Τοποθέτηση της λαϊκής Συσπείρωσης στο Περιφερειακό Συμβούλιο (20/7/2020) για την ΜΠΕ των έργων ΑΣΣΚ της ΤΕΡΝΑ ΑΕ και της DAMCO ENERGY A.E. με καύσιμο Φ.Α.

 

Η Λ.Σ, απ’ την πρώτη στιγμή στο ΠΣ, είπε την αλήθεια.

Αποκάλυψε, πως στόχος της «απελευθέρωσης», απ’ την κρατική προστασία της ενέργειας και άλλων στρατηγικών τομέων της οικονομίας, δεν ήταν η λαϊκή ευημερία, αλλά η δημιουργία κερδοφόρων πεδίων τοποθέτησης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων των ομίλων.

Κεφαλαίων που λιμνάζουν και δεν μπορούν να επενδυθούν με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους.

Όταν όλες οι άλλες παρατάξεις και  τα κόμματά τους, προπαγάνδιζαν τα καθολικά, κοινωνικά οφέλη απ’ την πράσινη ανάπτυξη και απ’ την περιβόητη μεταλιγνιτική εποχή. Μόνο η ΛΣ και το ΚΚΕ αποκάλυπτε τους πραγματικούς στόχους της πολιτικής της πράσινης ανάπτυξης.

Όπως τη διαμόρφωση κινήτρων επενδύσεων, εισαγωγής νέων τεχνολογιών, ως διέξοδο για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια.

Σήμερα έχουμε αρκετή πείρα για να ξέρουμε ποιος είχε δίκιο.

Η ζωή απέδειξε πού οδηγεί η απελευθέρωση, η στροφή στην πράσινη οικονομία, γενικότερα ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης.

Η δραματική μείωση της λιγνιτικής παραγωγής, οι απολύσεις εργαζόμενων, οι εργολαβίες, η αύξηση της ανεργίας, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι στη Δυτική Μακεδονία είναι γνήσια τέκνα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της απελευθέρωσης της ενέργειας.

Η πολιτική της απελευθέρωσης, η ανάγκη περιορισμού της ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη, για να δημιουργηθεί αγορά για τα εναλλακτικά καύσιμα, οδήγησε σε δραστική μείωση της αξιοποίησης του λιγνίτη, δηλαδή, της βασικής, φθηνής, εγχώριας πηγής ενέργειας.

Και φθάσαμε να αξιοποιείται ως στρατηγικό καύσιμο για την ηλεκτροπαραγωγή το φυσικό αέριο, που αυξάνει την ενεργειακή εξάρτηση της χώρας και την σπατάλη ενέργειας.

Οι ιδιωτικοί όμιλοι, που επενδύουν στην ηλεκτροπαραγωγή, προτιμούν το φυσικό αέριο, αφού το μικρό αρχικό κόστος οδηγεί σε μεγαλύτερα κέρδη.

Το εισαγόμενο φυσικό αέριο θα έπρεπε να αξιοποιηθεί για απευθείας καύση, για οικιακή χρήση, με προφανή οφέλη στην εξοικονόμηση ενέργειας και στη μείωση της λαϊκής επιβάρυνσης.

Όμως, η ηλεκτροπαραγωγή από φυσικό αέριο εκτινάσσεται συνεχώς την τελευταία περίοδο.

Αυτή η θεαματική πορεία του κλάδου της ενέργειας βασίστηκε σε απανωτές θυσίες των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων.

Όχι μόνο δεν ωφελήθηκαν απ’ την αύξηση της παραγωγικότητας όλη αυτή την περίοδο, αλλά γνώρισαν και γνωρίζουν μια επιταχυνόμενη πορεία σχετικής και απόλυτης εξαθλίωσης.

Την τελευταία δεκαπενταετία η λαϊκή οικογένεια είδε απανωτές ανατιμήσεις στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος.

Δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες.

Ούτε η επιστροφή στο κρατικό μονοπώλιο, ούτε η κυβερνητική ρύθμιση της «απελευθερωμένης αγοράς» υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες.

Ο κάθε μονοπωλιακός όμιλος αποφασίζει το αν, πότε και πού θα επενδύσει, ποιο καύσιμο θα χρησιμοποιήσει, με κριτήριο το μέγιστο ποσοστό κέρδους τους.

Με το ίδιο κριτήριο ανταγωνίζονται οι όμιλοι για την αρπαγή μεριδίων αγοράς και αυτό το κριτήριο εξηγεί τη λυσσαλέα μάχη ανάμεσα στη ΔΕΗ και στους ιδιωτικούς ομίλους για την κατανομή των κρατικών χρηματοδοτήσεων.

Και το πρόβλημα της ενέργειας είναι πολιτικό.

Για να υπηρετήσει ο ενεργειακός σχεδιασμός τη λαϊκή ευημερία πρέπει να απαλλαγεί απ’ τους νόμους της αγοράς, τους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους.

Αποκαλύπτεται συνεπώς, πως και το πρόβλημα της ενέργειας είναι πολιτικό.

Για να λυθεί ριζικά απαιτείται γραμμή σύγκρουσης και ρήξης με το καθεστώς ιδιοκτησίας των μονοπωλίων στον τομέα της Ενέργειας και συνολικά στην οικονομία.

Απαιτείται εντελώς διαφορετικό εναλλακτικό σχέδιο στην κοινωνική οργάνωση, στην οικονομία. Να κοινωνικοποιηθούν τα εργοστάσια, τα μέσα παραγωγής στη βιομηχανία, η γη, να καταργηθεί η σκλαβιά της μισθωτής εργασίας, να εδραιωθούν οι σχέσεις κοινωνικής ιδιοκτησίας, να υπάρξει επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός στην οικονομία.

Μόνο μέσα σε αυτό το πλαίσιο της κεντρικά σχεδιασμένης παραγωγής, με στόχο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά ο ενιαίος, αποκλειστικά κρατικός φορέας ενέργειας, ως μηχανισμός της εργατικής εξουσίας.

Σ’ αυτόν το ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης με τις εγχώριες ενεργειακές πηγές, τις πρώτες ύλες, τα μέσα παραγωγής, μεταφοράς και διανομής της Ενέργειας να αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία, ο ενεργειακός σχεδιασμός θα μπορεί να αναπτύξει την παραγωγή και να ικανοποιεί συνδυασμένα το σύνολο των λαϊκών αναγκών.

Ο ενεργειακός σχεδιασμός θα διασφαλίζει:

α) Τη μείωση του βαθμού ενεργειακής εξάρτησης της χώρας.

β) Την εξασφάλιση επαρκούς λαϊκής κατανάλωσης.

γ)Τη διασφάλιση της υποδομής για την κάλυψη των αναγκών της κεντρικά σχεδιασμένης βιομηχανίας.

δ) Τη σχεδιασμένη ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών, όπως της Δυτικής Μακεδονίας και κλάδων.

ε) Την ασφάλεια των εργαζομένων του κλάδου, αλλά και των οικιστικών ζωνών και γενικότερα την ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον.

Πάνω από όλα θα κατοχυρώνει ότι το ενεργειακό προϊόν θα είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.

Μόνο ο νέος τρόπος παραγωγής, η εργατική εξουσία, μπορεί να αξιοποιήσει τις μεγάλες δυνατότητες του σημερινού επιπέδου ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων προς όφελος των κοινωνικών αναγκών.

Πάνω σ’ αυτό το έδαφος του νέου τρόπου παραγωγής, ο ενιαίος αποκλειστικά κρατικός φορέας ενέργειας θα μπορεί να επεξεργάζεται τη διευρυμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, πάνω σε συγκεκριμένους άξονες:

– Υπολογίζοντας το βέλτιστο ενεργειακό μείγμα με τη συνδυασμένη αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων εγχώριων πηγών.

– Αξιοποιώντας τα νέα έργα στον ενεργειακό τομέα, ως μοχλού ανάπτυξης βιομηχανικών κλάδων της μεταποίησης και των κατασκευών.

– Υλοποίηση μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας και βελτίωσης του βαθμού ενεργειακής απόδοσης, ελαχιστοποιώντας τις επιπτώσεις στο περιβάλλον.

Για όλους αυτούς τους λόγους η Λαϊκή Συσπείρωση ψηφίζει ΚΑΤΑ.

 

ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

ΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ

 

ΤΡΕΛΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

Από την τοποθέτηση της λαϊκής Συσπείρωσης στο Περιφερειακό Συμβούλιο (20/7/2020) για το Θέμα που αφορούσε τις επιπτώσεις στον τουρισμό από τον «κορονοϊό»

Η κυβέρνηση, με τις πρόσφατες ανακοινώσεις της, ισχυρίζεται ότι “θωράκισε” Τη χώρα από την επιδημία του κορονοϊού και ότι οι κάτοικοι και οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό, την Εστίαση, το αεροδρόμιο και σε άλλους κλάδους πρέπει να αισθάνονται προστατευμένοι.

Βγάζουν μάτι και προκαλούν τα “δύο μέτρα και δύο σταθμά” της κυβέρνησης και της ΕΕ για τα μέτρα προστασίας έναντι της πανδημίας. Απ’ τη μία, απέναντι στο λαό συνεχίζουν την αποθέωση της ατομικής ευθύνης, ποινικοποιώντας ακόμη και μια απλή διαμαρτυρία ή συνάθροιση και απ’ την άλλη, απέναντι στους τουριστικούς, μεταφορικούς και γενικότερα τους επιχειρηματικούς ομίλους, αναιρούν προκλητικά κάθε “περιορισμό” και “πρωτόκολλο” για να στηρίξουν την κερδοφορία τους. Επιβεβαιώνεται ότι η επιστροφή στην κανονικότητα γίνεται με κριτήριο τις ανάγκες του κεφαλαίου και όχι την προστασία της υγείας και των δικαιωμάτων του λαού.

Οι αποφάσεις προβλέπουν τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων με πακτωλό χρημάτων, μέσω προγραμμάτων ενίσχυσης της ρευστότητας, επιδοτήσεων αλλά και εγγυήσεων, τα οποία θα κληθούν να αποπληρώσουν οι εργαζόμενοι. Προβλέπουν μέτρα κλιμάκωσης της επίθεσης στους εργαζόμενους, με την εκ περιτροπής εργασία, τη μείωση του λεγόμενου μη μισθολογικού κόστους.

Τα λεγόμενα υγειονομικά πρωτόκολλα για τα ξενοδοχεία, δικαιολογημένα προκαλούν ανησυχία σε εργαζόμενους, αλλά και ιδιοκτήτες μικρών μονάδων και ενοικιαζομένων δωματίων. Επί της ουσίας αποτελούν και αυτά ένα ακόμα δώρο προς τους μεγαλοξενοδόχους, οι οποίοι θα μπορούν να ορίζουν τον υπεύθυνο που θα απαιτεί από τον εργαζόμενο να υπογράψει δήλωση ότι έχει εκπαιδευτεί για να αποποιούνται αυτοί την ευθύνη τους. Κάθε ξενοδοχείο θα έχει σύμβαση με έναν ιδιώτη γιατρό, όπως γίνεται έως τώρα. Στην πραγματικότητα, όμως, οι γιατροί αυτοί μπορούν να κάνουν απλώς τον “τροχονόμο”, στέλνοντας τους πελάτες των ξενοδοχείων που ασθενούν στο δημόσιο νοσοκομείο, γιατί καμιά άλλη δομή δεν μπορεί να αντιμετωπίσει σοβαρά περιστατικά.

Οι εξελίξεις στον τουρισμό απογυμνώνουν πλήρως το αφήγημα της κυβέρνησης της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων αστικών κομμάτων καθώς και των παρατάξεων τους στο Π. Σ. για την “εξωστρέφεια” της ελληνικής οικονομίας. Ο τουρισμός ως “ατμομηχανή” και “βαριά βιομηχανία” της ελληνικής οικονομίας, που αποτέλεσε τη βάση της αστικής πολιτικής, όχι απλά δεν έχει θετικό πρόσημο, αλλά και οδηγεί την εγχώρια καπιταλιστική οικονομία να αντιμετωπίζει πολύ βαθύτερη κρίση απ’ τις άλλες χώρες της ΕΕ.

Την ίδια στιγμή όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις υπονόμευσαν υπαρκτές και κρίσιμες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας που δεν αποτελούσαν “συγκριτικό πλεονέκτημα” για τα κέρδη των επενδυτών.

Παράλληλα, οι εργαζόμενοι τόσο στον τουρισμό όσο και γενικότερα γνωρίζουν ότι το “τουριστικό θαύμα” και οι μεγάλοι ρυθμοί ανάπτυξης του κλάδου δεν ωφέλησαν τους εργαζόμενους. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι πλήρωσαν πανάκριβα τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης του τουρισμού στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια.

Την ίδια στιγμή οι διακοπές και η αναψυχή αποτελούν απλησίαστο όνειρο για τη συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας.

Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να καθησυχάσει το κόσμο με διακηρύξεις που δεν έχουν αντίκρισμα και με μέτρα “μπαλώματα” που δεν καλύπτουν στο ελάχιστο τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, που έχουν οι δημόσιες δομές Υγείας.

Πέρα από ορισμένα μέτρα στα νοσοκομεία, η κατάσταση στα Κέντρα Υγείας, τα περιφερειακά και αγροτικά ιατρεία είναι τραγική, όπως και πριν τον κορονοϊό.

Σε αυτή την κατάσταση έρχονται να προστεθούν οι ακόμη μεγαλύτερες ανάγκες της τουριστικής περιόδου, με ισχυρή την πιθανότητα ακόμα και μαζικών εισαγόμενων κρουσμάτων θετικών στο νέο κορονοϊό, όπως έγινε στη Θάσο.

Η Λαϊκή Συσπείρωση απαιτεί:

  • Να καλυφθούν τώρα, με διορισμούς μόνιμου προσωπικού, όλα τα κενά που υπάρχουν σε ιατρικό, νοσηλευτικό και τεχνικό προσωπικό στις δομές της δημόσιας Υγείας , να στελεχωθούν με όλες τις απαιτούμενες ειδικότητες τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας, ώστε να λειτουργούν όλο το 24ωρο. Να εξασφαλιστεί όλο το προβλεπόμενο προσωπικό και μέσα, ώστε να λειτουργούν όπως πρέπει τα περιφερειακά και αγροτικά ιατρεία στα χωριά.
  • Να υπάρξει ουσιαστικός προληπτικός έλεγχος στις χώρες προέλευσης, στις εισόδους της χώρας, στις μεγάλες τουριστικές μονάδες, στις τουριστικές ζώνες, στα χωριά(με μαζικά τεστ – θερμομετρήσεις σε τουρίστες και εργαζόμενους, μόνιμους κατοίκους) από γιατρούς και το αναγκαίο υγειονομικό προσωπικό ενταγμένους στο δημόσιο σύστημα Υγείας και με ευθύνη του ΕΟΔΥ. Ο καθημερινός έλεγχος στις τουριστικές μονάδες και στα άλλα καταλύματα, για την τήρηση των αναγκαίων μέτρων προστασίας και την έγκαιρη αντιμετώπιση κρουσμάτων με κορονοϊό, ή άλλες ασθένειες, πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από γιατρούς και προσωπικό που ανήκουν στο δημόσιο σύστημα και όχι ο “έλεγχος” να ανατίθεται στους επιχειρηματίες, όπως κάνει η κυβέρνηση.
  • Να εξασφαλιστεί ο προληπτικός έλεγχοςόσων φτάνουν στην περιοχή  με ευθύνη του ΕΟΔΥ .

Η Λαϊκή Συσπείρωση θεωρεί ότι πρέπει να μπουν στην πρώτη γραμμή της πάλης  οι στόχοι του ταξικού κινήματος, για την προστασία όλων των εργαζομένων του κλάδου, είτε ανοίξουν είτε όχι οι επιχειρήσεις που απασχολούνται, για τη διασφάλιση του εισοδήματός τους, όπως επίσης οι στόχοι πάλης για την προστασία των αυτοαπασχολούμενων, των επαγγελματιών και των οικογενειακών επιχειρήσεων του κλάδου. Ξεχωριστή μέριμνα πρέπει να υπάρξει για το δικαίωμα της λαϊκής οικογένειας για διακοπές.

Στη βάση αυτών των ζητημάτων η Λ.Σ.

ΨΗΦΙΣΕ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΟΙ ΜΕΘΟΡΙΑΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ.

Για τη Λαϊκή Συσπείρωση

Τρέλλης Χρήστος

Συμεωνίδης Θόρδωρος

Στεφανίδης Γιάννης