ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 216η

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2019

 

Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό

τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

 

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,

Ἀνέτειλε ὁ καινούριος χρόνος τό 2019. Τόν ὑποδεχτήκαμε μέ ἐλπίδες καί ὄνειρα. Γι’ αὐτό στέλνουμε καί παίρνουμε εὐχές, ἐπισκεπτόμαστε συγγενεῖς καί φίλους, διοργανώνουμε ἑορταστικές ἐκδηλώσεις.

Ἀπό τό νέο χρόνο ζητοῦμε κάτι νά ἀλλάξει στή ζωή μας πρός τό καλύτερο.

Ὡς Χριστιανοί πιστεύουμε ὅτι ἡ πραγματική ἀλλαγή στά πράγματα τοῦ κόσμου δέν γίνεται χωρίς Χριστό.

Ἦρθε στόν κόσμο καί ἄλλαξε τό χθές, τό σήμερα, τό αὔριο, ὁ Χριστός.

Τό χθές ὅσο ἐπαχθές καί ἄν εἶναι ὁ Χριστός τό ἀλλάζει, ὅσο ἁμαρτωλό καί ἄν ἔχει γίνει τό μεταμορφώνει.

Τό σήμερα, ὅσο δύσκολο καί βασανιστικό καί ἄν ἔχει καταντήσει τό μεταβάλλει σέ ἀγῶνα ὡραῖο καί ζυγό χρηστό.

Τό αὔριο, ὅσο μουντό ὀρίζοντα καί νά ἔχει τό κάνει ἐλπίδα.

Ὁ Χριστός ἐπέφερε τήν μεγάλη ἀλλαγή. Ἀπό τή φθορά στήν ἀφθαρσία, ἀπό τήν ἁμαρτία στήν λύτρωση, ἀπό τήν μιζέρια στήν χαρά, ἀπό τήν διαίρεση στήν ἑνότητα, ἀπό τήν ταραχή στήν γαλήνη, ἀπό τήν ἀδικία στήν δικαιοσύνη, ἀπό τήν ἀπάτη στήν ἀγάπη, ἀπό τόν θάνατο στήν ζωή.

Ἀλλαγή λοιπόν ὁ Χριστός ἀδελφοί.

Ἀλλαγή γιά τόν ἑαυτό Του, ἀφού ὁ ἴδιος ἄλλαξε μορφή προκειμένου νά ἔρθει κοντά μας.

«Ὅς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων ἑαυτόν ἐκένωσε μορφήν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος» γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν πρός Φιλιππισίους ἐπιστολήν του.

Ἀλλαγή γιά μας. Ἡ πρώτη ἀλλαγή μας ἔγινε μέ δική μας πρωτοβουλία. Εἶναι ἡ πτώση μας, πρόκειται γιά κατιοῦσα ἀλλαγή, ἀπό τήν ζωή στόν θάνατο. Ἡ δεύτερη ἀλλαγή ἔγινε μέ δική Του πρωτοβουλία, τήν Ἐνανθρώπησή Του. Εἶναι ἡ ἀνάπλαση καί ἀνάσταση τοῦ πεπτωκότος ἀνθρώπου.

Ἡ ἀλλαγή τοῦ χρόνου γιά τούς Χριστιανούς δέν εἶναι συμβολική. Δέν ὑπάρχει κάποιος γερασμένος χρόνος πού παραδίδει τήν σκυτάλη τῆς ζωῆς στόν νέο. Ἡ ἀλλαγή τοῦ χρόνου εἶναι πραγματική.

Ἀπό τήν στιγμή πού τό ἄχρονο μπαίνει στόν χρόνο, μέ τό χρόνο κερδίζεται τό ἄχρονο. Ἀπό τήν στιγμή πού ὁ ἄχρονος Θεός μπαίνει στόν χρόνο μέ τήν ἐνανθρώπηση Του, ἀπό ἐκείνη τήν στιγμή ὁ ἄνθρωπος τοῦ χρόνου κατακτᾶ τήν αἰωνιότητα.

Ἡ δική Του χρονικότητα σημαίνει τήν δική μας αἰωνιότητα.

Ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ στόν νέο χρόνο νά διορθώσουμε τήν πορεία πλεύσεως. «Νά ἀνοίξουμε κουπί καί νά τραβήξουμε γιά τά πέλαγα ταξιδευτές. Νά γίνουμε ὁδοιπόροι φλογεροί στό δύσκολο ἀνέβασμα γιά τίς ψηλές κορυφές», ὅπως λέει ὁ ποιητής.

Ὁ Θεός μᾶς χάρισε μιά ἀκόμη καινούρια χρονιά γιά νά μεταμορφωθοῦμε «ἀπό δόξης εἰς δόξαν» μέ τόν ἀνακαινισμό τοῦ νοῦ καί τήν ἀπόκτηση ἁγίων φρονημάτων κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Νά φυλάξουμε τήν πίστη μας, τήν ἑνότητα, νά καλλιεργήσουμε τήν ἔμπρακτη ἀγάπη στόν συνάνθρωπο, νά ὑπερασπισθούμε τήν ἱστορία μας, τόν πολιτισμό μας, τήν παράδοσή μας.  Δέν ἔχει κανείς τό δικαίωμα νά ἐκχωρεῖ τίποτα, ὅσα οἱ προγονοί μᾶς κληροδότησαν μέ τό αἷμα τους.

Γιά ἐμᾶς τούς Ξανθιῶτες τό νέο ἔτος 2019 ἀποτελεῖ ἕνα ὁρόσημο στήν σύγχρονη ἱστορία τῆς Ξάνθης, ἀφού σηματοδοτεῖ τήν συμπλήρωση ἑκατό ἐτῶν ἐλεύθερου βίου.

Ἡ σκλαβιά στήν βόρειο Ἑλλάδα κράτησε ἑξακόσια περίπου χρόνια. Βαρύς ὁ φόρος τοῦ αἵματος, ἐξανδραποδισμοί, λεηλασίες, αἰχμαλωσίες, μαρτύρια, βασανισμοί δέν κατάφεραν νά κάμψουν τό ἀγωνιστικό φρόνημα τοῦ λαοῦ.

Χρειάζεται ἀδελφοί σήμερα νά ἀποκτήσουμε ἀντισώματα γιά νά ἀντισταθοῦμε στήν ἰσοπέδωση πού θέλουν νά ἐπιβάλουν οἱ ἰσχυροί τῆς γῆς.

Ἄς ἔχουμε ὅμως ὑπ’ ὄψιν τόν λόγο τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου. «Ἑαυτόν μή ἀδικοῦντα οὐδείς παραβλάψαι δυνήσεται». Κανένας δέν μπορεῖ νά μᾶς βλάψει ἐάν ἐμεῖς οἱ ἴδιοι δέν ἀδικοῦμε τόν ἑαυτό μας.

Εὕχομαι, καλή εὐλογημένη καί εἰρηνική χρονιά.

 

Διάπυρος πρός Κύριον εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

 

 

Ο ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ

ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ

 

ΤΟ  ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

«Η ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ»

Η Γέννηση του Χριστού περιγράφεται από τον ευαγγελιστή Ματθαίο κατά τρόπο που δείχνει προκαταβολικά την πορεία του Μεσσία μέσα στον κόσμο: Ο νεογέννητος Χριστός ευθύς ως εισέρχεται στον παρόντα κόσμο γνωρίζει την καταδίωξη και εχθρότητα εκ μέρους των αρχόντων. Η εχθρότητα αυτή βρίσκει τον κύριο εκπρόσωπό της στο βασιλιά Ηρώδη, η θηριωδία του οποίου μας είναι γνωστή από τους ιστορικούς της εποχής.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο θάνατος του Χριστού προανακρούεται ήδη από την στιγμή της γεννήσεώς του. Η όλη πορεία Του μέσα στον κόσμο θα είναι σταυρός αγάπης και θυσίας, ένας σταυρός στον οποίο θα νικηθεί οριστικά η δαιμονική δύναμη για να λάμψει το φως της αναστάσεως.

Όσο κι αν φαίνεται ότι οι κοσμικές σατανικές δυνάμεις κυριαρχούν πάνω στην ανθρωπότητα, η επικράτησή τους είναι φαινομενική και προσωρινή, γιατί βασικά μέσα στην ιστορία πραγματοποιείται το σωτηριολογικό σχέδιο της θείας οικονομίας, το οποίο κανείς δεν μπορεί να ανατρέψει η να ματαιώσει. Η θηριωδία του Ηρώδη, που εκδηλώθηκε με την απάνθρωπη σφαγή των δεκατεσσάρων χιλιάδων νηπίων στη Βηθλεέμ και στη γύρω περιοχή, δεν ήταν δυνατό να σταματήσει ήδη από την αρχή του το έργο του νεογέννητου Μεσσία, που βρισκόταν κάτω από την προστατευτική πρόνοια του Θεού.

Το ότι η πρόνοια του Θεού προστατεύει το θείο βρέφος από την απειλη-τική μανία του κοσμικού άρχοντα, ότι το καθοδηγεί σε ασφαλές μέρος και το προειδοποιεί τελικά για τη δυνατότητα επιστροφής στην πατρίδα του αποτελεί ένα στοιχείο αισιοδοξίας για την αντιμετώπιση των κινδύνων της ζωής. Καθένας μας διαθέτει από την προσωπική του ζωή κάποιο συγκλονιστικό βίωμα που το χέρι του Θεού ενήργησε προστατευτικά πάνω του και τον έσωσε από βέβαιο θάνατο, είτε οδηγώντας τα βήματα ενός φίλου και προστάτη προς βοήθεια, είτε φωτίζοντας τον ίδιο να ενεργήσει σωστά, είτε με κάποιον άλλο τρόπο.

Το αισιόδοξο μήνυμα που μας απευθύνει η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι ότι παρά τον φαινομενικό θρίαμβο του κακού, του μίσους και της θηριωδίας μέσα στην ιστορία των ανθρώπων, τελικά επιβάλλεται η δύναμη της αγάπης και της καλωσύνης. Ότι ο Θεός γεννιέται σαν άνθρωπος μέσα στην ιστορία αποτελεί ακριβώς μια απόδειξη για το στοργικό ενδιαφέρον Του να λυτρώσει τον άνθρωπο.