Οικολογικές Οργανώσεις: Η σύγχρονη μαφία των δημοσίων επενδύσεων;
Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Πραγματικά είναι να απορεί κανείς που βρίσκουν τα χρήματα για τόσο δαπανηρούς δικαστικούς αγώνες οι διάφορες οικολογικές οργανώσεις και σταματούν έργα πνοής, χρηματοδοτούμενα από τους δημόσιους φορείς.
Είναι να απορεί κανείς από πού χρηματοδοτούνται, πώς χρηματοδοτούνται ακόμη και για την ίδια τους την υπόσταση, ακόμη και για να κρατήσουν ζωντανή την μεγάλη τους αγάπη για το περιβάλλον και την οικολογία. Διότι ως γνωστόν, αγάπη δίχως χρήμα δεν κρατάει.
Και όμως. Οι τρείς συγκεκριμένες οικολογικές οργανώσεις καθυστέρησαν ένα έργο πνοής για τον κάμπο της Ξάνθης επί 11 ολόκληρα χρόνια στερώντας από τους αγρότες μεροκάματο και από τους κατασκευαστές του έργου έσοδα για την τοπική κοινωνία.
Τελικά θα μας πει κάποιος πώς αντέχουν οικονομικά για τόσο πολυέξοδο δικαστικό αγώνα την στιγμή (τουλάχιστον στην θεωρεία) που αυτές οι οργανώσεις απαρτίζονται από πολίτες που δεν έχουν μεγάλη οικονομική επιφάνεια και μάλιστα, επειδή έτυχε τον έναν εξ αυτόν να τον γνωρίσουμε, ίσως και μία 15ετία πίσω, δεν είχε να αγοράσει ένα πακέτο τσιγάρα;
Πώς γίνεται αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν μεγάλη οικονομική επιφάνεια να αντέχουν έναν δαπανηρό δικαστικό αγώνα που φτάνει ακόμη και στο ΣτΕ, την στιγμή που απλοί πολίτες, χάνουν περιουσίες και δεν βρίσκουν το δίκιο τους λόγω έλλειψης προσωπικών, οικονομικών πόρων;
Ποιοι τους χρηματοδοτούν και γιατί;
Τέλος, μήπως η οικονομική δικαιοσύνη, πρέπει να ψάξει τα «πόθεν έσχες» αυτόν των οικολογικών οργανώσεων;
