Οι Γιορτές…έφτασαν.
Όλοι, όλες ,όλα, έχουν ευθυγραμμιστεί με αυτό που λέμε τελική φάση προετοιμασιών.
Τα νοικοκυριά στόλισαν τα σπίτια, τις αυλές, τα μπαλκόνια, καθάρισαν τις καμινάδες, να μπει ο Άγιος των πόθων και των δώρων μας, τα καταστήματα ωσαύτως.
Δέντρα, στολίδια, λαμπιόνια, φώτα παντού.
Εκδηλώσεις ολοένα με επιταχυνόμενους ρυθμούς, φαντασμαγορία, κόσμος μαγικός, ονειρεμένος.
Οι μπακλαβατζήδες, οι ζαχαροπλάστες, οι αρτοποιοί, οι κρεοπώλες,τα κοσμικά κέντρα εστίασης, όλος ο κόσμος της γαστρονομίας σε απόλυτη ταύτιση με εκείνο της αστρονομίας.
Γαστρονομία και αστρονομία πάνε πακέτο.
Προβλέπουν και διαβλέπουν.
Στον ίδιο αστερισμό κινούμαι κι εγώ.
Προετοιμάστηκα θέλω να πιστεύω. Δίπλα στο μίξερ που δεν αποχωρίζομαι ποτέ, έχω δυο σακιά με άσπρη σκόνη. Αλεύρι και άχνη ζάχαρη.
Αν δεν χιονίσει για να έχουμε το σχετικό των ημερών σκηνικό, κοσκινίζω πότε αλεύρι και πότε άχνη. Ανάλογα με τις οδηγίες του σκηνοθέτη μας.
Θα σας λείψω λίγο καιρό, θα σας βλέπω και θα με βλέπετε από το ΝΕΧΤ TV.
Εκτός και αν έχουμε… έκτακτα περιστατικά. Να φάω π.χ. όλους τους κουραμπιέδες από μια λαμαρίνα και να βρεθώ για…βράβευση στα επείγοντα περιστατικά του Νοσοκομείου. Είμαι από τους καλύτερους πελάτες του ΕΚΑΒ ανέκαθεν.
Ίσως πάλι μου ζητήσουν κάτι που χρήζει δημοσιότητας οι νεράϊδες, τα ξωτικά που με κρατάνε συντροφιά στα ξενύχτια με τις βασιλόπιτες.
Δεν ξέρω τις συνήθειες που έχουν οι ζαχαροπλάστες, αλλά εμείς οι μπακλαβατζήδες μοιάζουμε με τα υποβρύχια.
Κάνουμε κατάδυση τέτοιες μέρες και αναδυόμαστε μετά τον Άη Γιάννη το βαπτιστή.
Δίπλες, ντρίπλες, καριόκες, καζάν ντιπί, μελομακάρονα, τουλούμπες, κουραμπιέδες, σεκέρ παρέ, σάμαλι, πουτίγκες, μουσταλευριές, μαρέγκες, κιουνεφέ, τούρτες, βασιλόπιτες, έεεεεερε….μανούλα μου όπως θάλεγε ο Σπαθάρης.
Κάλαντα τώρα όπως παλιά δε λέω παρά μόνο στο προσωπικό. Στους εργαζόμενους του ΄΄ Κάτι Άλλο ΄΄.
Παλιά τα έλεγαν οι εργαζόμενοι. Με την πάροδο των χρόνων ή έγιναν…Ευρωπαίοι, ή… κυμπαρλάντσαν. Έγιναν κυμπάρηδες.
Είναι και οι…οικογενειακές υποχρεώσεις όπως ο γάμος του παπαγάλου μου του Gabriel με τη Ροζαλία Φλαμινγκία στις 28/12/2019 στη λίμνη Βιστωνίδα, στη στροφή για το Φανάρι, απέναντι από τις καλύβες των Σαρακατσάνων.
Όλες οι λίμνες, λιμνοθάλασσες, βιότοποι της περιοχής είναι κλεισμένοι από φτερωτούς συγγενείς του ζευγαριού.
Όσοι και όσες έρθουν από τη Βραζιλία, πατρίδα του Gabriel, μετά την άφιξή τους στο Ελευθέριος Βενιζέλος, με υδροπλάνα θα ταξιδεύουν ως τη Βιστωνίδα.
Από τη Βραζιλία έρχεται και το νυφικό της Ροζαλίας. Το φέρνουν τα μέλη της ΦΛΑΜΕΝΓΚΟ, νικήτριας της ΡΙΒΕΡ ΠΛΕΙΤ στον τελικό του Copa Libertadores.
Για όσους σαν εμένα τρελαίνεστε για Gossip να σας πω ότι η Ροζαλία είναι έγκυος. Κυοφορεί στο πρώτο Φλαμινγκοπαπάγαλο.
Άντε… να σας…μαζέψουν τώρα…
Κοντά σ΄αυτά συνυπολογίστε την παρουσίαση του βιβλίου μου ΄΄ Οδός Σαραγλί ΄΄ που θα γίνει με ένα τρόπο πολύ πρωτοποριακό, καινοτόμο την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στο βιβλιοπωλείο του εκδότη επιστήθιου φίλου μου Μιχάλη Σπανίδη. Αφήγηση, απαγγελία, ερμηνεία με μπουζούκι και ζωντανή ηχογράφηση από παιδιά σχολικής ηλικίας. Δυο τραγούδια όπως : Το μοχίτο Γενισέας και η πίτα Σταυρουπολιτών έχουν επιλεγεί για να μας τραγουδήσει και να αποδώσει με το μπουζούκι του ο Γιάννης Σπανίδης, ανιψιός του Μιχάλη.
Έτσι, με τις καθιερωμένες ευχές για ότι καλύτερο, υγεία, μακροημέρευση, επιτυχίες, όλα όσα συνηθίζονται τις μέρες αυτές, γιορτάστε, χαρείτε, διασκεδάστε και…πάλι τα ξαναλέμε Θεού θέλοντος.
Καλές Γιορτές
Στέλιος Αρσενίου
