Της Φωτεινής Πιπιλή
Μια Συμφωνία είναι καλή ή κακή. Εξαντλήθηκαν τα επιχειρήματα, εκατέρωθεν.
Προσωπικά, θα μιλήσω για την ηθική διάσταση της συμφωνίας. Όζει ο όλος χειρισμός, από όλους. Εντός και εκτός. Είθισται οι συμφωνίες να είναι διακρατικές. Η συγκεκριμένη εκτός από βορειοατλαντικού, ευρωπαϊκού, αμερικανικού ενδιαφέροντος, με τις νεοελληνικής εντοπιότητας δορυφορικές μετακινήσεις βασιλοδεξιούληδων, πολιτικώς ανισόρροπων, χριστιανονεοκομμουνιστών, αριστερόστροφων πατριωτών αλλά και βουλευτών που ήδη βλέπουν τους εαυτούς τους σε λίστα αναμονής για σίγουρες θέσεις στις λίστες του ΟΑΕΔ, πλέον έχει προσεγγίσει και το ενδιαφέρον στο υπερπέραν.
Εκβιασμοί, συμβιβασμοί, συναλλαγές, φήμες που, σιγά σιγά αποκτούν και φωνή με αριθμούς, στο περίπου, περί χρηματισμού συμμετεχόντων στη διαδικασία, φανερές και κρυφές παρεμβάσεις ηγετών και τρεχαλατζήδων τους, καταστρατήγηση βασικών ευρωπαϊκών αξιακών κανόνων περί της λειτουργίας των ανεξάρτητων κοινοβουλίων, όλα αυτά τα στοιχεία που συνθέτουν ένα ασυνήθιστο, στην εποχή μας, πολιτικό σκηνικό που, καθόλου δεν τιμά την ορθολογική ανάγκη για την προστασία του δυτικού κόσμου από κινδύνους εξ… ανατολών.
Η χθεσινή, δια στόματος του διαμεσολαβητή Νίμιτς προειδοποίηση(;), απειλή(;) πως, εάν δεν ψηφιστεί τώρα η Συμφωνία των Πρεσπών, «θα υπάρξουν δυσάρεστες συνέπειες», μου έδωσε επί πλέον επιχείρημα να αισθάνομαι άβολα που αναδεικνύω τη σκοτεινή της πλευρά, αυτή που, κατά τη γνώμη μου, θα σκιάζει, επέκεινα, τα όποια θετικά ισχυρίζονται οι υποστηρικτές της, διεθνώς, για τη διασφάλιση της ειρήνης και της ευρωπαϊκής προοπτικής των ακόμη αιωρούμενων, λόγω πολιτικής αστάθειας, βαλκανικών κρατών.
Όλο το προηγούμενο διάστημα, ό,τι συνέβη στα Σκόπια, στην προσπάθεια εξεύρεσης των, απαραίτητων προθύμων για τη συνταγματική αναθεώρηση, με τα βιαστικά, συνεχή πήγαινε-έλα των Ευρωπαίων ηγετών και αξιωματούχων, εκτός από την πόρτα του ΝΑΤΟ που άνοιξε φαρδιά-πλατιά, άνοιξε και την πόρτα της ελευθερίας για καταδικασμένους για κακουργήματα βουλευτές της αντιπολίτευσης του Ζάεφ με αντάλλαγμα την υπογραφή, αλλά και στόματα διπλωματών και δημοσιογράφων για εξαγορές πολλών παραγόντων της πίεσης υπέρ του «ναι», που αγγίζουν, όπως προφορικά, προς το παρόν, αναφέρουν διπλωματικές πηγές, τα 100.000.000 δολάρια.
Αντιθέτως στην Αθήνα, ίσως επειδή η αντιπολίτευση έχει ατράνταχτα επιχειρήματα ώστε να θεωρεί δυσμενείς τους όρους της συμφωνίας και σίγουρα, επειδή δεν χειρίζεται τα εθνικά θέματα, όπως η συγκυβέρνηση Χαϊκάλη-Λαζόπουλου, με τις αθλιότητες εμπνεύσεως Τσίπρα-Καμμένου για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, το 2014, δεν έχει προστεθεί κι αυτή η σκοτεινή πινελιά. Ευτυχώς. Άλλωστε, είναι τόσο εμφανής η συναλλαγή με καθαρά πολιτικούς, φανερούς ή υπόγειους τρόπους, όπου αρκεί μια σίγουρη επανατοποθέτηση στο κυβερνητικό σκηνικό η κάποια υπερχρεωμένη σε τράπεζες ή Δημόσιο Ταμείο συνείδηση, ώστε να προσμετρηθεί η θετική ψήφος της νίκης του «Ναι».
Στα Σκόπια, τα οφέλη θα είναι άμεσα και φανερά. Όμως εδώ, ο όλος βίαιος, κρυφός και χρονικά πιεστικός, αλαζονικός χειρισμός του κ. Τσίπρα και τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού φέρνει απέναντι στην συμφωνία και ξαναφέρνει στο προσκήνιο συναισθήματα καθόλου θετικά για την ευρωπαϊκή εικόνα της χώρας. Οργή, αηδία, γέλωτας, ξεπεσμός του πολιτικού προσωπικού, διάλυση κομμάτων, κυβέρνηση του «φύγε εσύ-έλα εσύ».
Και το σημαντικότερο. Ενόχληση για τη δίκην παλαιοαποικιοκρατικού ύφους συμπεριφορά των Ευρωπαίων ηγετών, που όφειλαν να πιέσουν αμφίπλευρα τον κ. Τσίπρα ώστε να αναγκαστεί να μην προχωρήσει μόνος του, με τα κουτσά βήματα του συγκυβερνήτη του κ. Καμμένου, αλλά, αντιθέτως να υποχρεωθεί να συνεργαστεί με το σύνολο των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου, ώστε η συμφωνία να έχει το απαραίτητο περιτύλιγμα της εθνικής συνεννόησης για τα βασικά, ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα η προσπάθεια όλων για την επίτευξη των γεωστρατηγικών στόχων και υπέρ της Ελλάδος. Και σίγουρα, όχι με τον ελληνικό λαό, για μία ακόμη φορά, πληγωμένο.
