Διάβασα για την εκδίκαση της υπόθεσης της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης στον Αρειο Πάγο. Διάβασα επίσης για την παρουσία και των τριών βουλευτών της μειονότητα της Θράκης των κων Ζειμπέκ Χουσείν, Μπαράν Μπουρχάν και Ιλχάν Αχμέτ.

Οι τρείς βουλευτές μας συμπαραστάθηκαν στους εκπροσώπους της ΤΕΞ και φωτογραφήθηκαν όλοι με χαρά στα σκαλοπάτια. Καταλαβαίνω πόσο μεγάλη σημασία έχει για τους τρείς βουλευτές η δικαίωση του σωματείου αφού πολλά συμφέροντα εξυπηρετεί και κυρίως θα ικανοποιούσε και την Τουρκία. Θα ήθελα να συγχαρώ τους τρείς βουλευτές της μειονότητας που ενώνουν τις δυνάμεις τους για να πετύχει τους σκοπούς της η Τουρκική Ενωση Ξάνθης, τους καμαρώνω που με χαμόγελο φωτογραφίζονται όλοι μαζί για να ικανοποιηθούν όλοι όσοι βρίσκονται πίσω από την ΤΕΞ, όπως η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης και ο κος Χαλίτ Χαμπίπογλου και η Τουρκία η ίδια.

Γιαυτό και έφθασαν μέχρι και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Θα ήθελα όμως την ίδια διάθεση και την ίδια όρεξη να έδειχναν και για τα προβλήματα που απασχολούν τους απλούς κατοίκους της Θράκης κυρίως τους μουσουλμάνους, που τους έστειλαν στην Βουλή για να διεκδικήσουν τα συμφέροντα της μειονότητας.

Γιατί οι τρείς βουλευτές μας εκλέγονται για να στηρίζουν εμάς όλους τους μουσουλμάνους κατοίκους αυτής της περιοχής και να ακούγεται η φωνή μας εκεί στην Αθήνα στα κέντρα εξουσίας όπου συνήθως δεν ακουγόμαστε λόγω απόστασης. Εκλέγονται για να μας βοηθήσουν να υψώσουμε το ανάστημα μας απέναντι σε κάθε κακοπροαίρετο κρατικό αξιωματούχο που ακούγοντας το όνομα μας, θεωρεί ότι είμαστε πολίτες β’ κατηγορίας επειδή κατοικούμε στην μακρινή Θράκη. Εκλέγονται για να διασφαλίζουν την αξιοπρεπή και ισότιμη με την πλειονότητα διαβίωση μας και να μην μας ξεχνούν μετά την εκλογή τους. Εκλέγονται για εμάς και όχι για την Τουρκία, ούτε για την Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης, ούτε για όσους βολεμένους μαζεύτηκαν στην ΤΕΞ. Ως Ελληνες πολίτες διεκδικούμε ισότητα, ισονομία και ισοπολιτεία και κυρίως ίσα δικαιώματα όπως απολαμβάνουν όλοι οι κάτοικοι αυτής της χώρας.

Δυστυχώς όμως οι κύριοι βουλευτές δεν δίνουν δεκάρα για τα προβλήματα κάποιων μουσουλμάνων όπως εμείς. Δεν δίνουν δεκάρα για τα προβλήματα μουσουλμάνων όπως εγώ ο Καράνταη Χουσείν και η σύζυγος μου  Χασάνογλου Μουμινέ που ως ιδιοκτήτες ραδιοφωνικών σταθμών παλεύουμε για πάνω από είκοσι πέντε χρόνια να κερδίσουμε την ελευθερία μας να εργαστούμε με αξιοπρέπεια στην δουλειά που αγαπάμε και στην οποια αφοσιωθήκαμε τόσα χρόνια.

Εχοντας και οι δύο ραδιοφωνικό σταθμό για πάνω από 25 χρόνια δεχόμαστε μια ανευ προηγουμένου δυσμενη διακριτική μεταχείριση από τις ελληνικές Αρχές εξ αιτίας της αδικαιολόγητης και έξω από κάθε λογική εμμονής του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης να μην εγκρίνει την συνέχιση της νόμιμης λειτουργίας των ραδιοσταθμών μας παρά το γεγονός ότι εξ αρχής είχαμε άδεια λειτουργίας όπως και όλα τα ραδιόφωνα του Νομού Ξάνθης και όλης της Ελλάδος και εκπέμπουμε αδιάκοπα πάνω από 25 χρόνια. Το καθεστώς στην Ελλάδα είναι γνωστό. Κανένα ραδιόφωνο μετά το 1999, δεν έχει άδεια λειτουργίας λόγω έλλειψης νομοθετικού πλαισίου καθώς το κράτος δεν ψηφίζει νόμο για την αδειοδότηση των ραδιοσταθμών.

Όμως σε αντίθεση με όλα τα ραδιόφωνα της Ελλάδος, μόνο εμείς οι δύο έχουμε διωχθεί αμέτρητες φορές από τα ελληνικά δικαστήρια για έλλειψη αδείας λειτουργίας (σε αντίθεση με όλα τα άλλα ραδιόφωνα τα οποία αν και αυτά δεν έχουν άδεια, ουδέποτε διώχθηκαν), έχουν κατασχεθεί τα μηχανήματα αμέτρητες φορές και έχουμε φυλακισθεί για ένα αδίκημα που αφορά μόνο εμάς. Παρά το γεγονός ότι έχουμε διωχθεί αμέτρητες φορές, έχουμε απαλλαχθεί σε όλες, αλλά η αθωότητα μας δεν  ισχύει για το ΕΣΡ και τον Πρόεδρο του, ο οποίος φαίνεται ότι μας έχει στοχοποιήσει λόγω της ιδιότητας να ανήκουμε στην μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης.

Η δική μας περίπτωση δεν απασχόλησε καθόλου τους τρείς βουλευτές μας, ίσως γιατί εμείς δεν δίνουμε αξιώματα, δεν βγάζουμε φωτογραφίες έξω από Αρειους Πάγους, δεν έχουμε ίσως τόσο πολλά χρήματα και εξουσία όπως η Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης. Αναρωτιέμαι: δεν είναι άραγε αξιο προσοχής το γεγονός ότι δύο μουσουλμάνοι Θρακιώτες που δικαιώθηκαν από όλα τα δικαστήρια της χώρας, όταν κρίθηκε πολλές φορές από όλα τα ποινικά δικαστήρια του Εφετείου Θράκης ότι είναι αβάσιμη τόσο η άσκηση οποιαδήποτε ποινικής διώξεως σε βάρος τους όσο και το συνεχές κυνηγητό τους, να τραβάμε ακόμη το μαρτύριο των συνεχών κατασχέσεων των μηχανημάτων μας και το αδιάκοπο κλείσιμο των σταθμών μας; Δεν ενδιαφέρεται κανένας από τους μουσουλμάνους βουλευτές μας για το μαρτύριο μας που συνεχίζεται ακόμη και τώρα που η σύζυγος μου αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας;

Δεν ενδιαφέρεται κανένας για το δίκαιο αίτημα μας, για την ταλαιπωρία που περνάμε; Τι θα έπρεπε να κάνουμε για να τρέξουν να μας βοηθήσουν; Μηπως να γραφτούμε στην Τουρκική Ενωση Ξάνθης Μήπως να γίνουμε και εμείς δωρητές σε κάποια τέτοια σωματεία; Μήπως πρέπει να τρέξω κιεγώ στο Τουρκικό Προξενείο για να τραβήξω την προσοχή των βουλευτών μας; Μήπως να τρέξω να παρακαλέσω τον πανίσχυρο δήθεν εκλεγμένο Μουφτή κο Μέτε; 

Για όλα τα ραδιόφωνα σε όλη την Ελλάδα, ισχύει ότι δεν έχει γινει ακόμη ο χάρτης συχνοτήτων κατά νομό της Ελλάδας, δεν έχει εκδοθεί η σχετική υπουργική απόφαση για την προκήρυξη των συχνοτήτων, δεν έχει αρχίσει και δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία χορήγησης των σχετικών αδειών, όλοι οι προ της 1-11-1999 λειτουργούντες ραδιοσταθμοί, θεωρούνται νομίμως λειτουργούντες, ενώ για εμένα και την συζυγο μου δεν ισχύει τίποτε από όλα αυτά. Μας έχουν επιβληθεί χωρίς κανένα λόγο πρόστιμα δεκάδων χιλιάδων ευρώ, ενώ για εμάς τους δύο δεν ισχύουν ούτε οι απαλλακτικές αποφάσεις. Ετσι ζούμε το μαρτύριο να μας κυνηγάνε δικαστικά Αστυνομία και ΕΣΡ και εν τέλει να μας αθωώνουν τα ελληνικά δικαστήρια, τα οποία είναι τα μόνα που μας ακούνε. Όμως δεν καταφέραμε ποτέ να νικήσουμε το πανίσχυρο ΕΣΡ που κλείνει τα μάτια σε όλα όσα μας αφορούν και μας δικαιώνουν.

Εμείς όμως δεν έχουμε καμία βοήθεια από τους τρείς βουλευτές μας. Είμαστε Μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, Ελληνες πολίτες, γεννημένοι και μεγαλωμένοι  στην Ξάνθη, όπου και κάναμε οικογένεια. Από πολύ μικροί ασχοληθήκαμε με τη ραδιοφωνία. Παρά τις δυσκολίες καταφέραμε να αναπτυχθούμε αλλά δυστυχώς παλεύαμε μόνοι με την στήριξη των φίλων και πελατών μας οι οποίοι όμως δεν έχουν την δύναμη των βουλευτών. Καταθέτουμε παντού όλα τα δικαιολογητικά, πληρώνουμε όλες τις υποχρεώσεις μας αλλά δεν αρκούν. Εμείς δεν καλέσαμε πολιτικούς για διαφήμιση, δεν γλύψαμε, δεν σκύψαμε σε κανένα.

Ισως τελικά αυτό να ήταν το ελάττωμα μας και αυτό πληρώνουμε πέραν από την ατυχία μας να μας λένε Χουσείν και Μουμινέ. 

Ισως τελικά το να σιωπήσουμε, είναι καλύτερα για όλους.

Γράφει ο Καρανταη Χουσειν