με την παρουσία ενός κυρίου. «Αυτός  ο κύριος είχε την επιθυμία να μου μιλήσει, αλλά ο χρόνος μου ήταν περιορισμένος με δεδομένο ότι επειδή είμαι ψάλτης έπρεπε να πάω στην εκκλησία για τον εσπερινό.  Ο άνθρωπος, λόγο του πάθους του με την ταχύτητα είχε ατυχήματα, και περπατούσε με την βοήθεια της πατερίτσας. Ήταν παλιός ναυτικός,  ταλαιπωρημένος και με σοβαρά προβλήματα υγείας. Μου είπε ότι ήθελε κάπου να τα πει. Καθίσαμε απέναντι από το εξωκκλήσι κάτω από τα πλατάνια και με το που καθίσαμε, εμφανίσθηκε

edf

ένας άγιος και λέει, Βασίλη έλα σε μένα να τα πεις μην στενοχωριέσαι και άρχισε να λέει α βάσανα του. Κάποια στιγμή, άνοιξε τα μάτια του και με κοίταξε και μου είπε μα καλά δεν είσαι ο πατέρας Παίσιος; Σε σένα μιλούσα; Ο  Βασίλης γαληνεμένος, σηκώθηκε και αργά πέρασε το ποτάμι και έφυγε.

Στην συνέχεια ο κ. Μαυροκέφαλος αναφέρει: «Ήμουν δίπλα του και κατέγραφα ζωντανές μαρτυρίες ανθρώπων που είχαν προβλήματα υγείας και έβλεπα πώς ερχόταν και πώς φεύγανε. Σε πολλούς δεν έκανε αμέσως το θαύμα και η προσευχή που γινόταν από μέρους του για να γιάνουν οι άνθρωποι, γινόταν υπό προϋποθέσεις. Εγώ, έλεγε ο πατέρας Παίσιος, ξέρω από την προηγουμένη ποιος θα με επισκεφτεί, τι πρόβλημα έχει, τι δουλειά κάνει και αν πρέπει να ανοίξω τα κελί μου για να τον δεχτώ. Εμείς ήμασταν στο κελί και μας έλεγε, τώρα θα έρθουν τρείς άνθρωποι από εκεί, θα έρθουν τρείς στρατιωτικοί, δύο γιατροί. Ήξερε εκ των προτέρων ποιοι θα τον επισκεφθούν και μετά εγώ ρωτούσα την ιδιότητα τους για την καταγραφή. Γνώριζε το όνομα από νωρίτερα. Γνώριζε εκ των προτέρων τις απορίες των επισκεπτών το πρόβλημα τους και με την φωνή του ενεργοποιούσε την καλοσύνη του καθενός, την ευγένεια του, το φιλότιμο του. Αυτό το απόσταγμα καλοσύνης που έβγαινε από τον Άγιο, το έχουμε όλοι οι άνθρωποι αλλά σε κάποιους εκδηλώνετε, σε άλλους όχι. Οι άνθρωποι εγκλωβισμένοι μέσα στα πάθη της ζωής, δεν αναπτύσσουν την αγάπη που έχουν μέσα τους. Έλεγε ο πατέρας, θα πάς να εξομολογηθείς και εγώ θα προσευχηθώ για σένα. Κόψε το τσιγάρο έλεγε. Ήταν αντίθετος στο κάπνισμα, στα σκουλαρίκια στις σύριγγες, τα ναρκωτικά και κάθε άνθρωπο, τον έστελνε πρώτα να εξομολογηθεί και μετά τους άκουγε. Θεωρούσε ότι η κοινή «συχνότητα» μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού, ήταν η εξομολόγηση και αυτή ήταν η χαρά του. Στην πορεία, εγώ άρχισα να του μεταφέρω γράμματα, ερωτήματα ανθρώπων και ρούχα των ασθενούντων. Μου έλεγε ο γέροντας με κάνεις πολύ διαφήμιση και εγώ του έλεγα μα γέροντα με, όλα αυτά που βλέπω πώς μπορώ να τα κρατήσω μέσα μου. Ο κόσμος υποφέρει, πρέπει να βοηθηθεί να έρθει κοντά σου. Δεν ήθελε να τον λένε άγιο γιατί ήταν εν ζωή.

Έκανα μία λίστα με 50 – 60  ερωτήσεις καθόμασταν απέναντι ο ένας στον άλλον και ο πατέρας χωρίς να βλέπει τα ονόματα που εγώ κρατούσα στην λίστα μου έλεγε η πρώτη ερώτηση που μου μεταφέρεις λέει αυτό μετά πάμε στην Τρίτη ερώτηση μετά στην 8η και πήγαινε λέγοντας. Διάλεγε χωρίς να βλέπει την λίστα μου τα σοβαρότερα περιστατικά.

Η συζήτηση μας κράτησε χρόνο. Μας ανέφερε πολλά περιστατικά όσο ήταν δίπλα του όση ώρα ο κόσμος επισκεπτόταν το «σπίτι του Αγίου Παϊσίου”

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ