Συμπολίτευση και αντιπολίτευση στον Δήμο Ξάνθης.  Καιρός να ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάχυ

 

Τα σενάρια δίνουν και παίρνουν για τις συμμαχίες και τις μεμονωμένες προσχωρήσεις συμβούλων ή παρατάξεων στην διοικούσα παράταξη που όμως, όπως δείχνουν τα πράγματα, η παράταξη Αγάπη για την Ξάνθη με ανακοίνωση της, αφήνει αιχμές ως προς το ζητούμενο,  δηλαδή τις όποιες συμμαχίες για το γενικό καλό.

Η ανακοίνωση δείχνει ότι το πράγμα δεν προχωρά με ευθύνη του δημάρχου ο οποίος αναλίσκεται,  σύμφωνα πάντοτε με την ανάγνωση της επιστολής (και αν την διαβάζουμε σωστά) στο να προσεταιριστεί ανεξάρτητους συμβούλους ή να εμβολίσει παρατάξεις για να προσποριστεί συμβούλους με σκοπό την άσκηση της δικής του πολιτικής παρόλο που το εκλογικό αποτέλεσμα μιλά για συναινέσεις και συμμαχίες με γνώμονα πάντοτε το καλό του τόπου.

Ακολουθεί η ανακοίνωση της παράταξης Αγάπη για την Ξάνθη.

Αγαπητέ Δήμαρχε,

Σε αποκαλούμε έτσι γιατί οι πολίτες σε επέλεξαν απαντώντας ένα και μόνο ερώτημα:

«Ποιος θέλουμε να ηγηθεί μιας προσπάθειας ευρύτερης συνεργασίας».

Διότι – για να μην ξεχνάμε – αυτό ήταν το ερώτημα της εκλογικής μάχης της δεύτερης Κυριακής.

Άσχετα αν κατόπιν εορτής (με τις νέες διατάξεις) το αποτέλεσμα χρησιμοποιήθηκε για να απαντηθεί – και μάλιστα σε μία ακραία έκφανσή του – το ερώτημα της πρώτης Κυριακής των εκλογών: «ποιος συνδυασμός μας εκπροσωπεί».

Εκεί οι πολίτες εμπιστεύτηκαν τον προτεινόμενο από εσένα συνδυασμό σε ποσοστό 25% – ένας στους τέσσερις, δηλαδή.

(Η τραγική ειρωνεία είναι ότι για τη διαστρέβλωση της λαϊκής βούλησης ευθύνεται όποιος – σωστά – κατηγορούσε τους «άλλους» προ τεσσάρων ετών για το γνωστό δημοψήφισμα).

Και επανερχόμαστε:

Μετά τη «νέα τάξη» η διάθεση «να συνεργαστούμε για το καλό του τόπου» έγινε «ό,τι και να κάνετε, είστε δικοί μου, και αν δεν είστε δικοί μου, δεν είστε τίποτε».

Το μαρτυρά εξάλλου και η (μη) διάθεση οποιασδήποτε ουσιαστικής προσέγγισης.

Τουναντίον, η έννοια της «προσέγγισης» μάλλον εξαντλείται στην άγρα συμβούλων από άλλους συνδυασμούς, μήπως και αποδυναμωθεί η αντιπολιτευτική ισχύς.

Αλλά από ότι φαίνεται, οι όποιες «φυγόκεντρες» τάσεις μάλλον θα συνδράμουν παρά θα παρακωλύσουν το έργο των μη ασκούντων την εξουσία.

Και αυτό γιατί – πολύ απλά – θα ξεχωρίσει η ήρα από το σιτάρι.

Το ποιος είναι ποιος, θα αποκαλυφθεί.

(«Αντιπολίτευση» και «συμπολίτευση» στα πρόθυρα νευρικής κρίσης).