ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
«Σε προσκαλούμε σε πλατιά συνάντηση μελών, φίλων και ανεξάρτητων ενδιαφερομένων από όλους τους νομούς της Περιφέρειας ΑΜΘ για συνεργασία με την Λαϊκή Ενότητα, στην ανάδειξη προοδευτικού Περιφερειακού Ψηφοδελτίου»
με την παρουσία του Γραμματέα της ΛΑΕ
Παναγιώτη Λαφαζάνη
Εργατικό Κέντρο Ξάνθης Κυριακή, 25/11/2018, 11:00 π.μ.
ΝΕΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ – ΑΝΕΡΓΙΑ – ΧΑΜΕΝΗ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
Κείμενο κεντρικής και περιφερειακής πολιτικής για την περιφερειακή συνάντηση της ΛΑΕ
Ξάνθη, 25-11-2018
Εγχώρια Συγκυρία:
Η πολιτική συγκυρία στο εσωτερικό χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια του κατεστημένου να επιτύχει μια νέα ισορροπία στη βάση του διακηρυσσόμενου τέλους των μνημονίων και της αέναης επί της ουσίας μνημονικής εποπτείας και νεοαποικιακής εξάρτησης.
Οι «ελεημοσύνες» Τσίπρα, που ωστόσο σε ένα μεγάλο μέρος του κόσμου το οποίο έχει δοκιμαστεί σκληρά φαντάζουν σημαντικές, αποτελούν το προπέτασμα καπνού προκειμένου να αποκρυβεί η πραγματικότητα της φτωχοποιημένης εργασίας και της απαράδεκτα υψηλής ανεργίας, της οικονομικής μετανάστευσης της νεολαίας, του αδιεξόδου των ελευθέρων επαγγελματιών, των αυτοαπασχολουμένων και των αγροτών, της απώλειας δικαιωμάτων, της εκχώρησης του δημοσίου πλούτου και της ισοπεδωτικής λιτότητας σε βάθος 40ετίας.
Ενόσω το κατεστημένο της χώρας προσπαθεί να εμπεδώσει ένα αίσθημα «ομαλοποίησης», οι πραγματικές αιτίες της κρίσης επιμένουν και μεταλλάσσονται, λαμβάνοντας ακόμα πιο δομικό χαρακτήρα, όπως ακριβώς και τα ίδια τα μνημόνια έχουν ενσωματωθεί εν είδει παρασυντάγματος στην ελληνική πολιτειακή ζωή.
Επιπλέον, οι δομικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας που απεικονίζονται ανάγλυφα στην εύθραυστη και κοινωνικά άδικη μεγέθυνση, σε συνδυασμό με την εντεινόμενη κρίση της ΕΕ αποτρέπουν την «ομαλοποίηση» του δανεισμού της χώρας διά της εξόδου στις αγορές.
Επιπροσθέτως, τα εθνικά θέματα βρίσκονται στην πλέον επικίνδυνη καμπή τους των τελευταίων δεκαετιών, με αιχμή τα ελληνοτουρκικά, λόγω αφενός της μακρόχρονης αποδυνάμωσης της χώρας, της νεοαποικιακής εξάρτησής της και της μονομερούς, δουλικής πρόσδεσής της στον ευρωατλαντισμό και στους περιφερειακούς συμμάχους και αφετέρου του αναθεωρητισμού, της νεοοθωμανικής πολιτικής Ερντογάν.
Την ίδια στιγμή, η προσπάθεια εγκλωβισμού της πολιτικής ζωής μέσα από την ενδομνημονική σύγκρουση ΣΥΡΙΖΑ- ΝΔ και παραρτημάτων τους αποδεικνύεται ανεπαρκής καθώς το κοινωνικό μπλοκ των θυμάτων της κρίσης παραμένει χωρίς κομματική έκφραση ενώ θετικές προσδοκίες δεν μπορούν να δημιουργηθούν από την αντιπολίτευση της επίσης μνημονικής, νεοφιλελεύθερης αλλά και ακροδεξιάς ΝΔ.
Το πολιτικό σύστημα παραμένει εγγενώς ασταθές, καθότι παραμένει αποκομμένο από την κοινωνική βάση και ανίκανο να εκπονήσει έστω αστική στρατηγική πέραν των μνημονίων, όπως και να διαχειριστεί τις όποιες θετικές προσδοκίες τυχόν δημιουργηθούν από τη ρητορική «περί εξόδου από τα μνημόνια.»
Τα παραπάνω ωστόσο δε σημαίνουν ότι βρισκόμαστε σε μια φάση αντίστοιχη με εκείνη της περιόδου 2012-2015. Η κίνηση του λαϊκού κινήματος δεν είναι σήμερα ανοδική και ο ριζοσπαστισμός του έχει υποχωρήσει. Ενώ το ρήγμα αντιμνημονίου- μνημονίου παραμένει ενεργό δείχνει να βρίσκεται σε ύφεση διότι το αντιμνημόνιο οφείλει να αποκτήσει μεγαλύτερο βάθος και να περάσει από την αμυντική διάσταση στην «επιθετική» και θετική, υπό την έννοια της πρόταξης ενός άλλου οικονομικού, κοινωνικού και πολιτειακού- πολιτικού μοντέλου, ικανού να υπερβεί τις γενεσιουργούς αιτίες της κρίσης.
Διεθνής Συγκυρία:
Ενώ στην Ελλάδα καταβάλλεται προσπάθεια εξισορρόπησης της κρίσης, διεθνώς η όξυνση των αντιθέσεων και των αντιφάσεων του παγκοσμίου καπιταλισμού είναι προφανής.
Οι διεθνείς σχέσεις για πρώτη φορά μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο λαμβάνουν πορεία που τόσο προφανώς διακινδυνεύει γενικευμένες πολεμικές συγκρούσεις, κυρίως λόγω της προσπάθειας των ΗΠΑ να εμποδίσουν την ανάδυση ανταγωνιστικών τους δυνάμεων και κυρίως της Κίνας, στην οικονομική και ίσως στρατιωτική πρωτοκαθεδρία διεθνώς.
Οι εμπορικοί ανταγωνισμοί και οι περιφερειακές, αιματηρές συγκρούσεις- βλ. Συρία και Υεμένη- συνιστούν κατ’ εξοχήν αποτελέσματα των νέων και επικίνδυνων διεθνών ανταγωνισμών. Στο μέλλον θα έχουμε περισσότερες και μεγαλύτερες στρατιωτικές συγκρούσεις που θα επικαθορίσουν όχι μόνο τις διεθνείς αλλά εν πολλοίς και τις δικές μας, εγχώριες αντιπαραθέσεις. Θα έχουμε επίσης περισσότερες επεμβάσεις, κυρίως από την πλευρά των ΗΠΑ αλλά όχι μόνο, για έλεγχο των εγχώριων εξελίξεων σε μια σειρά χωρών, όπως ήδη βλέπουμε να συμβαίνει στα Βαλκάνια, στη Λ. Αμερική και στη Μ. Ανατολή.
Παράλληλα, 11 χρόνια μετά την έναρξη της τελευταίας καπιταλιστικής κρίσης, οι συνθήκες μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης συσσωρεύονται: ο καπιταλισμός- καζίνο και της φούσκας έχει γιγαντωθεί, το πλαίσιο παραμένει αρρύθμιστο, ο υπερδανεισμός έχει διογκωθεί, οι εμπορικοί ανταγωνισμοί εντείνονται και οι οικονομίες- αναδυόμενες και αναπτυγμένες- δοκιμάζονται από τον κύκλο ανόδου των επιτοκίων δανεισμού. Δεν είναι ακόμα σαφές το αν θα εισέλθουμε σχετικά σύντομα σε νέα περίοδο κρίσης παρότι κάτι τέτοιο δείχνει αρκετά πιθανό, ωστόσο φαίνεται μετά βεβαιότητας να εισερχόμαστε σε φάση επιβράδυνσης.
Ταυτόχρονα και πέραν των παραπάνω κινδύνων, η περιβαλλοντική κρίση χαράσσει την εποχή εγείροντας υπαρξιακούς κινδύνους.
Σε αυτό το πλαίσιο, η ΕΕ διέρχεται την πιο βαθιά της κρίση: το Brexit, η κατάσταση με την Ιταλία, ο γενικευμένος ευρωσκεπτικισμός και η άνοδος της ακροδεξιάς, σε συνδυασμό με την αδύναμη οικονομική της κατάσταση και με τη διεθνή της στάση σε σειρά ζητημάτων καταδεικνύουν τάσεις αποσύνθεσης στο εσωτερικό της, κυρίως λόγω του νεοφιλελεύθερου, μονεταριστικού της χαρακτήρα αλλά και του οικονομικού εθνικισμού και των σχέσεων εξάρτησης και άνισης ανάπτυξης που εμπεδώνει.
Ωστόσο, όπως και η πορεία του Brexit αποδεικνύει, δεν αρκεί να επιδιώκει κανείς τη ρήξη με την ΕΕ ή την αποσύνθεσή της αλλά πρέπει να διαθέτει σχέδιο και για την επόμενη ημέρα ειδάλλως θα παλινωδεί και μάλιστα προς αντιδραστικές κατευθύνσεις.
Η θέση της ΛΑΕ:
Η ΛΑΕ επωμίζεται το ρόλο του πρωτοπόρου στην (ανά-) συγκρότηση της διαχρονικά πλειοψηφικής- ασχέτως συγκυριακών, κομματικών μορφών έκφρασης- παράταξης που δένει τα αιτήματα της εθνικής ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της κοινωνικής χειραφέτησης και απελευθέρωσης, μεταξύ τους, όπως και με τη στρατηγική του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού.
Στόχος της ΛΑΕ είναι στο κοινωνικό επίπεδο να συγκροτηθούν σε ενιαίο, κοινωνικό μπλοκ, αλλαγής και εξουσίας προς τις παραπάνω κατευθύνσεις οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι μικρομεσαίοι αυτοαπασχολούμενοι και οι ελευθεροεπαγγελματίες, οι αγρότες, οι φοιτητές.
Στο πολιτικό επίπεδο, η εκπόνηση μιας συμπαγούς συμμαχίας εξουσίας, σε προγραμματική βάση, σοσιαλιστών, κομμουνιστών, δημοκρατών και πατριωτών, με πρωταγωνιστικό το ρόλο της αριστεράς.
Στο παραπάνω περιβάλλον η ΛΑΕ οφείλει να μπει άμεσα σε εξωστρεφή διαδικασία ανασυγκρότησης, εμβάθυνσης του προγραμματικού της λόγου και στερεής σύνδεσής της με τις δυνάμεις του κοινωνικού μπλοκ που επιδιώκει να διαμορφώσει, ενόψει πολλαπλών εκλογών αλλά και πέραν αυτών.
Ως προγραμματική βάση για τα παραπάνω προτείνουμε τα εξής:
- Άμεσος τερματισμός της λιτότητας και εγκατάλειψη των στόχων των πρωτογενών πλεονασμάτων- μείωση του δημοσίου χρέους μέσω της ανάπτυξης, χωρίς να αποκλείουμε και μονομερείς κινήσεις. Αυξήσεις σε μισθούς και σε συντάξεις.
- Εκτεταμένες, παραγωγικές, δημόσιες επενδύσεις και στήριξη του κοινωνικού κράτους μέσα αρχικώς από την εγκατάλειψη των πρωτογενών πλεονασμάτων και τη δημιουργία αντίστοιχου ταμείου επενδύσεων και κοινωνικής πολιτικής και αργότερα μέσα από την ανάπτυξη.
- Αναδιανομή εισοδήματος με νέο φορολογικό σύστημα, με επανάκτηση της ιδιωτικοποιημένης, δημόσιας περιουσίας, που θα αξιοποιηθεί πραγματικά υπέρ του λαού και με πρόγραμμα κοινωνικοποιήσεων νέου τύπου. Κατάργηση του μνημονικού παρασυντάγματος, εθνικοποίηση των τραπεζών και μετασχηματισμός του κράτους προκειμένου να υπηρετεί το λαό, την ανάπτυξη, την κοινή ωφέλεια και την ασφάλειά του, αντί του πολύ μεγάλου, ελληνικού και ξένου.
- Βιομηχανική πολιτική, προκειμένου η χώρα να συγχρονιστεί με τη νέα βιομηχανική επανάσταση.
- Νέα αγροτική πολιτική, με έμφαση στις καλλιέργειες ποιότητας και στους συνεταιρισμούς που θα δώσουν προστιθέμενη αξία στην αγροτική παραγωγή.
- Μείωση φόρων για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού και φορολόγηση του πολύ μεγάλου πλούτου. Μείωση ή και κατάργηση εμμέσων φόρων για τα είδη λαϊκής κατανάλωσης, μείωση του κόστους ενέργειας και των τιμολογίων παροχής υπηρεσιών των ΔΕΚΟ- που θα ξαναγίνουν ΔΕΚΟ.
- Πολιτική παροχής αξιοπρεπούς υγείας και παιδείας για όλους. Αποκατάσταση και εμβάθυνση του εργατικού δικαίου και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
- Στρατηγική διακανονισμού του ιδιωτικού χρέους προς τράπεζες και προς το δημόσιο. Προστασία πρώτης κατοικίας και κατάργηση των καταχρηστικών πρακτικών ηλεκτρονικών κατασχέσεων. Στρατηγική για εξατομικευμένες ρυθμίσεις χρεών εν είδει μακρόχρονου δανεισμού από το ελληνικό δημόσιο.
- Νέα εξωτερική πολιτική με άξονες την πολυμέρεια, την αποκατάσταση και διεύρυνση των συμμαχιών της χώρας, τόσο στην περιοχή, όσο και διεθνώς, τη διεθνή υπεράσπιση της ειρήνης, την πάλη κατά του νεοφιλελευθερισμού και του ιμπεριαλισμού και την ενίσχυση της θέσης της χώρας. Εμπορικές και οικονομικές σχέσεις με περιφερειακές και με αναδυόμενες δυνάμεις. Απεμπλοκή από την εθνικιστική και ρατσιστική πολιτική Απαρτχάιντ του Ισραήλ και από το Νατοϊκό ιμπεριαλισμό. Ενίσχυση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Πολιτική φιλίας στα Βαλκάνια αλλά και σαφούς υπεράσπισης των δικαιωμάτων του ελληνισμού και της χώρας.
- Πολιτική ενίσχυσης της νεολαίας και της εργασίας μέσα από δημόσια, δωρεάν παιδεία, νέα δικαιώματα και δυνατότητες, επενδύσεις και εργασία. Πολιτική ενίσχυσης των γεννήσεων και της οικογένειας.
- Πολιτικές ένταξης για μετανάστες και πρόσφυγες. Κατάργηση των εγκληματικών “hotspots”.
- Πολιτική για το περιβάλλον, φυσικό και αστικό.
Οι παραπάνω άξονες, που μπορούν φυσικά να εμπλουτιστούν συνεπάγονται όπως ειπώθηκε παραπάνω ευρύτερες συμμαχίες. Άποψή μας είναι ότι το περιβάλλον της Ευρωζώνης θα λειτουργήσει αποτρεπτικά προς την υλοποίηση ακόμα και ενός μεταβατικού, κυβερνητικού προγράμματος, όπως είναι αυτό που περιγράφουμε.
Ωστόσο θεωρούμε λογικό και αναγκαίο να συνεργαστούμε και με δυνάμεις που τάσσονται και υπέρ της παραμονής στην ευρωζώνη, στη λογική όμως της απειθαρχίας προς το νεοφιλελεύθερο και μονεταριστικό ευρώ και της απόφασης αποχώρησης, όταν καταστεί σαφές πως οι συσχετισμοί στην Ευρωζώνη δε μας επιτρέπουν να ασκήσουμε την πολιτική μας.
Προτείνουμε δε, αυτήν τη συμμαχία, όχι σε βάση οπορτουνιστική αλλά θεωρώντας ότι μια σειρά εξελίξεων με κύρια την κατάσταση στην Ιταλία ευνοούν τη γενίκευση στάσης απειθαρχίας εντός Ευρώ και ΕΕ, χωρίς αυταπάτες- πια- για το τι θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε και χωρίς μισά λόγια για ο τι είμαστε διατεθειμένοι να πράξουμε.
Στη βάση τέτοιας, προγραμματικής σύμπλευσης θα πρέπει προσπαθήσουμε να συγκροτήσουμε ενιαίους πυρήνες και κατόπιν, ενιαίες, μετωπικές οργανώσεις βάσης ανά γεωγραφικό και ανά κοινωνικό χώρο για την εναλλακτική πολιτική και για την έξοδο από την κρίση, που θα έχουν ως στόχους: α) την προγραμματική εμβάθυνση και β) την οργάνωση αντιστάσεων και τις νίκες απέναντι στην πολιτική της λιτότητας, του νεοφιλελευθερισμού και της εξάρτησης.
Με αυτή την «από τα κάτω προς τα πάνω» διαδικασία θεωρούμε ότι μπορούμε να αναζωογονήσουμε το λαϊκό κίνημα και να διαδραματίσουμε ως ΛΑΕ το ρόλο που μας αναλογεί στην κατεύθυνση της συγκρότησης τόσο του κοινωνικού μπλοκ, όσο και της πολιτικής συμμαχίας, εξουσίας. Εκτιμούμε ότι αυτή πρέπει να είναι η πανελλαδική στρατηγική και τακτική της ΛΑΕ από εδώ και πέρα, τόσο ενόψει εκλογών, όσο και εν γένει.
Οι περιφερειακές εκλογές Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης:
Οι εκλογές για την Περιφέρεια Αν. Μακεδονίας και Θράκης έχουν μια ειδική σημασία. Στην περιφέρειά μας συναντώνται ζητήματα οικονομικής υπανάπτυξης, περιβαλλοντικής υποβάθμισης, ελλιπών υποδομών, απουσίας της περιφέρειας από οποιαδήποτε κοινωνική και αγροτική πολιτική, μετατροπής της περιφέρειας σε χώρο υποστήριξης του ΝΑΤΟϊκού ιμπεριαλισμού, ανυπαρξίας οποιασδήποτε παρέμβασης στον τομέα των επενδύσεων, της εργασίας, του μεταναστευτικού- προσφυγικού και τη νεολαίας.
Πεποίθησή μας είναι ότι σε ένα περιβάλλον σύγκρουσης μηχανισμών, εμείς πρέπει να μετατρέψουμε τις αυτοδιοικητικές εκλογές και των δύο βαθμών σε πολιτικές μάχες τόσο τοπικού- περιφερειακού, όσο και κεντρικού χαρακτήρα από τις οποίες θα προκύψουν κύτταρα αντίστασης και εναλλακτικής διοίκησης, τα οποία θα κλιμακωθούν και θα εξελιχτούν έως το κεντρικό επίπεδο.
Δεν είναι στόχος μας επίσης να προχωρήσουμε σε ψηφοδέλτια ΛΑΕ και μόνο αλλά σε ψηφοδέλτια που θα αποτυπώνουν τις πολιτικές και εκλογικές μας συμμαχίες, όπως αναφέρθηκαν παραπάνω.
Θεωρούμε ότι πρέπει και μπορεί να υπάρξει παράταξη, η οποία διοικώντας την περιφέρεια θα πετύχει: α) να θέσει σε πρώτη προτεραιότητα την πολιτική προστασίας και ενίσχυσης της εργασίας, προσέλκυσης και υλοποίησης επενδύσεων, με πρωτεύοντα στόχο τις δημόσιες, παραγωγικές επενδύσεις, β) να υλοποιήσει κοινωνικό πρόγραμμα υπέρ των πολιτών συνολικά και των ευάλωτων ομάδων ειδικότερα, με έμφαση στην υγεία, στην παιδεία, στην ενέργεια, στις μεταφορές γ) να ενισχύσει τις υποδομές της περιφέρειας, δ) να αντιμετωπίσει το αγροτικό ζήτημα της περιφέρειας, ε) να πραγματώσει παρεμβάσεις στο επίπεδο του φυσικού και αστικού περιβάλλοντος, στ) να πρωτοστατήσει στη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας υπέρ του λαού και στην επανάκτηση των υποδομών κι των ιδιωτικοποιημένων στρατηγικών τομέων, ζ) να αποκρούσει τις πολιτικές αμερικανοκρατίας υλοποιώντας αντιθέτως διεθνείς σχέσεις ειρήνης και αλληλεγγύης, η) να ενισχύσει την έρευνα και την τεχνολογία αξιοποιώντας τους τοπικούς φορείς και ιδρύματα, ι) να ενισχύσει το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, τόσο στην καθημερινότητα, όσο και στο σχεδιασμό για αντιμετώπιση μεγάλων καταστροφών, ια) να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα των διοικητικών υπηρεσιών της ίδιας της περιφέρειας, ιβ) να πρωτοστατήσει στη δημοκρατική εμβάθυνση μέσα από τη συνεργασία με τους δήμους αλλά και επιδιώκοντας αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες για τα μείζονα ζητήματα της περιφέρειας
