Κοίταζε την ασπρόμαυρη φωτογραφία προσεχτικά και έψαχνε να διαβάσει το όνομα επάνω στον ξύλινο σταυρό. Είχε βρεθεί στα χέρια του Κώστα από δημοπρασία στο διαδίκτυο. Έδειχνε τους τάφους των Ελλήνων που έπεσαν στην «Μάχη των οχυρών» στον Εχίνο. Με την βοήθεια του Γιάννη Λεοντιάδη –επαγγελματία φωτογράφου- μπόρεσε να «καθαρίσει» την εικόνα και να διαβάσει :
“Απεβίωσε ο στρατιώτης Αλεφαντινός Ανδρέας…..”
Ήταν μόλις 24 ετών.
Τότε ήταν που άρχιζε η δική του «μάχη των οχυρών».
Με τόσες γνώσεις και παρατηρητικότητα που διέθετε δεν άργησε να κάνει την ανακάλυψη : το όνομα του νεκρού στρατιώτη Αλεφαντινού Ανδρέα του Χαρ. ΔΕΝ αναγραφόταν στην μαρμάρινη πλάκα του μνημείου στην είσοδο του Εχίνου, ούτε μνημονεύονταν στο «προσκλητήριο πεσόντων», ούτε κανείς το γνώριζε.
Έτσι ο Κώστας άρχισε έναν «αγώνα τιμής», βάζοντας το δίκαιο της ιστορίας πάνω απ’ όλα. Ακολούθησαν επιστολές, επαφές, συζητήσεις, σε πολιτικούς και στρατιωτικούς υπεύθυνους. Η αναζήτηση έφτασε ως την Κρήτη, όπου στην περιοχή Μυλοποτάμου Ρεθύμνου (τόπος καταγωγής του νεκρού) συνάντησε τηλεφωνικά τον Αντιδήμαρχο Μιχάλη Σαρρή. Αυτός συμμερίζεται την ανησυχία και την απόδοση τιμών στον νεκρό, κι έστειλε επιστολή στην Ξάνθη συμμετέχοντας στην προσπάθεια.
Αποτέλεσμα όλων :
Τελικά την Κυριακή 7/4/2019 στην τελετή επετείου Μάχης των Οχυρών, τοποθετήθηκε νέο μνημείο, με το όνομα του Κρητικού στρατιώτη να συγκαταλέγεται στην “αγκαλιά της της ιστορίας”.
Τι μας μένει από όλα αυτά ;
Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους που συνετέλεσαν στην μικρή αυτή ιστορία της Ξάνθης. Πάνω από όλα στον Κώστα Μαυρομάτη που εκτός της προσωπικής δικαίωσης, μας έδωσε το καλύτερο παράδειγμα της διεκδίκησης του δικαίου.
– “Δεν θα ησυχάσω εάν δεν μπει το όνομα στο μνημείο κι αν δεν τον φωνάξουν στο προσκλητήριο νεκρών. Ένας άνθρωπος που σκοτώθηκε για εμάς….” μου είχε πει .
Κώστα …χαίρομαι που σε έχω φίλο μου !
