Αν δεν έχεις νύχια να ξυθείς ή αν τα πελεκάς μόνος…
Με αφορμή την αλητεία της Τουρκίας, αναφορικά με τα Βαρώσια στην Κύπρο, την πειρατική συμπεριφορά της στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Συρία, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, στην Θράκη και η λεκτική καταδίκη των ενεργειών της Άγκυρας από τους Διεθνείς Οργανισμούς και το κατάλληλο γράψιμο αυτών στα παλαιότερα των υποδημάτων του, ο διεθνής ταραξίας απλά συνεχίζει το έργο του.
Η πρώτη σκέψη που έρχεται στον Έλληνα είναι αυτό που λέει ο λαός. «Αν δεν έχεις νύχια να ξυθείς μην περιμένεις από άλλους να σε ξύσουν»
Αυτό ακριβώς κάνει η Ελλάδα και αυτό γιατί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο όλες αυτές οι ενέργειες του σουλτάνου έχουν αντίχτυπο σε αυτήν αλλά … «έχει νύχια να ξυθεί»;
Ή, στην προσπάθεια επιβίωσης της πολιτικής ελίτ στην Αθήνα σε βάρος του Ελληνικού Λαού και περιφερειακά, τα έχει κόψει τόσο βαθιά που δεν της δίνουν το περιθώριο να ξυθεί μόνη της και κινείται εκλιπαρώντας σε κλειστές πόρτες ή σε πόρτες που ανοίγουν για να της χτυπούν την πλάτη.
Τελικά είναι στο χέρι του λαού να ψηφίσει πολιτικούς που θα αφήσουν να μεγαλώσουν λίγο τα νύχια τους για να μπορούν να ξυθούν όταν τους προκαλούν φαγούρα τύποι σαν τον Ερντογάν και ο νοών νοείτο.
