Οδυσσέας Βουρβουκέλης: Ένας χρόνος Περιφερειακός Σύμβουλος ένας χρόνος παρεμβάσεις
Κύριε Μέτιο να στηρίξετε τους επαγγελματίες – Ο αγώνας δίνεται στο πεζοδρόμιο και όχι μέσα στα γραφεία
Πέρασε κάτι περισσότερο από ένας χρόνος από τη στιγμή που ο Οδυσσέας Βουρβουκέλης, πέρασε το κατώφλι του Περιφερειακού Συμβουλίου. Νέος επιχειρηματίας, με ευαισθησίες για το κοινωνικό σύνολο, αλλά και μεγάλη αγάπη για τον τόπο, ρίχτηκε στον πολιτικό στίβο όχι από πολιτική σκοπιμότητα – καθώς οι πολιτικές του ρίζες βρίσκονται μακριά από εκείνες του επικεφαλής της «Περιφερειακής Σύνθεσης» – αλλά από διάθεση να προσφέρει στον τόπο.
Η χρονιά αυτή σημαδεύτηκε από την επέλαση του κορωνοϊού που ανάγκασε την Ξάνθη να βιώσει το lockdown και να γίνει δυστυχώς κεντρικό θέμα στα δελτία ειδήσεων αφήνοντας δυστυχώς αρνητικό αποτύπωμα.
Ήταν ίσως το τραγικότερο λάθος της σημερινής διοίκησης της Περιφέρειας. Ολιγωρία, αστοχίες και μια σειρά από λάθη οδήγησαν στον στιγματισμό του νομού αλλά και τον οικονομικό μαρασμό πολλών επιχειρήσεων. Το χειρότερο όμως είναι πως οι υπεύθυνοι εξακολουθούν να κωφεύουν και την ώρα που το δεύτερο κύμα της πανδημίας είναι εδώ. Ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ τι άλλο μπορεί να συμβεί στον τόπο μας σε περίπτωση που υπάρξει μια νέα μεγάλη έξαρση.
Είμαι της άποψης πως ενωμένη η Περιφέρεια θα έπρεπε ήδη να έχει ασκήσει αφόρητες πιέσεις στην κυβέρνηση ώστε να εξασφαλίσει εκείνα τα απαραίτητα κονδύλια για τη στήριξη επιχειρήσεων και επαγγελματιών. Γιατί πόσο θα αντέξουν την οικονομική πίεση ενός πιθανού lockdown οι ήδη λαβωμένες επιχειρήσεις του νομού;
Η περιοχή μας δεν αντέχει άλλες απώλειες νέων, που φεύγουν είτε για το εξωτερικό, είτε για την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη. Είμαστε μια τόσο κρίσιμη περιοχή για τη χώρα, που η στήριξή μας, αλλά και η αύξηση του πληθυσμού είναι μονόδρομος αν δεν θέλουμε να μπούμε σε άλλους είδους περιπέτειες.
Πρέπει να δώσουμε στην Πολιτεία να καταλάβει πως η Περιφέρειά μας, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο κάτι που απέδειξαν οι τοπικές κοινωνίες με την πρόσφατη στήριξή τους στην επιχειρούμενη «εισβολή» μεταναστών, που υποκινούσε η Τουρκία στον Έβρο. Είναι οι ακρίτες που γνώριζαν τα περάσματα και ενίσχυσαν ακόμα και με άοπλες περιπολίες τις δυνάμεις ασφαλείας και τον στρατό.
Δεν μπορώ παρά να είμαι ιδιαίτερα περήφανος για όλους τους συμπατριώτες μου που δίνουν έναν άνισο πολλές φορές αγώνα επιβίωσης και όμως παραμένουν εδώ στον τόπο μας. Νιώθω βαριά την ευθύνη της εκπροσώπησής τους στο Περιφερειακό Συμβούλιο γιατί αυτοί οι άνθρωποι μας εμπιστεύτηκαν. Εναπόθεσαν σε εμάς τις ελπίδες τους για μια καλύτερη ζωή, για μια νέα πορεία στον τόπο τους. Είμαι αποφασισμένος να δώσω όλες μου τις δυνάμεις για να φανώ αντάξιος των προσδοκιών τους όχι μόνο από εμένα αλλά και από τους συναδέλφους μου του συνδυασμού «Περιφερειακή Σύνθεση».
Ασφαλώς ο αγώνας μας για ένα καλύτερο αύριο δεν σταματάει για μένα στην αίθουσα του Περιφερειακού Συμβουλίου, είναι μια «μάχη» που κυρίως δίνεται στο πεζοδρόμιο. Με την καθημερινή επαφή με τους απλούς ανθρώπους, με το αφουγκράζομαι τα προβλήματά τους, να ακούω τις έγνοιες τους και να βάζω στόχο την επίλυση όσο το δυνατόν περισσότερων προβλημάτων τους.
Είναι για μένα αδιανόητο να μην κάνω ό,τι μπορώ για να ανταποκριθώ στις προσδοκίες των συμπατριωτών μου.
