Γράφει ο Κωνσταντίνος Ζωγραφόπουλος
Η ώθηση του «κομματικού μηχανισμού» ή η εμπιστοσύνη του δήμου, δηλαδή όλων ημών που αποτελούμε το σύνολο του;
Με αφορμή την εκδήλωση της 27ης Μαρτίου του τωρινού Δημάρχου Ξάνθης σε ξενοδοχείο της πόλης μας ήταν λυπηρό από τους επονομαζόμενους κομματικούς παράγοντες της πόλης μας και των Αθηνών να θέτουν σε κομματική πειθαρχία μέρος της τοπικής μας κοινωνίας. Επίσης, ήταν εξίσου λυπηρό σε τοπική ιστοσελίδα (“blog”) η ανάγνωση ενός άρθρου, το οποίο περιέγραφε πολύ γλαφυρά και παραστατικά, ποιοι μηχανισμοί αναδεικνύουν τον Δήμαρχο Ξάνθης. Αναφερόταν σε εξαγορά ψήφων, σε ψηφοφόρους σε ειδική αποστολή!!! Σε αυτό το πλαίσιο η ηθική και ο έντιμος αγώνας πάνε περίπατο!!! Γιατί να αγωνιστείς;
Ποιες αρχές και αξίες να πρεσβεύεις, όταν επικρατούν οι εν λόγω πρακτικές;
Ποιο το νόημα των εκλογών τότε, όταν στο όνομα της επικράτησης και της κυριαρχίας επιτρέπονται τα πάντα και ο «σκοπός αγιάζει τα μέσα»;
Θυμάμαι για παράδειγμα στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 ότι επικράτησαν τα «πνευματικά» παιδιά του τάδε βουλευτή. Αυτά έγραφε ο τοπικός τύπος και μπορούμε να ανατρέξουμε στα αντίστοιχα φύλλα του. Απέναντι σε αυτούς κανείς δεν έχει τύχη να αντιπαρατεθεί. Και τότε, πού είναι η ισότητα; Πού είναι η αξιοκρατία; Ίσως αυτές οι λέξεις βρίσκονται στολισμένες σε χαρτιά, που εξυπηρετούν μόνο φιλολογική συζήτηση προς τέρψη των ομιλούντων!!!
Η κατάσταση αυτή δεν υποβιβάζει τη νοημοσύνη μας; Δε μας προσβάλει; Δε μας θίγει;
Τελικά, αντιλαμβάνομαι πλήρως την πλειοψηφία των συνδημοτών μας, που απέχουν από τις εκλογές. Μήπως είναι αυτοί οι σκεπτόμενοι συνδημότες μας, που πραγματικά δείχνουν την ανιδιοτελή αγάπη για την πόλη μας;
Μήπως είναι αυτοί, που δε συμβιβάζονται στο παιχνίδι της «σημαδεμένης τράπουλας» και συνεχίζουν να ονειρεύονται και να ποθούν μια πόλη με αρχές, αξίες, οπού κύρια χαρακτηριστικά της θα είναι το «ζην και το ευζήν» των συνδημοτών μας;
Ίσως ως εν δυνάμει υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος να πρωτοτυπήσω κι εγώ και να συνταχθώ με τη στάση της πλειοψηφίας των συνδημοτών μου, αρνούμενος να συμβιβαστώ με τα «κοινώς ειωθότα».
Το ερώτημα που εγείρεται, όμως, είναι αμείλικτο. Είναι ενδεδειγμένη λύση η αποχή;
Με παρρησία όχι!!! Δεν είναι λύση ορθή η αποχή!!! Διότι αυτό είναι το σχέδιο τους.
Ποιο;
Να μας έχουν στην αδράνεια με την προβολή της παρακμής της πολιτικής ζωής και να αποφασίζουν αυτοί χωρίς εμάς, ορίζοντας τις ζωές μας, να ψηφίζουν οι άλλοι για εμάς. Όσο μικρό είναι το εκλογικό σώμα τόσο ελεγχόμενο είναι. Η ευρεία συμμετοχή έχει το ρίσκο του απρόβλεπτου γεγονότος και δεν το θέλουν!!!
Γινόμενοι ενεργοί πολίτες, ενεργοί δημότες, αντιδρούμε. Η αντίδραση, όμως αυτή δεν είναι βίαιη, είναι μεθοδική. Πρώτο βήμα είναι η σταδιακή αλλαγή της νοοτροπίας μας. Η αγάπη για την Ξάνθη μας ξεκινά πρώτα από την αγάπη προς τον εαυτό μας. Γίνεται βαθμιαία τρόπος ζωής!!!
Έχοντας αυτογνωσία, αυτοσεβασμό, αυτοεκτίμηση, αυτά αποτυπώνονται και στο δημόσιο βίο. Η πεποίθηση, ότι ο δήμος, δηλαδή όλοι εμείς, συλλογικά, διοικούμε τον δήμο και ότι έχουμε μερίδιο στη λήψη των αποφάσεων είναι το επόμενο βήμα.
Οι Ξανθιώτισσες και οι Ξανθιώτες διά της ψήφου τους δίνουν εντολή και αναδεικνύουν τη δημοτική αρχή, η οποία αποτελεί πλέον τη φωνή των δημοτών τόσο εκείνων που την επέλεξαν όσο και όλων των συνδημοτών μας εν γένει. Ξεκούρδιστα ηχεί το παρωχημένο, ότι ο λαός εκφράζει τη βούλησή του μόνο στις εκλογές και μόνο τότε. Οι εκπρόσωποι του δήμου είναι οι εντολοδόχοι κι εκλέγονται να υπηρετήσουν τους δημότες.
Η θέση του Δημάρχου, οι θέσεις των Αντιδημάρχων, η θέση του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, οι θέσεις των Δημοτικών Συμβούλων δεν είναι θέσεις τιμής, θέσεις απαρχής καριέρας, θέσεις επαγγελματικής αποκατάστασης. Είναι θέσεις ευθύνης και οι εκλεγέντες δίνουν συνεχώς λόγο στους εντολείς τους, καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας τους, αν εκτελούν ορθώς τα καθήκοντά τους. Σε αντίθετη περίπτωση, αν αποδειχθεί η ανικανότητα των πρώτων, τότε η φυσική πορεία είναι να πάνε οι διοικούντες σπίτι τους, ακόμη και πριν τη λήξη της θητείας τους και να αντικατασταθούν με τους ικανότερους, που είναι σε θέση να προσφέρουν.
Αν ηχούν τα ανωτέρω ως ιδεατό σχήμα, εντούτοις δεν είναι ανέφικτο και ανεδαφικό.
Η αγάπη για την Ξάνθη μας εκφράζεται μέσα από το διαρκές ενδιαφέρον, από το να είσαι δίπλα στο συνδημότη σου, να αφουγκράζεσαι την καθημερινότητά του, που είναι κοινή για όλους μας, να αποτελείς τη φωνή του και να είσαι συνεχώς δίπλα του και να δίνεις λύση στα προβλήματά του. Θυμάμαι από παιδί, όντας μαθητής, τον αείμνηστο Φίλιππα Αμοιρίδη που η αποδοχή του στην τοπική μας κοινωνία ήταν ευρύτερη, γιατί στο κέντρο ήταν ο δημότης. Μετά από αυτόν ακολούθησαν οι υπόλοιποι δήμαρχοι με φθίνουσα πορεία δημοτικότητας. Γιατί άραγε;
Ο επαναπροσδιορισμός της σχέσης με τους συνδημότες μας είναι το ζητούμενο σε αυτές τις εκλογές, μιας σχέσης που θα βασίζεται στην ειλικρίνεια, στη συνεργασία, στην άμιλλα με στόχο και σκοπό την ανάπτυξη του δήμου και την ευημερία των συνδημοτών μας.
Να δώσουμε λύσεις σε καθημερινά προβλήματα, όπως στο κυκλοφοριακό, λειτουργώντας πλέον τα «παρκινγκ», που φαντάζουν ως στοιχειωμένα, στην αναβάθμιση της Δημοτικής Αγοράς, στην προβολή της Ξάνθης, ώστε να γίνει πόλος έλξης, όχι μόνο στα Βαλκάνια, αλλά και σε όλη την Ευρώπη και την υφήλιο, στην αγαστή συνεργασία όλων των φορέων, ώστε τα τοπικά προϊόντα της πόλης μας να γίνουν ακόμη πιο πολύ ευρέως γνωστά και να κατακλύσουν όλες τις αγορές. Όλα αυτά δεν είναι απλά λόγια που λέγονται εύκολα σαν έκθεση ιδεών. Αντιθέτως, είναι η έκφραση, η εκδήλωση της αγάπης για την Ξάνθη μας, που εκφράζεται με πράξεις μέσα από τη συνεχή επικοινωνία με τους συνδημότες μας.
Η επικοινωνία αυτή είναι αληθινή και δεν είναι προεκλογική με ημερομηνία λήξης στις 26 Μαΐου.
Πρόκειται για μία επικοινωνία έντιμη, ειλικρινή που θα συνεχιστεί να εκφράζεται άσχετα με το ποια θα είναι η νέα δημοτική αρχή, γιατί ο στόχος είναι και παραμένει η ευημερία των συνδημοτών μας.
Τολμούμε, γιατί μπορούμε, γιατί είμαστε εδώ, γιατί είμαι εδώ για τους συμπολίτες μου, για τις Ξανθιώτισσες και τους Ξανθιώτες.
Σημείωση:Ο Κ. Ζωγραφόπουλος είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη “Αγάπη για την Ξάνθη μας” με επικεφαλής τον Γιάννη Παπαχρόνη