Το ψωμί είναι λειψό, η παιδεία έφυγε μετανάστης και η ελευθερία σκλαβωμένη στο άσυλο.
ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποίησαν το μεσημέρι της Πέμπτης οι φοιτητές μπροστά στην φοιτητική λέσχη επί της οδού Λευκίππου, ζητώντας το αυτονόητο, δηλαδή να δικαιούνται όλοι οι φοιτητές φαγητό.
Σαφώς και το σύνθημα των πάλαι ποτέ «αγωνιστών» της δημοκρατίας ,όπως το «ψωμί παιδεία ελευθερία», στο πέρασμα των χρόνων, είχε χάσει το νόημα του, αλλά ευτυχώς σήμερα, μας το θυμίζει η αριστερή χούντα που επιβλήθηκε με δημοκρατικό τρόπο σε μία παγκόσμια πρωτιά.
Μέχρι σήμερα, με την περίεργη λογική του κ. Γαβρόγλου στα θέματα της παιδείας χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Τελικά ποιος δικαιούται να φάει στην φοιτητική λέσχη και ποιος όχι;
Και αν δικαιούται να φάει κάτω από ποιες τριτοκοσμικές συνθήκες τρώει;
Και γιατί να μην τρώνε όλοι οι φοιτητές;
Τέλος, η φιλευσπλαχνία της αριστεράς αντέχει τα παιδιά να μην τρώνε;
Και τέλος ποιος ελέγχει αν ο ιδιώτης που ταΐζει τα παιδιά τηρεί κατά γράμμα τους όρους της σύμβασης;
Και μόνο που η Χώρα επενδύει από το υστέρημα της στην παιδεία και στα παιδιά της για να τα στείλει έτοιμα να στηρίξουν ξένες επιχειρήσεις στο εξωτερικό ανοίγοντας τους δρόμους της μετανάστευσης, από μόνο του είναι υπεραρκετό για να καταλάβει κανείς που έφτασε η παιδεία και αντί να μπει φρένο σε αυτόν τον παραλογισμό, ο κ. Γαβρόγλου εξακολουθεί να κάνει τις πρωτοτυπίες του έχοντας καταντήσει γονείς και φοιτητές πειραματόζωα.
Η μισή «παιδεία» έφυγε στο εξωτερικό και αυτή που έμεινε πίσω πεινάει.
Στην Λευκίππου, όπου φιλοξενείτε η φοιτητική εστία, πρωταγωνιστές είναι η ατέλειωτη ουρά στο αγιάζι, το κρύο και η προχειρότητα. Στον 21ο αιώνα οι φοιτητές κάθονται εκ περιτροπής να φάνε γιατί δεν φτάνουν οι καρέκλες, τώρα δεν φτάνει το φαγητό.
Άρα η παιδεία έφυγε μετανάστης, το ψωμί είναι λειψό και όσο για την ελευθερία αυτή παραμένει εγκλωβισμένη μέσα στους τοίχους του πανεπιστημίου όπου δεν τολμά κανείς να πάει κόντρα σε ορισμένες «φοιτητικές» οργανώσεις που βρήκαν άσυλο στο πανεπιστήμιο.
Τα λόγια είναι περιττά. Τώρα που θα χειμωνιάσει, περάστε μία βόλτα από την Λευκίππου και δείτε τα παιδιά που περιμένουν στο κρύο για να φάνε μία μπουκιά ψωμί-όσοι «δικαιούνται» και όχι όλοι, για να καταλάβετε σε πόσο μεγάλη εκτίμηση έχει η κυβέρνηση τους αυριανούς επιστήμονες.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Κανένας φοιτητής να μη μείνει χωρίς φαγητό!
Αντιμέτωποι με προβλήματα στις φοιτητικές μας παροχές ερχόμαστε ξανά, όπως
και κάθε χρονιά. Αυτή τη στιγμή συμφοιτητές μας κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς
φαγητό. Στην λέσχη σίτισης στην πόλη έχει ενταθεί ο έλεγχος με την επίδειξη του
πάσο. Σε φοιτητές πέραν του 7
ου έτους δεν επιτρέπεται η σίτιση, και
δημιουργείται ζήτημα ακόμη και στα μικρότερα έτη με φοιτητές που μπορεί να μην
έχουν πάνω τους το πάσο τους! Σύντομα που θα έρθουν και οι πρωτοετείς, όπως
έχουμε δει από προηγούμενα χρόνια, πολύ πιθανό οι μερίδες να μην επαρκούν.
Και αυτό το πρόβλημα όπως και όλες οι ελλείψεις στις σχολές και τη φοιτητική
μέριμνα είναι αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης των ιδρυμάτων, της πολιτικής
των προηγούμενων και της σημερινής κυβέρνησης, που με τις κατευθύνσεις ΕΕκεφαλαίου,
για τα κέρδη των λίγων υποβαθμίζει την εκπαίδευση και τις σύγχρονες
ανάγκες των φοιτητών. Καταγγέλλουμε το Πανεπιστήμιο και τον ιδιώτη που
διαχειρίζεται τη λέσχη για τις τακτικές τους και απαιτούμε άμεση λύση στο
πρόβλημα αυτό! Δε μπορούμε να αφήνουμε τις σπουδές και τη ζωή μας να
κρίνονται από τα κέρδη του κάθε ιδιώτη. Για τους εργολάβους εμείς και οι ανάγκες
μας είμαστε βάρος!
Δεν δεχόμαστε το 2018 να μας στερούν τα στοιχειώδη!
Οι δυσκολίες που συναντάμε σήμερα για να σπουδάσουμε είναι ήδη πολλές. Τα
έξοδα για να έρθουμε σε μία νέα πόλη, το ενοίκιο, αγορά αναλώσιμων σε πολλά
μαθήματα είναι μερικά από τα βάρη που πέφτουν πάνω σε κάθε φοιτητή και στην
οικογένειά του. Πολλοί φοιτητές αναγκάζονται και δουλεύουν παράλληλα για να
ανταπεξέλθουν. Όλα αυτά έρχονται εμπόδιο στις σπουδές μας, πόσο μάλλον στο να
βγάλουμε τη σχολή έγκαιρα.
Δεν επαναπαυόμαστε στην κοροϊδία της κυβέρνησης!
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αναμασάει το παραμύθι πως τώρα έχουμε περάσει σε
μια «νέα εποχή», μεταμνημονιακή. Η πραγματικότητα, όμως, όλα αυτά τα
διαψεύδει. Οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί όλα αυτά τα χρόνια δεν πάρθηκαν πίσω.
Εμείς και οι οικογένειές μας θα τους πληρώνουμε για να προκύπτουν τα υψηλά
πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2060! Δεν βλέπουμε τις ζωές και τις σπουδές
μας να βελτιώνονται, ούτε να προσεγγίζουν το επίπεδο των σύγχρονων
δυνατοτήτων.
Μπροστά σε όλα αυτά δε μένουμε με τα χέρια σταυρωμένα!
Απάντηση είναι ο δικός μας μαζικός ανυποχώρητος αγώνας, για να ζούμε με βάση
τις σύγχρονες ανάγκες μας. Ο αγώνας μας για να δικαιούνται σίτιση όλοι οι
φοιτητές θα δυναμώσει μόνο αν συνδυαστεί με τον αγώνα απέναντι στην πολιτική
που βλέπει τις ανάγκες μας σαν «κόστος».
Σε αυτό τον αγώνα πρέπει να βρεθούμε πλάι-πλάι με τους εργαζόμενους και
συνταξιούχους γονείς μας που δυσκολεύονται όλο και πιο πολύ να συντηρήσουν μια
οικογένεια, με τα αδέλφια μας, τους μαθητές που το σχολείο τους μετατρέπεται σε
πανάκριβο εξεταστικό κέντρο. Γιατί αυτή η ταξική πολιτική μόνο εμάς αγγίζει και
αφήνει στο απυρόβλητο τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και τα τσιράκια
τους.
Με την οργάνωση μας μπορούμε να καταφέρουμε νίκες!
Δίνουμε μάχη για να μην μείνει ούτε ένας φοιτητής χωρίς σίτιση!
Διεκδικούμε:
Δωρεάν σίτιση για όλους τους φοιτητές που βρίσκονται στην πόλη
και συνεχίζουν τις σπουδές τους!
Σε περίπτωση που κάποιος φοιτητής έχει ξεχάσει το πάσο του, να
μπορεί να φάει όταν τον αναγνωρίζουν οι συμφοιτητές του.
Επιστροφή των κλεμμένων αποθεματικών των σχολών μας!
Άμεση αύξηση του κρατικού προϋπολογισμού για την Παιδεία στο ύψος των
αναγκών μ
