Μια χωρίς προηγούμενο εμπειρία έζησα μόλις χθες.
Κοσκίνιζα αλεύρι για τα παντεσπάνια, όταν πρόβαλε δίπλα μου Άγγελος Κυρίου με ολόλευκα φτερά.
Στην αρχή νόμισα πως φτερούγισε η Νίκη της Σαμοθράκης ερχόμενη να μου δώσει συγχαρητήρια για τον Άρη Αβάτου.
Έβαλα τα γυαλιά μου για να βλέπω καλύτερα, έριξα και μια βρεγμένη πετσέτα γύρω απο το λαιμό, για να διαπιστώσω την πρώτη εκδοχή.
Άγγελος εξ Ουρανού, στον πάγκο εργασίας του μπακλαβατζή.
Θεέ και Κύριε μη μου κάνεις ακόμα κάτι τέτοια.
Άστα για κάποια χρόνια αργότερα.
Να προλάβω να δω το έπαθλο του τσάμπιονς – λιγκ στην Αθήνα.
– Μη φοβάσαι μου είπε.Ήρθα για να σε πάω στον Κύριό μας που θέλει να δεις κάτι και να επιστρέψεις.
– Δεν γίνεται μια άλλη μέρα. Έχω να χτυπήσω και μαρέγκες.
– Όπως είσαι φύγαμε. Αστραπιαία θα γίνουν όλα. Θα σε φέρω και πίσω.
– Άγγελε πλάκα μου κάνεις. Κανένας δεν γύρισε πίσω.
– Εσύ θα επιστρέψεις για να γράψεις και να μάθουν αυτά που θα δεις.
Χωρίς να καταλάβω πότε, πως, τι, βρέθηκα στον Ουρανό. Κοντά στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Σε ενα περιβάλλον έκστασης.
– Στέλιο καλώς όρισες στον Κόσμο μας μου είπε ο Κύριος. Θέλησα να σε φέρει ο Άγγελος για να δεις τις προετοιμασίες μας για την ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Ήγγικεν η ώρα. Ο καιρός γαρ εγγύς.
– Καλώς σας βρήκα Θεέ και Κύριε αλλά εγω τι μπορώ να κάνω. Να μπω στη σειρά. Πίσω απο το φίλο μου το Μιχάλη Καμπά και τον πατέρα μου.
– Μη βιάζεσαι. Μόλις έρθει ο καφές σου θα σου εξηγήσω κάποια πράγματα. Ήρθε ο καφές. Ξεκίνησε η ξενάγηση.
Βλέπεις τον κόσμο παραταγμένο σε 2 στίχους. Έτσι; Θα προσέρχονται σε μένα όταν έρθει η ώρα για την κρίση τους.
Ο μεγάλος σε όγκο στίχος είναι οι λαοί όλου του κόσμου. Θα κριθούν σύμφωνα με τις πράξεις τους.
Ο μικρός σε όγκο στίχος είναι οι Έλληνες. Θα κριθούν σύμφωνα με τα λόγια τους, τα όσα έταζαν απο τα μπαλκόνια, στα παράθυρα της τηλεόρασης, στα καφενεία, στα παζάρια, στα γήπεδα, παντού. Μεγάλοι φαφλατάδες είσαστε. Δυσκολεύομαι να βρω μέτρο κρίσης.
– Προνομιακή μεταχείρηση λέγεται αυτό Κύριε. Το γνωρίζουν οι άλλοι λαοί;
– Το γνωρίζουν.
– Και τι λένε;
– Δε λένε όπως εσείς, τάξε τους να χαίρονται και άστους να κρέμονται.
– Αλλά;
– Να τους φωτίσει ο Θεός. Να έρθουν στα συγκαλά τους. Να βρούνε το δρόμο που έχασαν. Τώρα μπορείς να αποχωρήσεις. Θα σε πάει ο Άγγελος. Καλή επιτυχία στα παντεσπάνια, την ομάδα σου, τον Άρη Αβάτου, την ΑΟΞΑΡΑ. Και να μη προτρέχεις όταν βρίσκεσαι με τον Γιώργο Παπαευστρατίου.
– Κύριε το υπόσχομαι. Να τάζω να χαίρονται. Με Ελληνικό Διαβατήριο ήρθα εξ άλλου.
Στέλιος Αρσενίου
