Σε τακτά χρονικά διαστήματα ο δήμος Ξάνθης με βάση το παραπάνω πρόγραμμα μοιράζει στους κατοίκους το νομού ως επικεφαλής εταίρος ποσότητες τροφίμων για να ανακουφιστούν οι αδύναμοι συμπολίτες μας και το ερώτημα ανακύπτει από μόνο του.
Πόσο βοηθά την οικογένεια και κατ επέκταση την κοινωνία και τους ανήμπορους οικονομικά Ξανθιώτε με την διανομή κάποιων τροφίμων κάθε δύο μήνες, που σε φυσιολογικές συνθήκες θα ήταν τα ψώνια μιας εβδομάδος, όταν τα ικανά προς εργασία μέλη είχαν δουλειά;
Για αυτήν την «βοήθεια» στην οικογένεια δαπανώνται από την Ε.Ε. και τους Εθνικούς πόρους δεκάδες εκατομμύρια. Μήπως θα έπιαναν τόπο αν αντί για ψίχουλα, δημιουργούνταν συνθήκες εργασίας προς όφελος των φτωχών που δημιουργήθηκαν λόγω της οικονομικής κρίσης;
Εκτιμούμε πώς αν αντί για βοηθήματα και επιδόματα της πείνας, στηρίζονταν η αγορά και δημιουργούνταν νέες θέσεις εργασίας, σίγουρα αυτές οι κινήσεις θα ήταν εκ του περισσού.
Συν τοις άλλοις δημιούργησαν και μία γενιά τεμπέληδων.
