ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ

κ.κ. Π Α Ν Τ Ε Λ Ε Η Μ Ο Ν Ο Σ

 

Παρασκευή 7-8-2020           Μικρός Παρακλητικός Κανόνας εἰς τόν Ἱερό

ΩΡΑ: 19:00-20:00                 Ναό Ἁγίου Παντελεήμονος Φελώνης.

 

Κυριακή 9-8-2020                  Θεία Λειτουργία εἰς τὸν Ἱερὸ Ναό Ἁγίου

ΩΡΑ: 07:00-10:30                Γεωργίου Δαφνῶνος.

 

ΩΡΑ: 19:00-20:00                    Μέγας Παρακλητικός Κανόνας εἰς τόν Ἱερό

                                             Ναό Εὐαγγελίστριας Σταυρουπόλεως.

 

Δευτέρα 10-8-2020                  Μικρός Παρακλητικός Κανόνας εἰς τόν Ἱερό

ΩΡΑ: 19:00-20:00               Ναό Πέτρου καί Παύλου Κομνηνῶν.

 

Τρίτη 11-8-2020                      Μέγας Παρακλητικός Κανόνας εἰς τόν Ἱερό

ΩΡΑ: 19:00-20:00               Ναό Ἁγίου Γεωργίου Πασχαλιᾶς.

 

Τετάρτη 12-8-2020                  Μικρός Παρακλητικός Κανόνας εἰς τόν Ἱερό

ΩΡΑ: 19:00-20:00                  Ναό Ἅγίου Δημητρίου Ἄνω Καρυοφύτου.

 

Πέμπτη 13-8-2020                 Μέγας Παρακλητικός Κανόνας εἰς τόν Ἱερό

ΩΡΑ: 19:00-20:00                Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Κάτω Ἰωνικοῦ.

 

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

 

 

 

 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ

ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ                                                                                      ΞΑΝΘΗ 9-8-2020

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

«Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ»

Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή έχει σαν ιστορικό πυρήνα το βίωμα του κινδύνου που ένιωσαν κάποτε οι μαθητές του Κυρίου και της διασώσεως που τους πρόσφερε η παρουσία του διδασκάλου τους επάνω στην τρικυμισμένη θάλασσα. Συγκεκριμένα το γεγονός έγινε αμέσως μετά τον θαυματουργικό χορτασμό των πεντακισχιλίων.

Ο όχλος που ήταν μάρτυρας του πολλαπλασιασμού των άρτων βρίσκεται σε ένα παραλήρημα μεσσιανικού ενθουσιασμού, νομίζοντας ότι έφτασε η μεγάλη στιγμή της ικανοποιήσεως των αναγκών του. Ο Κύριος, που γνωρίζει καλά ότι αυτός ο ενθουσιασμός μπορεί να σημάνει αποτυχία του πνευματικού έργου του, διώχνει τους μαθητές του με το πλοιάριο στο απέναντι μέρος της λίμνης Γεννησαρέτ κι ο ίδιος αποσύρεται στο όρος για να προσευχηθεί. Όταν όμως αντιλαμβάνεται ότι οι μαθητές κινδυνεύουν από τον αντίθετο άνεμο και τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες εμφανίζεται μπροστά τους και λέει: «θαρσείτε, εγώ ειμί· μη φοβείσθε». Η ενθαρρυντική αυτή φράση έκανε ασφαλώς μεγάλη αίσθηση στους φοβισμένους μαθητές. Κι αν την κατέγραψαν, είναι γιατί είδαν σε αυτή τη φράση μία υπόσχεση του Χριστού προς το σκάφος της Εκκλησίας του.

Αλήθεια, πόσες τρικυμίες και πόσους αντιθέτους άνεμους δεν συνάντησε η Εκκλησία στη διάρκεια της ιστορίας της μέχρι σήμερα,  αλλά και ο κάθε άνθρωπος. Όταν λείψει η πίστη και η εμπιστοσύνη στον Αρχηγό της, τότε κινδυνεύει να καταποντισθεί μέσα στη θάλασσα των συμβιβασμών, των υποχωρήσεων, της προδοσίας. Το επεισόδιο με τον πάντα αυθόρμητο και ορμητικό αλλά μερικές φορές ολιγόπιστο μαθητή, τον Πέτρο, αυτό ακριβώς θέλει να δείξει: Όσο έβλεπε ο μαθητής με εμπιστοσύνη το Χριστό, μπορούσε να βαδίζει πάνω στη θάλασσα· όταν όμως φοβήθηκε από τον άνεμο και σκέφτηκε τον ενδεχόμενο κίνδυνο άρχισε να βυθίζεται. Όσο λιγότερο συνειδητοποιεί κανείς την παρουσία του Κυρίου δίπλα του, και όσο αμφιβάλλει για τη δύναμή του, τόσο περισσότερο είναι εκτεθειμένος στο φόβο και στον κίνδυνο.

Στο «θαρσείτε, εγώ ειμί μη φοβείσθε» της περικοπής μας πρέπει να αναγνωρίσουμε τη ρητή υπόσχεση του Κυρίου στα μέλη της Εκκλησίας Του ότι μέσα στις ταραχές της ζωής, στους διωγμούς, στις θλίψεις, στους αντίθετους ανέμους και, στα υπόλοιπα εμπόδια Εκείνος θα βρίσκεται δίπλα τους.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

«Ο ΑΡΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ»

Ο χορτασμός του πεινασμένου λαού στην Παλαιστίνη αποτελούσε σημάδι μεσσιανικό: Αυτός που δίνει τροφή στα πλήθη και μάλιστα με τρόπο υπερφυσικό δεν μπορεί παρά να είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας. Γι’ αυτό και τη στιγμή του συγκλονιστικού πειρασμού μετά τη βάπτιση λέγει ο σατανάς στον Χριστό:

«Αν είσαι Υιός του Θεού, πες να γίνουν αυτές οι πέτρες ψωμιά», για να λάβει την απάντηση: «Ο άνθρωπος δεν ζει μόνο με το ψωμί αλλά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Θεού». Ωστόσο, όταν ο ίδιος έκρινε πως ήλθε η κατάλληλη στιγμή, έκανε το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων και χόρτασε πέντε χιλιάδες λαού.

Στο θαύμα αυτό, για το οποίο κάνει λόγο η σημερινή περικοπή, είδε η Εκκλησία μας ένα ουσιαστικότερο περιεχόμενο: αναγνώρισε την προτύπωση του «άρτου της ζωής», της πραγματικής τροφής που όποιος την τρώγει ζει αιώνια, χωρίς να φοβάται την πείνα και τον θάνατο. Και ο άρτος αυτός είναι ο ίδιος ο Υιός του Θεού που προσφέρεται να θανατωθεί στον σταυρό για να ζήσει ο κόσμος.

Ο ευαγγελιστής Ιωάννης ευθύς μετά τη διήγηση του θαύματος, παραθέτει μία ομιλία του Χριστού περί θείας Ευχαριστίας, στην οποία λέγει μεταξύ άλλων τα εξής: «Αυτός που τρώει τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου έχει ζωή παντοτινή, κι εγώ θα τον αναστήσω την έσχατη ημέρα». Πολύ σοφά οι Πατέρες της Εκκλησίας χαρακτήρισαν το σώμα και το αίμα του Χριστού που προσφέρεται στον άνθρωπο με το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας «φάρμακο αθανασίας», γιατί η τροφή αυτή δεν χορταίνει τις υλικές ανθρώπινες ανάγκες αλλά την πείνα και δίψα της αιωνιότητας.

Ο λαός βλέπει στον πολλαπλασιασμό των άρτων την ικανοποίηση των υλικών αναγκών του και σπεύδει να αρπάσει τον ισχυρό προστάτη του και να τον ανακηρύξει βασιλιά. Ο Χριστός όμως ξεφεύγει απ’ ανάμεσά τους και πηγαίνει στο όρος να προσευχηθεί. Δεν πρέπει να μείνουν οι άνθρωποι στα εξωτερικά σημάδια. Ο νους Του είναι προσανατολισμένος στην Εκκλησία που πρόκειται να ιδρυθεί και για την οποία το θαύμα αυτό είναι μια προεικόνιση της θείας Ευχαριστίας. Άλλωστε και οι λόγοι του Κυρίου «λαβών», «αναβλέψας εις τον ουρανόν», «ευλόγησε», «και κλάσας έδωκε» μας ενθυμίζουν τον Μυστικόν Δείπνον.

Η παρουσία των ιχθύων στις συμβολικές παραστάσεις της θείας Ευχαριστίας στις τοιχογραφίες των κατακομβών μαρτυρεί ότι στο θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων είδε η Εκκλησία τον χορτασμό των ανθρώπων με τον «άρτον της ζωής».                                       ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ