ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Για την πολύμορφη βία κατά των γυναικών
Ο Σύλλογος Γυναικών Ν. Ξάνθης (μέλος ΟΓΕ) βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια σε κάθε
μορφής βία κατά των γυναικών που εντείνει την ανισοτιμία τους και βάζει φραγμό στην ικανοποίηση των
σύγχρονων αναγκών τους. Προβάλουμε τις διεκδικήσεις μας αναδεικνύοντας την πραγματική ρίζα της βίας
κατά των γυναικών.
Η βία κατά των γυναικών δεν περιορίζεται μόνο στη σωματική, λεκτική, ψυχολογική σεξουαλική
κακοποίηση μέσα στην οικογένεια ή στη διαπροσωπική σχέση. Βία είναι το τσάκισμα της οικογενειακής,
προσωπικής μας ζωής, η έλλειψη μέτρων προστασίας της υγείας και της ζωής μας, των εργασιακών μας
δικαιωμάτων, της μητρότητας.
Η ΕΕ, οι αστικές κυβερνήσεις και κόμματα, οι διάφορες ΜΚΟ μας καλούν να «σπάσουμε τη σιωπή»
για την ενδοοικογενειακή βία, αλλά να μη βγάλουμε άχνα για τις πολιτικές που τσακίζουν τη ζωή μας,
να μην πούμε κουβέντα για την εργοδοτική και κρατική βία και καταστολή ενάντια στους αγώνες για
τα δικαιώματά μας. Η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων, άλλωστε, αντιμετωπίζει τις ανάγκες των
γυναικών του μόχθου ως “κόστος” για το κράτος και ως “όφελος” για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Γι’
αυτό δεν εξασφαλίζει δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες που θα στηρίξουν ολόπλευρα τις γυναίκες θύματα βίας.
Τα επιτελεία της ΕΕ φτάνουν στο σημείο να μετράνε με ευρώ τις συνέπειες που έχει η κακοποίηση μιας
γυναίκας στη χαμηλότερη παραγωγικότητά της στην εργασία, το «κόστος» των υπηρεσιών συμβουλευτικής,
ψυχολογικής, νομικής υποστήριξης που χρειάζεται.
Όσο παραμένουν και βαθαίνουν οι οικονομικοί και κοινωνικοί καταναγκασμοί, η εργαζόμενη και άνεργη
γυναίκα παραμένει εκτεθειμένη στη βία κάθε μορφής, με κύρια την εργοδοτική και κρατική βία Σ’ αυτές τις
συνθήκες οι γυναίκες αναγκάζονται να μένουν σιωπηλές, να ψάχνουν για ατομική αντιμετώπιση κι ενός
τέτοιου προβλήματος.
Η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών συνδέεται με όλες τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις
που θα εξασφαλίσουν τη δυνατότητα σε μία γυναίκα να σπάσει τα δεσμά μιας βίαιης οικογενειακής,
διαπροσωπικής ή επαγγελματικής σχέσης. Η ατομική προστασία, η καταγγελία και καταδίκη τέτοιων
απαράδεκτων πράξεων μπορούν και πρέπει να είναι στοιχεία της εργατικής, της λαϊκής, της νεολαιίστικης
πάλης, και όχι απομονωμένα ή σε αντιπαράθεση με αυτήν. Η «ασπίδα προστασίας» χτίζεται μέσα στον
συλλογικό αγώνα για τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, για να εξασφαλιστούν οι οικονομικές και
κοινωνικές προϋποθέσεις ώστε κάθε γυναίκα να έχει τη δυνατότητα να αποκρούσει τη βία κάθε μορφής.
Σήμερα, που υπάρχουν όλες οι δυνατότητες, δε μας αρκεί να συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα των ευρωπαϊκών
προγραμμάτων για ολιγοήμερη φιλοξενία στους ξενώνες. Γι’ αυτό διεκδικούμε δουλειά με δικαιώματα,
αξιοπρεπή μισθό, προνοιακές παροχές.
Σπάμε τις αλυσίδες της σιωπής, της εκμετάλλευσης, της ανισοτιμίας.
Χτίζουμε “ασπίδα προστασίας” απέναντι στη βία κάθε μορφής σε βάρος των γυναικών μέσα
από την κοινή αγωνιστική μας δράση, τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη!