Κ. Ζαγναφέρης: “Το θέμα είναι τι αφήνουμε στα παιδιά μας”
ΥΠΟΚΡΙΣΊΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΥΠΟΚΡΙΣΊΑ
Από το πρωί έχει αρχίσει ο τριημερος ‘ τηλεοπτικός ” εορτασμός της επετείου.
Πολιτικοί ταγοί και δημοσιογράφοι συνοστιζονται για το ποιος θα κάνει την πλέον επικη δήλωση. Οι μεταξύ εξήντα και εβδομήντα αφήνουν πονηρά να εννοηθεί ότι κάπου εκεί τρυγιρυζαν το 73. Κάποιοι που δεν πιστεύουν σε αυτά που λένε είναι αγχωμένοι μη τους ξεφύγει κάτι απρεπές .Και επειδή νομίζουν ότι ομιλούν στην Δουμα φοβούνται τις Σταλινικές αντιδράσεις του αριστερού κατεστημένου. Πάντα τονίζοντας την ελευθερία του λόγου ,ιδανικό για το οποίο, πάλεψαν τα παιδιά του Πολυτεχνείου.
Α να μη ξεχάσω ήταν και αργία στα σχολεία
Βαριεστημένα άκουσαν τις ίδιες βαρύγδουπες παραινεσεις όπως, σήμερα οι σκέψη μας ανήκει στα παιδιά που έδωσαν την ζωή τους για την Ελευθερία κ.λ.π Μετά
πήραμε σβάρνα τις καφετέριες. Διδάσκοντες και διδασκόμενοι μαζί (Αυτή η συμπεριφορά προέρχεται από τα νοήματα της 17 Νοέμβρη)
ΟΙ μεν διδασκοντες ασχολουμενοι με τις Άγριες μέλισσες τα δε παιδιά αφωσιομενα στο διαδίκτυο.
Και άντε εμείς φεύγουμε σιγά σιγά από τον μάταιο αυτό κόσμο έχοντας ζήσει πολύ χλιδατα συγκριτικά με τους γονείς μας μέσα στο ψέμα και την υποκρισία δυστυχώς
Έχουμε σκεφτεί όμως τί αφήνουμε στην Νέα γενιά ώς παρακαταθήκη?
ΥΠΟΚΡΙΣΊΑ ΚΑΙ ΜΌΝΟ ΥΠΟΚΡΙΣΊΑ
