Αισιοδοξία μεν, σκεπτικισμός δε
Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Σίγουρα, τα πράγματα, δεν είναι τόσο όμορφα όσο τα παρουσιάζουν τα φιλικά μέσα ενημέρωσης της κυβέρνησης και ο εμβοολιασμός των διαφόρων πολιτικών καθώς και το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, αφού σύμφωνα με τους λοιμοξιολόγους το «κακό» δεν φεύγει εύκολα.
Να θεωρήσουμε δεδομένο ότι τα εμβόλια κάποια στιγμή θα μας προστατεύσουν από την πανδημία αφού φέρνουν τις υπογραφές διακεκριμένων επιστημόνων και σοβαρών φαρμακευτικών εταιρειών.
Το θέμα όμως δεν είναι οι εν χορδές και οργάνεις εμβολιασμός των ινστρουχτόρων της πολιτικής και των ανθρώπων της πρώτης γραμμής, αλλά του πότε θα τελειώσει η εμβολιαστική διαδικασία.
Αν κανένας λάβει υπόψη του ότι στην Ελλάδα τα πάντα κινούνται με ρυθμούς χελώνας εξ αιτίας της γραφειοκρατίας, εύλογα θα πρέπει να ανησυχεί.
Η εγγύηση για το εμβόλιο υπάρχει, όμως, ποιος εγγυάται ότι το πολύπλοκο σύστημα υγείας θα καταφέρει να εμβολιάσει τον λαό;
Σε πόσο χρόνο;
Να δεχθούμε ότι τώρα στις αρχές, το αλαλούμ ως προς την τροφοδοσία των κρατών από τις φαρμακευτικές εταιρείες θα φύγει και καιρού βοηθούντος, με δεδομένο ότι ακολουθεί η Άνοιξη και το Καλοκαίρι, είναι βέβαιο ότι η πανδημία θα υποχωρήσει και προφανώς για να μην επιστρέψει το Φθινόπωρο του 2021, μέσα στους καλοκαιρινούς μήνες, ο γενικός πληθυσμός, πρέπει να εμβολιασθεί για να μπορέσει να αντιμετωπισθεί τους Φθινοπωρινούς μήνες ένα τρίτο ή τέταρτο κύμα της πανδημίας και φυσικά το ερώτημα που προβάλλει αμείλικτο είναι δεδομένο.
Θα προλάβει το γραφειοκρατικό σύστημα της Ελλάδος μέσα στο επόμενο 6μηνο να ενισχυθεί και να προασπίσει την δημόσια υγεία των πολιτών;
