Όσο κάποτε ύμνησαν, του Χατζηπαναγή τις ντρίπλες,
άλλο τόσο υμνήθηκαν, οι μελωμένες δίπλες.
Ουράνιο αγγελικό γλυκό, που πήρε διαβατήριο,
να έρθει στο Ρωμέϊκο, σαν όγδοο Μυστήριο.
Πρόκληση στον ουρανίσκο και σε όλες τις αισθήσεις,
έχουν οι δίπλες μυστικά, που σε κάνουν να μεθύσεις.
Όχι γιατί ζυμώνονται, με ούζο, πορτοκάλι, λάδι,
που σε κάνουν να τις φας, όλες σε ενα βράδυ,
μα διότι ευωδιάζουνε, κανέλα, θυμαρίσιο μέλι,
θυμίζοντας το μπαγλαμά, του μπουζουκιού το τέλι.
Λίγο ούζο λίγο τέλι, οι δίπλες οι λαχταριστές,
με τα χεράκια μες το μέλι, των παραδόσεων εραστές,
πως να μην αγιάσουμε, πως και να μη κολαστούμε,
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ με κεφαλαία, ύστερα ν΄αποκληθούμε.
Γειά σας δίπλες, γειά σας ντρίπλες, γειά σας έθιμα και ήθη,
ζωντανούς που μας κρατάτε, μακριά απο τη λήθη.
Στέλιος Αρσενίου
