Σέ ένα κράτος που δεν προστατεύει τους αδύναμους τα λόγια περισσεύουν. Ερώτηση από την Ελληνική Λύση

Στην περ. ζ, της παρ. 1, του άρθρου 93, του Ν. 4387/2016, ορίζεται ότι, εξαιρούνται από την λήψη του επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανασφάλιστων Υπερηλίκων οι ανασφάλιστοι υπερήλικες και όσοι εξ’ αυτών που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, εφόσον ο/η σύζυγος λαμβάνει σύνταξη από οποιαδήποτε πηγή μεγαλύτερη από την παροχή, που ανέρχεται στο ποσό των 360€, σύμφωνα με την παρ. 4, του ανωτέρω αναφερόμενου άρθρου. Δηλαδή, αν ο/η σύζυγος λαμβάνει σύνταξη 370€, τότε ο άλλος σύζυγος δεν δικαιούται το επίδομα ανασφάλιστου υπερήλικα, ούτε καν ένα μέρος του. Αναμένει, ως φαίνεται, το Κράτος να επιβιώσει ένα ζευγάρι υπερηλίκων με αυτό το πενιχρό ποσό, που δεν επαρκεί ούτε για την κάλυψη των βασικών αναγκών, πράγμα που είναι ανεδαφικό. Μάλιστα, την ίδια ώρα, υπάρχει η διάταξη της περ. «ε», της παρ. 1, του ίδιου άρθρου, σύμφωνα με την οποία, προϋπόθεση λήψης του επιδόματος είναι το συνολικό ετήσιο οικογενειακό φορολογητέο εισόδημα, καθώς και το απαλλασσόμενο ή φορολογούμενο με ειδικό τρόπο εισόδημα να μην υπερβαίνει το ποσό των οκτώ χιλιάδων εξακοσίων σαράντα (8.640) ευρώ. Υπάρχει, δηλαδή, μία ήδη επαρκής νομοθετική πρόβλεψη, προκειμένου να λαμβάνουν το επίδομα οι έχοντες χαμηλά εισοδήματα, επομένως ο υπερβολικός περιορισμός των δικαιούχων είναι απαράδεκτος και τους στερεί το δικαίωμα να επιβιώνουν, οδηγώντας τους στην πλήρη ανέχεια.

Προτίθεσθε για λόγους κοινωνικής ευαισθησίας και συμπαράστασης στους δοκιμαζόμενους από την φτώχεια πολίτες, να προβείτε για τους ανωτέρω λόγους σε κατάργηση της διάταξης της περ. «ζ», της παρ. 1, του άρθρου 93, του Ν. 4387/2016, προκειμένου να μην αποκλείονται από τη λήψη του επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανασφάλιστων Υπερήλικων, όσοι έχουν σύζυγο που λαμβάνει σύνταξη από οποιαδήποτε πηγή μεγαλύτερη από την παροχή των 360 €;