Η ιστορία του έφιππου Μεγάλου Αλεξάνδρου που ήρθε στη συμβολή Βασιλίσσης Ολγας και Αμαλίας

Παρουσιάζεται σε νεαρή ηλικία, όπως τον οραματίστηκε ο δημιουργός του Γ.Παππάς.

Στη συμβολή των λεωφόρων Αμαλίας και Όλγας βρίσκεται από την Τετάρτη ο ανδριάντας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που φιλοτέχνησε ένας από τους κορυφαίους Έλληνες γλύπτες, ο Γιάννης Παππάς, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 2005, χωρίς να προλάβει να δει το έργο του τοποθετημένο στην Αθήνα.

Το γλυπτό έχει βάρος 1.200 kg και διαστάσεις 3,50 μ. ύψος και 3,80 μ. μήκος. Πρωτοπαρουσιάστηκε στο κοινό το 1992, κατά την αναδρομική έκθεση του καλλιτέχνη στην Εθνική Πινακοθήκη. Η πρόθεση τοποθέτησής του στην Αθήνα προήλθε από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού -που το αγόρασε- και σε αυτό το πλαίσιο έγινε και η δωρεά του στον Δήμο Αθηναίων.

Σήμερα, δεκατέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του γλύπτη, ο νεαρός Αλέξανδρος βρίσκει επιτέλους τη θέση του. Γιατί το έφιππο γλυπτό –τα αποκαλυπτήρια του οποίου θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 19 Απριλίου– και κυρίως, η δημόσια τοποθέτηση του, έχουν μία μακρά και περιπετειώδη ιστορία.

Η ιστορία του έφιππου Αλέξανδρου

Το έργο, αποτέλεσμα πολύχρονης μελέτης, ξεκίνησε το 1941, στα χρόνια της Κατοχής, ως διέξοδος από το βαρύ κλίμα της εποχής και συγχρόνως ως ανάγκη αναφοράς του καλλιτέχνη στην παγκόσμια εμβέλεια του ελληνικού πολιτισμού.

Όπως σημειώνει το Μουσείο Μπενάκη, θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για «μια προσωπική, πνευματική και σιωπηλή αντίσταση μέσα από την τέχνη».