Όταν οι γονείς ανησυχούν υπερβολικά συχνά επιτυγχάνουν τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιθυμούν…
Γράφει ο Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος Γιάννης Ξηντάρας (paidi-efivos.gr)
Είναι συχνό το φαινόμενο οι γονείς στην προσπάθειά τους να προστατέψουν τα παιδιά τους και να τους τα παρέχουν όλα να γίνονται υπερβολικοί με αποτέλεσμα να επιτυγχάνουν τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιθυμούν. Πως εννοώ την υπερβολή;
- Συχνά οι γονείς αγχώνονται και αγωνιούν υπερβολικά για τα παιδιά τους. Καταβάλλονται από υπέρμετρο φόβο μήπως πέσει, χτυπήσει, φοβηθεί… και το μετατρέπουν άθελα τους σε μαλθακό, άβουλο και γεμάτο φοβίες παιδί.
- Πολλοί γονείς είναι υπερβολικοί ακόμη και με την καθαριότητα του παιδιού. Δεν οδηγεί πουθενά η υπερβολική εμμονή με την καθαριότητα. Παιδί είναι θα παίξει, θα λερωθεί. Μην κάνετε το παιδί σας μικροβιοφοβικό. Διδάξτε του για την καθαριότητα του σώματος αλλά όχι σε σημείο που να φτάνετε στην υπερβολή.
- Υπερβολή υπάρχει και στις προσδοκίες που έχουν πολλοί γονείς για τα παιδιά τους. Πρέπει να υπάρχει ρεαλισμός στις δυνατότητες που έχει ένα παιδί. Δεν είναι σωστό να υπερεκτιμούμε τις δυνάμεις του. Αγαπήστε το παιδί γι’ αυτό που είναι και αφήστε το να γίνει αυτό που εκείνο θέλει και όχι αυτό που εσείς θα θέλατε. Αν ο γονιός προσδοκά από το παιδί του κάτι που είναι πέρα από τις δυνατότητές του τότε το παιδί απογοητεύεται και αισθάνεται ενοχές που δεν κατάφερε να ευχαριστήσει τους γονείς του.
- Η εμπλοκή με τα social media μας έχει κάνει (και αυτή…) να νοιαζόμαστε για το τι θα πει ο κόσμος. Κοινοποιώντας συνεχώς στον προσωπικό μας λογαριασμό στο facebook, instagram, κλπ στιγμιότυπα της καθημερινής μας ζωής, προσπαθούμε να φτιάξουμε μία εικόνα που να αρέσει στον κόσμο ανεξάρτητα αν αυτή ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μας. Αυτή η υπερβολική εμμονή στο να δείξουμε ότι περνάμε καλά και ότι είμαστε ευτυχισμένοι έχει ως αντίκτυπο και στο παιδί. Πολλοί είναι οι γονείς που για να ωραιοποιήσουν την οικογένειά τους «ξεσπούν» στο παιδί τους και το θέλουν «ά-ψογο» δηλαδή φρόνιμο, καθαρό, υπάκουο, άριστο μαθητή για να αρέσουν (και) στον έξω κόσμο.
Δεν είναι ότι καλύτερο να μεγαλώνουμε τα παιδιά μέσα σε μία γυάλα. Πρέπει να τα αφήνουμε ελεύθερα να κάνουν τις επιλογές τους και από τα λάθη τους να μάθουν. Πολλές φορές με τα πολλά ΜΗ και την καταπίεση καταφέρνουμε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Αφήστε τα παιδιά να ζήσουν τα παιδικά χρόνια ανέμελα και αθώα, είναι τα χρόνια όπως καλά γνωρίζουμε που δε θα ξαναέρθουν ποτέ.
Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.
