Δεν ξεχνάμε τη Γιουγκοσλαβία
24 Μάρτη 1999, ώρα 19.45. Είναι η μέρα και η ώρα, είκοσι χρόνια πριν, που τα αμερικανο ΝΑΤΟικά αεροπλάνα και οι πύραυλοι αρχίζουν να ξερνούν φωτιά στη Γιουγκοσλαβία, προσθέτοντας μια ακόμη αιματοβαμμένη σελίδα στο ΝΑΤΟικό παρελθόν. Ξεκίνησε ένα μακελειό που κράτησε 78 μέρες.
Η Γιουγκοσλαβία ήταν μια χώρα που ο λαός της έγραψε ηρωικές σελίδες αντίστασης, με τους παρτιζάνους του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, ενάντια στις χιτλερικές μεραρχίες. Ο Χίτλερ προσπάθησε να διαλύσει τη Γιουγκοσλαβία και δημιούργησε το «Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας», το «Ανεξάρτητο Βασίλειο του Μαυροβουνίου», τη λεγόμενη «Συμβουλευτική της Σλοβενίας». Είχε τη βοήθεια των άθλιων συνεργατών του Χίτλερ, της κροατικής φασιστικής, ρατσιστικής οργάνωσης Ούστασε, που δολοφόνησε χιλιάδες Σέρβους, Εβραίους, Ρομά. Αυτό που δεν κατάφερε ο Χίτλερ το έκανε το ΝΑΤΟ σε συνεργασία με την ΕΕ.
Η Γιουγκοσλαβία δεν επελέγη τυχαία ως πεδίο θερμής εφαρμογής του νέου ΝΑΤΟικού δόγματος. Γεωγραφικά, βρισκόταν στο κέντρο των Βαλκανίων. Βρισκόταν στην καρδιά μιας περιοχής – σταυροδρόμι δύο Παγκόσμιων Πολέμων, μιας περιοχής που στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό για τον έλεγχό της στη σκακιέρα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, προϋπόθεση ήταν ο κατακερματισμός της και η σταδιακή ΝΑΤΟποίησή της.
Η ΝΑΤΟική στρατιωτική επιχείρηση κατά της Γιουγκοσλαβίας, στην Ιστορία καταγράφηκε ως η μεγαλύτερη επιχείρηση στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη διάρκεια των έντεκα βδομάδων που διήρκεσαν οι βομβαρδισμοί, πραγματοποιήθηκαν 2.300 αεροπορικές επιδρομές με τη χρήση 1.130 πολεμικών αεροσκαφών. Εκτόξευσαν απ’ τον αέρα συνολικά 420.000 βλήματα, πυραύλους και βόμβες, ενώ από τα πλοία στην Αδριατική 1.300 πυραύλους τύπου «Κρουζ» (Cruise). Το ΝΑΤΟ, επιπλέον, χρησιμοποίησε 37.000 βόμβες διασποράς που προκάλεσαν τις περισσότερες απώλειες μεταξύ του άμαχου πληθυσμού. Έγινε εκτεταμένη ρίψη βλημάτων που στην κεφαλή τους έφεραν ραδιενεργό απεμπλουτισμένο ουράνιο, μολύνοντας τους κατοίκους, το έδαφος, τα ποτάμια και τις θάλασσες.
Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στη διάρκεια της αμερικανοΝΑΤΟικής θηριωδίας, δήλωνε ότι «η Ελλάδα ΔΕΝ συμμετέχει στον πόλεμο». Όμως, στο πλαίσιο αυτής της «μη συμμετοχής», ο Ελληνας στρατιωτικός εκπρόσωπος στο ΝΑΤΟικό στρατηγείο, καθημερινά, με εντολή του υπουργού Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου, υπέγραφε και ενέκρινε τον κατάλογο των προγραμματισμένων δολοφονικών βομβαρδισμών. Στο πλαίσιο αυτής της «μη συμμετοχής», επίσης, η κυβέρνηση Σημίτη έστειλε το αντιτορπιλικό «Θεμιστοκλής» στην Αδριατική υπό τη σημαία του ΝΑΤΟ. Στην ενέργεια αυτή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ένας αξιωματικός, ένας υπαξιωματικός και ένας ναύτης διαμαρτυρήθηκαν εκφράζοντας την αντίθεσή τους στη συμμετοχή του πολεμικού πλοίου στις ΝΑΤΟικές επιδρομές κατά του λαού της Γιουγκοσλαβίας.
Πρέπει επίσης να ξαναθυμηθούμε τους αγώνες του ΚΚΕ και άλλων αγωνιστών διαδηλωτών, που παρεμπόδισαν στρατεύματα του ΝΑΤΟ να εξέλθουν από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, με προορισμό τη Γιουγκοσλαβία. Επίσης, εκατοντάδες κομμουνιστές συγκεντρώθηκαν στην ακτή του Λιτόχωρου για να παρεμποδίσουν την απόβαση των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων, καθώς και στο οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο για να βάλουν εμπόδια στη διέλευση των τανκς των ΑμερικανοΝΑΤΟικών.
Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, λίγο μετά τη λήξη των βομβαρδισμών, πάνω στα αποκαΐδια της διαλυμένης χώρας, οργάνωσε φιέστα με τη συμμετοχή εκπροσώπων της ΝΔ και του ΣΥΝ (πρόδρομου πολιτικού σχήματος της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ). Σ’ εκείνη τη φιέστα, η κα Δαμανάκη, εκπροσωπώντας τον ΣΥΝ και απευθυνόμενη στους Έλληνες στρατιώτες και στελέχη που συμμετείχαν στη ΝΑΤΟική δύναμη κατοχής του Κοσσυφοπεδίου, δήλωνε: «Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε, μας βγάζετε ασπροπρόσωπους και η Ελλάδα μπορεί να είναι περήφανη για σας». Δήλωνε υπερήφανη (εκπροσωπώντας τον ΣΥΝ), επειδή Έλληνες στρατιωτικοί λειτουργούσαν ως μισθοφόροι του ΝΑΤΟ. Δήλωνε υπερήφανη, απ’ το γεγονός ότι Έλληνες στρατιωτικοί επιχειρούσαν εκτός των συνόρων της χώρας, κάτω απ’ τις διαταγές των Αμερικανών μακελάρηδων. Επίσης, οι μεταλλαγμένοι κομμουνιστές στην Ιταλία, που πρόσφατα είχαν εγκαταλείψει ιδανικά και αξίες, στηρίζοντας τις ανατροπές του σοσιαλισμού, όπως ο περιβόητος Ντ’ Αλέμα, που δήλωνε: «Τα μέλη του ΝΑΤΟ θα πρέπει να συνεχίσουν τις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις, με όποια μορφή κρίνουν απαραίτητη τα κράτη – μέλη του και οι στρατιωτικοί του ιθύνοντες», παραχωρώντας τη βάση του Αβιάνο για τους βομβαρδισμούς.
Στον αντίποδα όλων των παραπάνω ήταν η αγωνιστική παρουσία του ΚΚΕ, του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ), μαζί με εκπροσώπους ταξικών συνδικάτων, μαζικών φορέων, που συμπαραστάθηκαν στους χιλιάδες Σέρβους, που φύλαγαν τις γέφυρες του παραποτάμου Σάβα, για την προστασία τους από τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς.
Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία ήταν η αρχή. Η συνέχεια στα Δυτικά Βαλκάνια γράφτηκε με την ένταξη στο ΝΑΤΟ της Κροατίας, της Αλβανίας, της Σλοβενίας, του Μαυροβουνίου. Τελευταία χρονικά πράξη, στο ματωμένο απ’ την αμερικανοΝΑΤΟική θηριωδία ιστορικό ΝΑΤΟποίησης των Βαλκανίων, είναι η υπογραφή του ΝΑΤΟικού πρωτοκόλλου εισδοχής στο ΝΑΤΟ της Β. Μακεδονίας. Μια πράξη με σημαιοφόρο στην υλοποίησή της την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Όλες οι αποφάσεις που λαμβάνονται σήμερα στην περιοχή των Βαλκανίων στο πλαίσιο της πολεμικής προετοιμασίας απέναντι στη Ρωσία, ακόμα και η απόφαση για το πρώτο πυρηνικό πλήγμα, έχουν την υπογραφή της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Απόδειξη της ακόμη βαθύτερης εμπλοκής της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς αποτελεί και η ΝΑΤΟική ανάθεση της «ασφάλειας» του εναέριου χώρου της Αλβανίας, της Βουλγαρίας και του Μαυροβουνίου στην ελληνική Πολεμική Αεροπορία.
Αποτελεί κριτήριο στις σημερινές συνθήκες, όπως και τότε, η στάση απέναντι στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και διάφοροι άλλοι πίνουν νερό στο όνομά τους. Γι’ αυτό η συμπόρευση με το ΚΚΕ σε όλες τις ερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία προϋποθέσεων για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και της παρουσίας των ΑμερικανοΝΑΤΟικών στη χώρα μας.
ΤΟΜΕΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΞΑΝΘΗΣ του ΚΚΕ
