Μ. Φανουράκης: Πάταξον μέν, ἄκουσον δέ

Έρως ανίατος της πολυθρόνας ή «armchair thinking»
«armchair thinking= σκέψη της πολυθρόνας,θεωρητικολογία χωρίς πρακτική εμπειρία.

Ναι, ήταν ένα σφάλμα μου, που το μετάνιωσα εκείνη τη στιγμή.
Μη νομίζετε όμως ότι δεν ήξερα τι έκανα.
Το ήξερα και το έκανα με πλήρη συνείδηση ,γιατί πολλές φορές για να κάνεις το καλό,ίσως χρειαστούν κάποιες παρασπονδίες.
Τις τελευταίες ημέρες προσπαθούμε να κάνουμε ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν ως Δήμος Ξάνθης σε αυτόν το πολύ ευαίσθητο οικισμό, με τους ιδιαίτερους ανθρώπους.
Αυτές τος δύσκολες στιγμές για όλους, προσπαθούμε να μη λείψει τίποτα σε όλες τις ευπαθείς ομάδες,
ειδικά όμως για το Δροσερό που όλοι ξέρουμε πόσα προβλήματα αντιμετωπίζει.
Ήμουν εκεί συνέχεια και κυρίως τις ώρες εκείνες που με τους πολύ υποστηρικτικούς υπαλλήλους του Δήμου μας και σε συνεργασία με τον ΕΟΔΥ, την Ελληνική Αστυνομία,την Πυροσβεστική και την Πολιτική Προστασία,λαμβάναμε δείγματα κατοίκων.
Μέσα σε λίγες ώρες εκατοντάδες πολίτες στο Δροσερό της Ξάνθης,προσήλθαν για τους δειγματικούς ελέγχους., ακόμη κι από περιοχές του οικισμού απρόσιτες κι αθέατες στους πολλούς,ώστε να ανιχνεύσουμε τη πιθανότητα ύπαρξης θετικών κρουσμάτων.

Αν υπήρχαν, η εξέλιξη θα ήταν τρομακτική και η συνέχεια της λειτουργίας της πόλης μας πολύ δύσκολη.

Μέρες που είναι όμως, μας βοήθησε ο Θεός και αποφύγαμε τα χειρότερα.

Όλα πήγαν ανέλπιστα καλά.
Η πόλη μας, που τόσο ταλαιπωρείται από το θανατηφόρο ιό, γλίτωσε από έναν ακόμη περιορισμό…

Και ήρθε η ώρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων.

Μη κρυβόμαστε λοιπόν.
Ξέρουμε ακριβώς πως αντιδρούν αυτοί οι άνθρωποι και ποιο είναι το ταπεραμέντο τους.
Όλοι ξέρουμε ότι αυτή η υποβαθμισμένη κοινωνική ομάδα, με ευθύνη όλων μας, θα έβλεπε τα αποτελέσματα ως περήφανη νίκη κατά του αόρατου εχθρού.

Κάτι, που «κάποιοι» που αγαπούν τα fake, σε news αλλά και στη ζωή τους γενικότερα, φρόντισαν να υποδαυλίσουν τις προηγούμενες μέρες.

Δε συμφωνώ με αυτό που κάνουν οι κάτοικοι του Δροσερού, αλλά στη ζωή μου έμαθα να μη κλείνω τα μάτια.

Πήγα εκεί λοιπόν,για να τους κατευνάσω και να γυρίσουν σπίτια τους.
Το κατάφερα.
Αλλά όταν έχεις να αντιμετωπίσεις έναν όχλο που διψά για επιβεβαίωση,κάνεις και το κάτι παραπάνω δρώντας και παρορμητικά πολλές φορές.
Αυτό όμως τελείωσε.

Ζητώ συγγνώμη από όλους σας,γιατί ως άνθρωπος αλλά και ως θεσμικός παράγοντας της τοπικής αυτοδιοίκησης αυτό που έκανα ήταν λάθος.
Οι επιλογές μου όμως εκείνη τη στιγμή με εκείνα τα δεδομένα, ήταν πολύ συγκεκριμένες.

Όμως αυτό που δε θα σταματήσω ποτέ να κάνω ως άνθρωπος αλλά και εκλεγμένος στο Δήμο Ξάνθης είναι να αντιμάχομαι όλους αυτούς, που αυτές τις συγκλονιστικές στιγμές για ολόκληρο τον πλανήτη, βρίσκουν χώρο και ευήκοα ώτα να τρομοκρατήσουν, να παραπλανήσουν και να στερήσουν δυνάμεις και ενέργεια από όλους αυτούς που παλεύουν καθημερινά με τα τεράστια προβλήματα της καθημερινότητας.

Με αυτούς, είμαι σε πόλεμο!

Όλο αυτό το διάστημα η δημοτική αρχή ανέλαβε την ευθύνη και τον κίνδυνο του επιτόπιου συντονισμού και της εφαρμογής των μέτρων που αποφασίσθηκαν.

Κανείς από την αντιπολίτευση δεν βρέθηκε ούτε μια στιγμή στον οικισμό,που έτσι κι αλλιώς μάλλον στο περιθώριο των επιλογών τους βρίσκεται.

Καθισμένοι στην αναπαυτική ασφάλεια του σπιτιού τους,περίμεναν χαιρέκακα το παραμικρό ολίσθημα για να επιδοθούν σ’αυτό που είναι ικανοί: εκ τους ασφαλούς κριτική.

Διαπιστώσαμε ακόμη μια φόρα πως οι επαναπαυµένοι παρατηρητές χωρίς ανάληψη ευθύνης και κινδύνου εύκολα µετατρέπονται σε κήνσορες.

Η διαχείριση κρίσεων όμως απαιτεί παρουσία στο πεδίο δράσης χωρίς να υπολογίζεις την προσωπική σου ασφάλεια και βολή, αναλαμβάνοντας ευθύνες χωρίς να διεκδικείς την επιτυχή κατάληξη γιατί εκτιμάς ότι αυτή είναι αποτέλεσμα συλλογικής δουλειάς και επαγρύπνησης.

Η αντιμετώπιση της πανδημίας δεν είναι τηλεοπτικό θέαμα που καταναλώνεις στην πολυθρόνα ή μάχη στην αρένα που απολαμβάνεις από την ασφάλεια της κερκίδας για να επιδοθείς στη συνέχεια,
σε αποδοκιμασίες ή ανέξοδες κριτικές.

Καλό Πάσχα σε όλους.