Παγκόσμια ημέρα νοσηλευτικής – Μια ακόμη μέρα υποκρισίας;
Ειλικρινά δεν γνωρίζουμε αν σε άλλες χώρες τιμούν τους νοσηλευτές και τις νοσηλεύτριες για τον πραγματικό τους αγώνα, όμως δυστυχώς στην Ελλάδα μία ακόμη παγκόσμια ημέρα τιμής για τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής, μετατρέπεται σε μία ημέρα υποκρισίας και ντροπής και μία ημέρα δηλώσεων και λέξεων κενού περιεχομένου.
Να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτή η παράγραφος δεν αναφέρεται στον λαουτζίκο που βρίσκει την υγειά του τις δύσκολες ώρες που περνάει στο κρεββάτι του πόνου χάρις στην περιποίηση του νοσηλευτικού προσωπικού και άρα δεν αναφερόμαστε στους πολίτες αλλά στους πολιτικούς και κάθε ανευθυνουπεύθυνο που είναι τάχα μου ντε υπεύθυνος για να προστατεύσει την ζωή των πολιτών παχυλά αμειβόμενος σε αντίθεση με του νοσηλευτές που αγωνίζονται απολαμβάνοντας αντί για έναν αξιοπρεπή μισθό για το προσφερόμενο έργο, ψίχουλα.
Άρα δυστυχώς η σκληρή πραγματικότητα που έχει να κάνει με την πορεία των νοσηλευτών και νοσηλευτριών μέσα στους χώρους δουλειάς, διαψεύδει όλους αυτούς τους μεγαλοσχήμονες που χρησιμοποιούν τους βαρύγδουπους τίτλους όπως αυτόν της «παγκόσμιας ημέρας νοσηλευτικής» για να εντυπωσιάσουν και να δείξουν τάχα μου το ενδιαφέρων τους.
Γιατί όλοι αυτοί που αρέσκονται στην χρήση των βαρύγδουπων τίτλων με απώτερο σκοπό το μάζεμα των ψήφων από κάθε πικραμένο, έχουν αφήσει μία νοσοκόμα σε κάθε θάλαμο ασθενών ΜΕ σαράντα και βάλε άρρωστων ανθρώπων γιατί δεν γίνονται προσλήψεις και πάει λέγοντας.
Όλον αυτόν τον χρόνο της πανδημίας, μόνοι τους προσπάθησαν να τα βγάλουν πέρα μειούμενοι καθημερινά από τις ασθένειες λόγω του κορωνοιού ακόμη και σήμερα, που στην θεωρεία τουλάχιστον απελευθερώνεται και θωρακίζεται η υγεία, όταν περάσει και αυτή η «μεγάλη μέρα» οι νοσηλευτές θα συνεχίσουν πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας να τραβούνε τον αραμπά.
Άρα λοιπόν για ποια παγκόσμια ημέρα του νοσηλευτή μιλάμε στα Ελληνικά δεδομένα;
Αυτό ισχύει για χώρες που σέβονται και τιμούν τον νοσηλευτή ή την νοσηλεύτρια στην πράξη.
