Υπομονή, ο ΣΥΡΙΖΑ φέρνει την ανάπτυξη.
Στρατηγικός σχεδιασμός χωρίς παρωχημένες αντιλήψεις
Διαβάσαμε με προσοχή το άρθρο του Ξανθιώτη υφυπουργού οικονομικών Στάθη Γιαννακίδη και η πρώτη εικόνα που δίνεται είναι ότι για να κατανοήσει κανείς τα της Ελληνικής Οικονομίας και ιδιαίτερα της ΑΜΘ, πρέπει να υπουργοποιηθεί. Κατ αρχήν ακόμη και ο τίτλος δείχνει ότι λίγο αργά θυμήθηκε αυτός και η κυβέρνηση του τον στρατηγικό σχεδιασμό χωρίς παρωχημένες αντιλήψεις. Αυτό περί παρωχημένων αντιλήψεων δεν το καταλάβαμε αλλά τέσσερα χρόνια κυβέρνηση, είχαν όλον τον καιρό να εξαλείψουν τις παρωχημένες αντιλήψεις και να «περάσουν» στο επιχειρείν την δική τους αντίληψη που για ομολογήσουμε εμείς από το άρθρο του υπουργού δεν το κατανοήσαμε.
Βγάζει λοιπόν το συμπέρασμα στο άρθρο του ο κ. Υφυπουργός ότι για την κρίση φταίει η απουσία της αναπτυξιακής στρατηγικής και δεν μπορούμε να κατανοήσουμε επί 4 χρόναι κυβέρνηση – η μακροβιότερη τις τελευταίες δεκαετίες – ποιος τους εμπόδισε να χαράξουν μία νέα αναπτυξιακή στρατηγική, εκτός αν εννοούν τους φόρους. Προφανώς αυτή είναι η δική τους αναπτυξιακή στρατηγική.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρων παρουσιάζει η εστίαση του Υφυπουργού στις ακριτικές περιοχές και ιδιαίτερα στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη όπου ο κ. Υφυπουργός απλά βγάζει το συμπέρασμα ως παρατηρητής και όχι σαν υπουργός που ο ίδιος χαράσσει την αναπτυξιακή πολιτική στην ΑΜΘ, σημειώνοντας ότι υπάρχει έλλειψη συντονισμού μεταξύ του Εθνικού, Περιφερειακού και του τοπικού επιπέδου. Αλήθεια από ποιόν περίμενε να συντονισθούν όλα αυτά; Λέει συγκεκριμένα στο άρθρο του που εμείς υποθέτουμε ότι καταλάβαμε, ελπίζουμε ο ίδιος που το έγραψε να το κατάλαβε: Εστιάζοντας στις ακριτικές περιοχές, η παροχή ειδικών χωρικών ενισχύσεων και κινήτρων δεν κατάφερε να επιτύχει τους στόχους σύγκλισης, οι εξωτερικές και εσωτερικές ανισότητες δεν απαλείφθηκαν, με αποτέλεσμα να πληγούν περισσότερο από την οικονομική κρίση. Στις περιφέρειες αυτές, η έννοια της ανάπτυξης συνδέθηκε σχεδόν αποκλειστικά με την ειδική χωρική διάσταση, χωρίς συνολικό σχεδιασμό και στόχευση, μέσα σε ένα πλαίσιο παντελούς έλλειψης συντονισμού μεταξύ εθνικού, περιφερειακού και τοπικού επιπέδου. Μορφωμένος είναι, περισσότερα θα καταλαβαίνει από τον λαουτζίκο που βλέπει την ΑΜΘ να μαραζώνει παρά τα 4 χρόνια διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ποιο κάτω προχωρά στο εξής βαρύγδουπο συμπέρασμα: Πελατειακές σχέσεις, φαινόμενα διαφθοράς, ενισχύσεις που λάμβαναν έναν ιδιότυπο «προνοιακό» χαρακτήρα, αποπροσανατολισμός των επιχειρήσεων από την αναζήτηση νέων αγορών και προϊόντων, συνθέτουν ένα μοντέλο συγκρουόμενο –θεωρητικά- με το οικονομικό σύστημα που πρεσβεύουν όσοι το εφάρμοσαν, με ενισχύσεις που συχνά κρίθηκαν παράνομες σύμφωνα με ενωσιακό δίκαιο, ενώ δημιούργησε μια γενιά κρατοκοδίαιτων επιχειρήσεων με ισχνό αναπτυξιακό αποτύπωμα, αδύναμες στον περιφερειακό και το διεθνή ανταγωνισμό. Σε αυτό το σημείο του άρθρου του, εύλογα αναρωτιέται κάποιος στην σκέψη ότι αυτά χρειάστηκε τέσσερα χρόνια για να τα καταλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ; Τι έκανε; Τα θεράπευσε; Πότε περιμένει να τα θεραπεύσει; όταν ξαναγίνει κυβέρνηση; Μα ως τότε αν ξαναγίνουν κυβέρνηση δεν θα υπάρχει Ανατολική Μακεδονία και Θράκη. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα επιτρέψει και επίσημα την συνδιοίκηση της Θράκης, οπότε να είχαμε να λέγαμε.
Ποιό κάτω ο υφυπουργός, μιλάει για το τραίνο ή το πλοίο που θα φέρει την ανάπτυξη στην ΑΜΘ με βάση τον δικό του στρατηγικό σχεδιασμό, που σχεδιασμό ακούμε, αλλά υλοποίηση δεν βλέπουμε. Ποιο συγκεκριμένα αναφέρει: Στον αντίποδα των αποτυχημένων αυτών πολιτικών, η σύγχρονη σκέψη που διέπει τη δράση μας είναι ότι η ανάπτυξη κάθε περιοχής είναι μέρος ενός εθνικού σχεδιασμού που για πρώτη φορά διαθέτει η χώρα και μιας στρατηγικής βασισμένης στις ρεαλιστικές δυνατότητες του τόπου: μια Ολιστική Αναπτυξιακή Στρατηγική που θα οδηγήσει σε μια βιώσιμη, χωρίς αποκλεισμούς, ανάπτυξη. Οι επιμέρους στόχοι και προοπτικές για κάθε περιοχή συνδιαμορφώθηκαν μέσα από ουσιαστικό διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες και τους παραγωγικούς φορείς στα Περιφερειακά Αναπτυξιακά Συνέδρια.
Στην συνέχεια φέρνει σαν παράδειγμα την ΑΜΘ και διαπιστώνει ότι πέρασαν δεκαετίες λανθασμένων πολιτικών – αυτό το ξέρουν και οι πέτρες- κάτι καινούριο δεν ακούει η ΑΜΘ κυρίως όμως δεν βλέπει και ο κ. Γιαννακίδης χαρακτηρίζει την Θράκη και γενικότερα την ΑΜΘ ότι βρίσκεται σε σημαντική η γεωστρατηγική θέση, λησμονώντας προφανώς πώς όσο μένουν στην κυβέρνηση αυτή μετατρέπετε σε γκρίζα ζώνη, λόγω της ανθελληνικής πολιτικής που ακολουθείται και προφανώς ο κ. υφυπουργός, δεν γνωρίζει ότι κανένας δεν επενδύει, όσα προνόμια και αν δώσει μία κυβέρνηση, σε γκρίζο και ασταθές οικονομικό περιβάλλον και όσο για το πρόγραμμα των δημοσίων επενδύσεων που ευαγγελίζεται, προφανώς δεν αντιλαμβάνεται ότι για να υπάρξουν δημόσιες επενδύσεις πρέπει οι πολίτες αυτής της χώρας να πληρώνουν φόρους και για να πληρώνουν φόρους, σημαίνει ότι πρέπει και να μπορούν. Επειδή όμως η φορολογική λαίλαπα που ακούει στο όνομα ΣΥΡΙΖΑ τα πήρε όλα, οι πολίτες δεν έχουν να πληρώσουν φόρους και άρα δεν μπορεί να ενισχυθεί ο προϋπολογισμός της Χώρας και κατ επέκταση το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Αντιλαμβάνονται όλοι την προεκλογική αγωνία του κ. υφυπουργού που στις εκλογές, όποτε αυτές γίνουν, δεν θα εκλεγεί ούτε βουλευτής πόσο μάλλον υπουργός όσα «αναπτυξιακά κονδύλια και αν μοιράσει». Στην συνέχεια αναφέρει στο άρθρο του: Χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα την Περιφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, διαπιστώνεται εύκολα ότι πέρασαν δεκαετίες λανθασμένων πολιτικών σε ένα άναρχο τοπίο, που στέρησαν από την περιοχή την ευκαιρία να αναπτύξει τα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα. Άφησαν πίσω τους τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας στην Ευρώπη, «κουφάρια» εργοστασίων που ενισχύθηκαν με πολύτιμους εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους και, γενικότερα, ένα τοπίο καταστροφής, όπως σε όλες σχεδόν τις ακριτικές περιοχές. Σήμερα, θεωρούμε ότι οι χαρακτηριζόμενες ως «μειονεκτικές» περιοχές έχουν σημαντικά πλεονεκτήματα: η γεωστρατηγική θέση κάθε περιοχής πρέπει να συνδυάζεται με τις ιδιαίτερες συνθήκες και δυνατότητές της. Γι’ αυτό και η έμπρακτη στήριξη και σχεδιασμός για τις ακριτικές περιοχές ξεκινά από τον κρίσιμο τομέα των υποδομών, μεταφορών και ανάπτυξης δικτύων για τη σύνδεση με την βαλκανική ενδοχώρα και την υπόλοιπη Ευρώπη. Σε αυτή την ανάγκη απαντά η ολοκλήρωση κρίσιμων υποδομών που ακροβατούσαν για δεκαετίες και ο σχεδιασμός νέων.
Άλλωστε βασικός πυλώνας της οικονομίας είναι ένα ισχυρό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, το οποίο εκτός των ευρωπαϊκών πόρων ενισχύθηκε με σειρά προγραμμάτων και χρηματοοικονομικών εργαλείων, που συνδυάζουν δημόσιους πόρους με άλλες πηγές χρηματοδότησης μέσα από τη συνεργασία με διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης), ενώ το αμέσως επόμενο διάστημα περνάμε στον εκσυγχρονισμό του νομοθετικού πλαισίου για το ΠΔΕ και την θεσμοθέτηση εθνικού προγράμματος ανάπτυξης στα πρότυπα του ΕΣΠΑ. Ταυτόχρονα, ο Αναπτυξιακός Νόμος και τα χρηματοδοτικά εργαλεία για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας λειτουργούν στη βάση ενός διάφανου θεσμικού πλαισίου και λαμβάνουν υπόψη τη φυσιογνωμία της ελληνικής επιχείρησης και τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής. Στοχεύουν σε ρευστότητα, βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, εξωστρέφεια, υπηρετούν το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας σε τομείς προτεραιότητας και όχι με αποσπασματικές πολιτικές. Μπροστά μας, έχουμε τη σημαντική πρόκληση και την ευκαιρία να σχεδιάσουμε τη νέα προγραμματική περίοδο, για την οποία, ενεργώντας με σοβαρό προγραμματισμό, έχουμε ήδη ξεκινήσει να χρηματοδοτούμε μελέτες για την ωρίμανση έργων.
Τέλος, μια χώρα που κλείνει τα ανοιχτά εθνικά μέτωπα, δημιουργεί σταθερό πολιτικό περιβάλλον και ευνοϊκό επιχειρηματικό κλίμα, ειδικά στις ακριτικές περιοχές, άρα η πολυσήμαντη εξωτερική πολιτική έχει τη θετική της επίδραση και στο οικονομικό μικροκλίμα συγκεκριμένων περιοχών, προκειμένου να αναζητήσουν τη θέση που τους αναλογεί στην ευρύτερη περιοχή. Συμπερασματικά, με ρεαλισμό και κυρίως εθνικό σχεδιασμό, μακριά από παρωχημένες αντιλήψεις για την οικονομία, δημιουργούμε όλες τις προϋποθέσεις προκειμένου οι ακριτικές περιοχές της χώρας να αναπτύξουν τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα, να οικοδομήσουν την αναπτυξιακή στρατηγική τους και να οργανώσουν την παραγωγική τους βάση, να δράσουν με εξωστρέφεια και αυτοπεποίθηση.
Στάθης Γιαννακίδης
Υφυπουργός Οικονομίας & Ανάπτυξης
Υ.Γ. Καλό είναι οι υπουργοι του ΣΥΡΙΖΑ να μην πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες
