Η κατάληψη της Ελλάδος και Δημοκρατία
-Οι σκέψεις, το νόημα της ζωής-
(προλογικό σημείωμα)
Ο άνθρωπος απο την στιγμή που γεννιέται, όταν αντικρίζει με τα μάτια του τον κόσμο, βάζει σε λειτουργία τον εγκέφαλο, δηλαδή το μυαλό του, για να προστατεύσει την καρδιά του, δηλαδή αυτή την ζωή του. Που αυτό σημαίνει ένα αέναο αγώνα ύπαρξης, για να στέκεται πάντα όρθιος, δυνατός και με ψυχική δύναμη. Όμως μία ζωή σκεπτόμενος διαρκώς, για να είναι σωστός και να συνυπάρχει με αξιοπρέπεια, σε ένα κόσμο που κλήθηκε ως άνθρωπος να μοιράζεται αυτόν με τους συνανθρώπους του τίμια, δίκαια και ειρηνικά.
Ο αριθμός των 323 λέξεων του άρθρου «η κατάληψη της Ελλάδος και Δημοκρατία» είναι ένας διπλός συμβολισμός:
α. 323 π. Χ. το έτος της τραγικής δολοφονίας* του 32-χρονου Μ. Αλεξάνδρου, ο οποίος είχε ως μοναδικό όραμα τον Οικουμενισμό της ανθρωπότητας, την ένωση, την ειρηνική συνύπαρξη και ισότητα όλων των λαών, και β. την επι δεκαετίες τραγική και διαλυτική κατάσταση της χώρας μας, την απουσία της σύγχρονης Ελλάδος απο το παγκόσμιο γίγνεσθαι για να διαδραματίσει, ως μοναδική κορυφαία ιστορική, πολιτιστική και πνευματική δύναμη, ένα ενεργό καθοδηγητικό και πρωτοποριακό ρόλο εις την συνδιαμόρφωση και εμπέδωση μιας παγκόσμιας ειρήνης, της συνύπαρξης και της ισότητας όλων των λαών.
-*«Η αδυναμία, ο φθόνος και το μίσος εκείνων των ανθρώπων οι οποίοι δεν αποδέχονταν ούτε τις επιτυχίες, τις νίκες, το όραμα, το μεγαλείο και την δόξα του νεαρού Αλεξάνδρου».
– «Η Ιστορία είναι τα βιώματα, τα έργα και οι δράσεις των ανθρώπων, η παρακαταθήκη και ο οδηγός για τις επόμενες γενεές».
– «Τα προνόμια υπέρ των ολίγων είναι σοβαρή προσβολή της αξιοπρέπειας των πολλών, αυτής της κοινωνίας. Διότι βλάπτουν ανεπανόρθωτα την βαθιά έννοια της Δημοκρατίας, αυτής της Πατρίδος».
– «Δημοκρατία είναι η υπεράσπιση των πολλών απο την τυραννία της μειοψηφίας και της επερχόμενης παγκοσμιοποίησης».
– «Η ζωή δεν είναι αναλώσιμο αγαθό, αλλά είναι το ότι καλύτερο και πολυτιμότερο υπάρχει και έχει κανείς για να την φροντίζει μόνο με δική του ευθύνη και απόφαση».
– «Η πολιτιστική, καλλιτεχνική και κοινωνική ευαισθησία που πρέπει να είναι χαρακτηριστικά και κτήμα των δραστηριοτήτων του κάθε ανθρώπου, δεν καθιστούν απαραίτητη την ύπαρξη ενός Ελεγκτικού Οργάνου. Αυτά τα οποία χάνονται είναι τα πολλά «θα», οι χιλιάδες υποσχέσεις, οι ατέρμονες συζητήσεις και οι ανόητες παραφιλολογίες, και εκείνα τα οποία όμως μένουν είναι μόνο τα έργα, τα οποία κάνουν δυνατούς τους ανθρώπους και την κοινωνία, αυτή την Πατρίδα για να ίσταται όρθια».
– «Ελεύθερα και καλά συλλογάται όμως μόνο εκείνος ο οποίος είναι ελεύθερος απο πολιτικο-κομματικές εξαρτήσεις».
_________________________
Η κατάληψη της Ελλάδος και Δημοκρατία
Εις την σύγχρονη εποχή, δυστυχώς, έχει παρερμηνευθεί η έννοια της αληθινής Δημοκρατίας, αλλά και αυτής της Ισότητας. Οι οποίες έννοιες είναι όμως εσωτερικά βιώματα και στάση ζωής, ευθύνης, αρετής και συνείδησης του κάθε ανθρώπου απέναντι των συνανθρώπων, αυτής της κοινωνίας. Αλλά παράλληλα και της παιδείας, γνώσης και εμπειρίας του κάθε ανθρώπου, που αυτό σημαίνει ότι εις την πραγματικότητα δεν μπορεί να ισχύει η έννοια της Ισότητας.
Η κατάληψη του Πολυτεχνείου το 1973 με την εξέγερση, την εθνική καταστροφή και διχοτόμηση της Κύπρου, έγινε έκτοτε και το Εφαλτήριο για τις εν συνεχεία επι πέντε δεκαετίες καταλήψεις των Σχολείων, των Πανεπιστημίων, των δρόμων απο ταραχοποιούς, και τους σε όλους μας γνωστούς-αγνώστους καταστροφείς της κοινωνίας τρομοκράτες-μπαχαλάκηδες. Το Εφαλτήριο εν γένει για την ολοκληρωτική κατάληψη της Ελλάδος, αυτών των Θεσμών και Οργάνων της Πολιτείας, από ανειδίκευτους, ανεπάγγελτους, άσχετους, ασυνάρτητους, ανιστόρητους και επικίνδυνους εθνομηδενιστές, αυτάρεσκους, άρπαγες, αχαλίνωτους φαιδρούς καιροσκόπους και προσωπολάτρες, που λεηλατούν, χρεοκοπούν και καταστρέφουν ανελέητα την Πατρίδα μας.
Συνέπεια της τραγικής κατάληψης είναι όμως και η ολέθρια ολοκληρωτική παραλυσία της χώρας μας σε θέματα εθνικής πολιτικής, η απουσία αυτής εις την διεθνή πολιτική και τις παγκόσμιες οικονομικές εξελίξεις, η παντελής έλλειψη εθνικών οραμάτων. Εν κατακλείδι η χώρα μας αφέθηκε εις την καταστροφική εσωστρέφεια, εις τις αναρίθμητες αποτυχίες και διπλωματικές ήττες, την υποχωρητικότητα, την θανάσιμη απομόνωση και αδυναμία της, ανίκανη και ανίσχυρη πλέον να αντιμετωπίζει η Πατρίδα μας από μόνη της και με ίδιες δυνάμεις αποφασιστικά και αποτελεσματικά, τις μακροχρόνιες και συνεχείς προσβολές, προκλήσεις, διεκδικήσεις, απειλές και αυτών των γειτόνων της, οι οποίοι επιβουλεύονται την τύχη, αυτό το μέλλον της Ελλάδος.
Κρίμα για την Ελλάδα, την Πατρίδα μας. Η Πατρίδα του Εθνομάρτυρα Ρήγα Φεραίου ο οποίος είπε: «Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά». Όμως οι καιροί ου μενετοί, για την σωτηρία της Πατρίδος μας πρέπει τώρα να κρατάμε ανοιχτά τα αυτιά και την ψυχή μας για να ακούμε τη φωνή της Πατρίδος, της Ελευθερίας και των Αθάνατων Αγωνιστών και Ηρώων του 1821.
Γεώργιος Εμ.Δημητράκης
Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού/ Ν. Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά εις την Αθήνα. Διετέλεσε επί 30-ετίας Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια.
