Μετά τα παχιά λόγια και τις υποσχέσεις της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού προσωπικά για την λειτουργία του εργοστασίου ζάχαρης στο αναπτυξιακό συνέδριο, ήρθε η ώρα της «αποκάλυψης».
Η ΕΒΖ κλείνει και μετατάσσεται όλο το μόνιμο προσωπικό. Αυτή την πορεία που μας οδήγησε στο λουκέτο τήρησαν ευλαβικά όλες οι κυβερνήσεις τα τελευταία σχεδόν είκοσι χρόνια.
Την υπηρέτησαν με τις ποσοστώσεις στην παραγωγή ζάχαρης, τα προγράμματα επιδότησης για εγκατάλειψη της καλλιέργειας τεύτλου, που οδήγησε στο κλείσιμο των εργοστασίων ζάχαρης σε Ξάνθη και Λάρισα σε πρώτη φάση το 2006 και σε συνέχεια με μείωση σε προσωπικού, περιορισμό της παραγωγής τεύτλων τηρώντας ευλαβικά τις κατευθύνσεις της ΕΕ, φτάσαμε στην σημερινή κατάσταση να υπάρχουν σε σύνολο χώρας 335 συμβάσεις (το 2018) ,για καλλιέργεια τεύτλου, όταν μόνο στον νομό Έβρου υπήρχαν 6000 συμβάσεις την περίοδο πλήρους λειτουργίας του εργοστασίου Ορεστιάδας.
Ταυτόχρονα αυτή η πολιτική έχει οδηγήσει στην απαξίωση υποδομών, μηχανήματα, εργαλεία μεγάλης αξίας και στην οικονομική καταστροφή εκατοντάδων τευτλοεξαγωγέων (Στον Νομό Έβρου υπήρχαν 250 μηχανές εξαγωγής τεύτλου το 2018 λειτούργησαν 25 και σήμερα παύει η χρήση τους)
Μια χώρα με αυτοτέλεια στην παραγωγή (350.000 το 2005, σήμερα 15.000) μετατρέπεται σε χώρα που εισάγει ζάχαρη.
Την ώρα που απαξίωναν την ΕΒΖ και την υποχρηματοδοτούσαν, έβρισκαν κονδύλια να χρηματοδοτούν μεγάλες επιχειρήσεις να μειώνουν τους φόρους στα κέρδη.
Επιπλέον η κυβέρνηση προχωρά στις μετατάξεις του προσωπικού στους δήμους, χωρίς ακόμη να διασφαλίσει τα κονδύλια. Είναι ευθύνη της κυβέρνησης άμεσα να διασφαλίσει την πληρωμή των εργαζομένων από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Ευθύνη της είναι και να ξεχρεώσει τώρα και χωρίς καμία καθυστέρηση τους τευτλοπαραγωγούς για τα παλαιότερα χρέη που υπάρχουν.
Οι εργαζόμενοι οι αγρότες μπορούν σήμερα να βγάλουν συμπεράσματα για την πολιτική της ΕΕ, διαχρονικά των αστικών κυβερνήσεων, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ που έσπερνε αυταπάτες.
Είναι ανάγκη εργάτες, αγρότες , αυτοαπασχολούμενοι να συγκρουστούν να οργανώσουν την πάλη τους κατά της πολιτικής που ξεκληρίζει τη φτωχή αγροτιά, την πολιτική που έχει ως αποκλειστικό κριτήριο για την ύπαρξη και λειτουργία κρίσιμων μονάδων, καλλιεργειών το μονοπωλιακό κέρδος .
Επιτροπή Περιοχής ΑΜΘ του ΚΚΕ
