Με τα όπλα λύνονται η διαφορές στην Ελλάδα; Ποιοι προστατεύουν το έγκλημα;
Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Δεν το χωράει ανθρώπου νους πώς σε μία χώρα όπως είναι η Ελλάδα, οι διαφορές σήμερα να λύνονται με τα όπλα.
Η Ελλάδα, μία χώρα που η ειρήνη και η γαλήνη μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν το πρόσημό της, κατάντησε, οι πολίτες, να λύνουν τις διαφορές τους αντί στα δικαστήρια, με τα όπλα.
Δεν γνωρίζουμε που αποδίδουν αυτήν την μεταστροφή του εγκλήματος οι ειδικοί επιστήμονες και αν αυτό μπορεί να εξηγηθεί επιστημονικά, όμως βλέπουμε τα τελευταία χρόνια, περισσότερα φονικά – πληρωμένα συνήθως – από ότι στην άσφαλτο που και εκεί είχε τα πρωτεία η χώρα μας.
Πριν από δέκα, δεκαπέντε χρόνια, οι παρέες και τα συμφέροντα έλυναν τις διαφορές τους στην «αλάνα» με καμιά σφαλιάρα άντε και καμμιά κλωτσιά ή οι νταήδες μπροστά σε κόσμο «χαλούσαν κάποιον» αλλά δεν τον σκότωναν εκτός ποια αν ήταν «ιδεολόγοι» και εκτελούσαν τον «πολιτικό» τους αντίπαλο ληστεύοντας και εκτελώντας πάντοτε «για ιδεολογικό σκοπό» ή έκαιγαν ζωντανούς ανθρώπους για την «ιδεολογία» τους τύπου MARFIN.
Μέχρι εκεί έφτανε το έγκλημα και σίγουρα ο δημοσιογράφος Στέφανος Χίος, εκεί που έφτασαν τα πράγματα ούτε ο πρώτος που εκτελείτε θα είναι, ούτε ο τελευταίος.
Τι φταίει λοιπόν και η Ελλάδα έγινε πεδίο επίλυσης διαφορών με τα όπλα;
Θα προσπαθήσουμε χωρίς να έχουμε την επιστημονική κατάρτιση για τέτοιου είδους συμπεράσματα να σκιαγραφήσουμε την εικόνα.
Η αίσθηση ότι στην Ελλάδα υπάρχει ατιμωρησία νομίζουμε πώς είναι ο πρώτος παράγοντας που οπλίζει το χέρι των κακοποιών στοιχείων.
Ο οικονομικός μαρασμός που επιβλήθηκε λόγω κακών πολιτικών επιλογών έκανε τους πολίτες – μάρτυρες – εσωστρεφείς και δεν βοηθούν το έργο της αστυνομίας.
Οι διάφοροι νόμοι παράθυρα που θέσπισε η πολιτεία και δίνουν την ευκαιρία στους εγκληματίες να ξαναβρίσκονται στους δρόμους -αν ποτέ δικαστούν – σε λίγο χρόνο αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι κακοποιοί να εκτελούν το χειρότερο έγκλημα δηλαδή την αφαίρεση της ζωής από άνθρωπο.
Η αργή απόδοση της δικαιοσύνης δίνει την ευκαιρία στους εγκληματίες να εξαφανισθούν σε άλλες χώρες.
Η ελλιπέστατη επάνδρωση της αστυνομίας και ειδικά σε υποστηρικτικά τμήματα που αυτά ασχολούνται με το σκληρό έγκλημα, όπως δυνάμεις κρούσης, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι και δεκάδες άλλα επιστημονικά επαγγέλματα που θα μπορέσουν να συνδράμουν στην άμεση εξιχνίαση ενός στυγερού εγκλήματος.
Η έλλειψη οικονομικών πόρων στην αστυνομία για να μπορέσουν να πληρώσουν για σοβαρές πληροφορίες σε αντίθεση με το έγκλημα που διαθέτει μεγάλα ποσά για να γίνουν τα εγκλήματα, οι κακοπληρωμένοι αστυνομικοί, η έλλειψη σε προσωπικό είναι ένα, εκτιμούμε, από τα κύρια προβλήματα για την απόδοση της δικαιοσύνης, όπως και η μη επάνδρωση των τμημάτων των εσωτερικών υποθέσεων για την διερεύνηση επίορκων υπαλλήλων του κράτους που βοηθούν έμμεσα ή άμεσα το έγκλημα.
Τέλος η «περιβόητη» πολυπολιτισμικότήτα με τα εκατομμύρια λαθρομετανάστες που υποθάλπουν το έγκλημα είναι ίσως το απόστημα και η μεγάλη πληγή για την απόδοση της δικαιοσύνης.
Είναι γεγονός ότι μεγάλη μερίδα λαθρομεταναστών διακινεί ναρκωτικά, όπλα, λευκή σάρκα και κάθε είδους σκληρή παραβατικότητα δυναμώνοντας έτσι οικονομικά τους εγκεφάλους του εγκλήματος και μοιραία ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και φυσικά το αποτέλεσμα είναι το «ξεκαθάρισμα» των λογαριασμών.
Τώρα, δυστυχώς για τον τόπο, υπάρχει η διασύνδεση μεγάλης μερίδας της πολιτικής ελίτ στην χώρα που συμμετέχει, στηρίζει και υποθάλπει πάσης φύσης έγκλημα και εγκληματίες.
Κάτω από την προστασία της βουλευτικής ασυλίας και του νόμου περί ευθύνης υπουργών γίνονται τα χειρότερα αίσχη σε βάρος της κοινωνίας.
Πρέπει να είναι το μοναδικό κράτος του λεγόμενου πολιτισμένου κόσμου που η εξουσία συμβαδίζει εξόφθαλμα πιασμένη χέρι, χέρι με το έγκλημα.
Αυτός είναι ο λόγος που γίνονται τα εγκλήματα τύπου Στέφανου Χίου, για να μην μιλήσουν.
