Πόση «δημοκρατική» διπροσωπία από την πολιτική ελίτ της Ελλάδος;

Φ. Γενηματά: Για να κερδίσουμε τη μάχη με τον κορωνοϊό πρέπει να είμαστε όλοι μαζί. Το είπα και δεν θα κουραστώ να το λέω. Κάποιοι δεν θέλουν, επιλέγουν τον διχασμό και μάλιστα με αφορμή και την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Διάβασα με προσοχή την δήλωση της κ. Γεννηματά και τουλάχιστον αυτό που προσέλαβα είναι ότι τα κόμματα εξουσίας – αυτό συμπεριλαμβάνει και τα πρώην – καθώς και τα κόμματα της κεντροαριστεράς που έκαναν σημαία την γιορτή του Πολυτεχνείου, δεν τους καίγεται καραφάκι ούτε για την δημοκρατία, ούτε για αυτούς που θυσιάστηκαν – αν θυσιάστηκαν.

Η κυβέρνηση που βολοδέρνει μέσα στην τρικυμία του κορωνοιού, αντιμετωπίζει το θέμα του πολυτεχνείου με σπασμωδικό και αμήχανο τρόπο, ενώ τα κεντροαριστερά στελέχη προσπαθούν να «πουλήσουν» «δημοκρατικό» τσαμπουκά –  σανό – για το ακροατήριο τους.

 

Να συμφωνήσουμε ότι η εξέγερση του πολυτεχνείου, ήταν μία κίνηση πολιτών απέναντι στην στρατοκρατούμενη Ελλάδα. Ήταν ένα σημαντικό γεγονός που άλλαξε την ροή  της νεότερης ιστορίας, σε βάρος των εθνικών και οικονομικών συμφερόντων,  όπως φάνηκε εκ του αποτελέσματος και εκπορεύτηκε από τα στελέχη που βγήκαν από την γενιά του Πολυτεχνείου και σίγουρα η γιορτή του πολυτεχνείου, δεν ήταν ποιο μεγάλη «γιορτή» από αυτήν του «ΟΧΙ» που ακυρώθηκαν λόγω κορωνοιού οι παρελάσεις.

Γιατί λοιπόν στην μία Εθνική γιορτή που θυσιάστηκαν χιλιάδες στρατιώτες και πολίτες να καταργούνται οι πανηγυρισμοί και οι παρελάσεις και για την γιορτή του πολυτεχνείου, να απαιτούν να πραγματοποιηθεί, οι προερχόμενοι από την κεντροαριστερά, αψηφώντας τους νόμους και την δημόσια υγεία των πολιτών, μόνο και μόνο για να «χαϊδέψουν» το αριστερό τους ακροατήριο.

Πόσο δύσκολο είναι να πάει  ο καθένας, σύμφωνα με το γράμμα του νόμου, απέναντι στην αντιμετώπιση του κορωνοιού,  να καταθέσει το λουλούδι του, να αποτίσει φόρο τιμής και να πάει στο σπίτι του;

Γιατί λοιπόν θα πρέπει η πολιτική ελίτ να στείλει το όποιο μήνυμά, συμμετέχοντας σε μία γιορτή  που και οι ίδια δεν την πιστεύει;

Σαφώς και δεν μιλούμε για τους πολίτες της Χώρας, που απλά, χωρίς τυμπανοκρουσίες θέλουν να κάνουν το καθήκον τους, έτσι όπως αυτοί το αντιλαμβάνονται,  τιμώντας τους  τότε αγωνιστές του πολυτεχνείου, αλλά, μιλούμε για την πολιτική ελίτ του τόπου που κάνει τα πάντα, ακόμη και σε αυτές τις εκδηλώσεις, σπέρνοντας το μίσος μεταξύ των πολιτών, προκειμένου να δικαιολογήσει την παρουσία της.