Να στείλουμε τα παιδιά στο σχολείο με μάσκες όπως κάνουν οι Ευρωπαίοι; Ναι να τα στείλουμε, αλλά…
ΚΑΝΑΜΕ ΣΑΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΙ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ;
Τελικά ο ωρομίσθιος επιστήμονας εκπαιδευτικός κοστίζει περισσότερο από έναν εργάτη γης;
Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Ερωτηματικά, φοβίες, πανικός, αγανάκτηση από γονείς και παππούδες «γέννησαν» στην Ελληνική κοινωνία οι αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας κ. Κεραμέως για την υποχρεωτική μάσκα στα παιδιά ακόμη και στα νήπια και όσες διευκρινιστικές και αν ακολουθήσουν, με δεδομένη και την θέση των εκπαιδευτικών ότι δεν γνωρίζουν αν αυτή η απόφαση περικλείει ασφάλεια και ανοσία για τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς μάλλον η εικόνα για το εκπαιδευτικό σύστημα την δεδομένη στιγμή είναι αρνητικό.
Άρα η κοινωνία δεν πείσθηκε ότι πρόταση της κ. Κεραμέως είναι η ασφαλής και η ενδεικνυόμενη για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς.
Πολλώ δε μάλλον, όταν η κυρία Κεραμέως, με απειλές του τύπου ότι θα παίρνουν απουσία οι μαθητές που δεν θα φορούνε μάσκα, μάλλον «γκριζάρει» το ήδη θολό τοπίο του φόβου για το άγνωστο και φυσικά ενισχύει τις ιστορίες συνομωσίας που ανακάλυψαν ο κ. Χρδαλιάς και Χρυσοχοίδης.
Συμφωνούμε όλοι ότι πρέπει να στείλουμε τα παιδιά μας στο σχολείο όπως κάνουν οι ευρωπαίοι εταίροι μας στην Ευρώπη αλλά… και το κράτος να κάνει το ελάχιστο από αυτό που πρέπει, για να ενισχύσει το αίσθημα της σιγουριάς και ασφάλειας στους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς.
Όμως για να γίνει αυτό, εκτιμούμε ότι το υπουργείο παιδείας, έπρεπε είδη να είχε βρει κτίρια μόλις πέρασε το πρώτο κύμα της πανδημίας και αναμένονταν το δεύτερο. Αυτό τουλάχιστον το γνώριζαν, ότι δηλαδή, κατά την περίοδο της έναρξης των μαθημάτων στα σχολεία γύρω στον Σεπτέμβριο αναμενόταν και δεύτερο κύμα πανδημίας.
Έγινε κάτι τέτοιο; Όχι.
Απλά με την ευκαιρία της υποχρεωτικής δίχρονης εκπαίδευσης, όπως ο δήμος Ξάνθης στο παραπέντε, έβαλε μερικά κοντέινερς στις αυλές των σχολείων μειόνοντας τον χώρο αύλησης των μαθητών σε επικίνδυνο σημείο συγχρωτισμού και εκτός αιθούσης, όπου οι γιατροί όπως ο Β. Παπαδόπουλος, θεωρούν ότι κρύβονται κίνδυνοι διασποράς του ιού λόγω αιρκοντίσιον.
Τα άλλα κράτη για να επιτευχθεί αποσυμφόρηση μέσα στις αίθουσες, πέταξαν τα διπλά θρανία και έβαλαν μονά και όρισαν σαν μεγαλύτερο αριθμό μαθητών το 15.
Το Ελληνικό κράτος και πιο συγκεκριμένα κυρία Κεραμέως τι έκανε όσο υπήρχε το «διάλειμμα» από την πρώτη φάση της πανδημίας στην δεύτερη; Το έκανε;
Όχι βέβαια.
Αντ αυτού τι έκανε; Είπε ότι ο ανώτατος αριθμός παιδιών που είναι ανά τάξη σε όλη την επικράτεια, είναι μόλις 17 και ευτυχώς την «έκραξαν» οι πολίτες μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα και της είπαν ότι ο μέσος όρος των παιδιών που είναι στην τάξη είναι 25+
Αλήθεια, ποιόν περιμένετε να εμπιστευθεί μία υπουργό η οποία δεν γνωρίζει το βασικό, δηλαδή πόσοι μαθητές φιλοξενούνται ανά τάξη στο σχολείο κατά μέσο όρο;
Άραγε τα παραπάνω δείχνουν ότι μπορεί ο γονιός να εμπιστευθεί την πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας που έχει την ευθύνη τουλάχιστον στην να πάρει τα παιδάκια από το σπίτι και να τα επιστρέψει και πάλι πίσω με ασφάλεια και κυρίως με υγεία.
Μάλλον όχι.
Τέλος να δούμε και την άλλη περίπτωση. Τι έκανε η κυρία Κεραμέως το διάστημα πριν έρθει το δεύτερο κύμα της πανδημίας και το οποίο γνώριζαν όλοι γνώριζες ότι θα έρθει;
Γιατί δεν προσελήφθησαν έγκαιρα οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί λόγω της αναμενόμενης κρίσης έκτακτου ανάγκης για να πηγαίνουν τα παιδάκια πρωί απόγευμα στο σχολείο;
Δεν είχατε χρήματα στον προϋπολογισμό; Σιγά το κόστος ενός ωρομίσθιου επιστήμονα εκπαιδευτικού. Λιγότερο και από τον εργάτη γης.
Άρα δεν ήταν θέμα κόστους αλλά θέμα αδιαφορίας.
Αδιαφορείτε κυρία υπουργέ για την ασφάλεια και την υγεία των μαθητών και των εκπαιδευτικών.
Άραγε ποιο κομμάτι της κοινωνίας θα μπορούσε να εμπιστευθεί πολιτικούς οι οποίοι δεν έχουν σε προτεραιότητα την υγεία των μαθητών;
