Τιμή στις Ελληνίδες του Ζαλόγγου, της Θράκης και όλης της Ελλάδας
Εκδήλωση στον Δήμο Ζαλόγγου κοινότητα Καμαρίνας, με τίτλο «Τιμή στην αυτοθυσία της Ελληνίδας» και αναδρομή στις Ελληνίδες που έπραξαν το ίδιο με τις γυναίκες του Ζαλόγγου για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων
ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΖΑΛΟΓΓΟΥ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΙ ΣΥΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ
Άραγε αυτές οι λαμπρές σελίδες της ιστορίας διδάσκονται στα σχολεία;
Τις έχουν διδαχθεί οι δάσκαλοι;
Τους επιτρέπουν να διδάξουν αυτήν την ιστορία που θα αφήσει τα ίχνη της στην περηφάνεια των Ελληνοπαίδων;
Λαός που ξεχνάει την ιστορία του αφανίζεται.
Τελικά αρκούσαν μόνο 200 χρόνια για να αποκοπούν οι Έλληνες από τις ρίζες τους και την ιστορία τους;;;
Ευτυχώς που υπάρχουν λίγοι κοινοτάρχες και μας θυμίζουν το μεγαλείο της ψυχής του Έλληνα και της Ελληνίδας.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Στὸ ἔτος πού διανύουμε ἡ πατρίδα ἑορτάζει τὰ 200 χρόνια τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας.
Στὸ Ζάλογγο, ἓνα ἀπό τὰ συμβολικότερα μέρη τῆς χώρας, θὰ πραγματοποιηθεῖ τὴν Κυριακή 10 Ὀκτωβρίου 2021 ἐκδήλωση μὲ θέμα «Τιμὴ στὴν αὐτοθυσία τῆς Ἑλληνίδας».
Τὴν διοργανώνουν ἡ Π.Ε. Πρεβέζης, ὁ Δῆμος Πρεβέζης καὶ οἱ Δημ. Κοιν. Καμαρίνας, Κρυοπηγῆς καὶ Ὠρωποῦ.
Στόχος νὰ ἀναδείχθοῦν ὅλες οἱ περιοχὲς ὅπου γυναῖκες ἔπεσαν στοὺς γκρεμούς προτιμώντας τὸν θάνατο ἀπό τὴν σκλαβιά καὶ τὴν ἀτίμωση.
Αἰώνια παραδείγματα αὐτοθυσίας καὶ πάθους γιὰ τὴν ἐλευθερία.
Συγκεκριμένα:
- Στά Πομακοχώρια τῆς Θράκης, τὴν περίοδο τοῦ βιαίου ἐξισλαμισμοῦ 16ος-17ος αἰώνας, μικρές Πομακοποῦλες προτιμοῦσαν νὰ γκρεμιστοῦν ἀπό τοὺς βράχους γιὰ νὰ ἀποφύγουν τὴν σύλληψη ἀπό τοὺς Τούρκους. Οἱ ἀπότομοι αὐτοὶ βράχοι ἀνομάζονται «Μόμτσκι Κάμεν-ὁ βράχος τοῦ κοριτσιοῦ».
- Τὸ 1680, στὴν Μπάφρα τοῦ Πόντου, 40 περίπου γυναῖκες ἕπεσαν ἀπό τὴν κορυφή τοῦ Κάστρου τοῦ Ἄλυ (μετέπειτα «Κίζ Καλεσί») γιὰ νὰ μὴν πέσουν ζωντανὲς στὰ χέρια τοῦ Χασάν Ἀλήμπεη.
- Τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1803, στὸ Ζάλογγο, 60 περίπου Σουλιώτισσες μὲ τὰ παιδιά στὴν ἀγκαλιά ἔπεσαν στὸν γκρεμό γιὰ νὰ μὴν σκλαβωθοῦν στὸν Βελῆ πασᾶ, γιὸ τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ.
- Τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1804, στὴν Ἱ. Μ. Σέλτσου, 250 περίπου γυναικόπαιδα Σουλιωτῶν γκρεμίστηκαν σὲ βάραθρο 300 μέτρων, ἀφήνοντας τὰ κορμιά τους στὸν Ἀσπροπόταμο γιὰ νὰ μὴν γίνουν σκλάβες στὰ χαρέμια τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ.
- Στίς 30 Μαρτίου 1822 κατὰ τὴν σφαγή τῆς Χίου ἀπό τοὺς Ὀθωμανούς , χιλιάδες ἄνδρες καὶ γυναῖκες συσσωρεύτηκαν στόν Μελανιό. Ἐκεί πολλές γυναῖκες μὲ τὰ παιδιά τους ἔπεσαν στήν θάλασσα, ἀπὸ τὴν ἄκρη τοῦ γκρεμοῦ (Κάβο Μελανιός), γιὰ νὰ γλυτώσουν τὴν ἀτίμωση καὶ τὴν δουλεία. Τὸ ἴδιο συνέβη καὶ στὸ χωριό Ἄνάβατος, ὅπου κατακρημνίστηκαν στὰ ἀπότομα βράχια.
- Στὶς 22 Ἀπριλίου 1822, 13 Ναουσαῖες ἔπεσαν στὸν ποταμό Ἀράπιτσα, πεθαίνοντας ἐλεύθερες ἀφοῦ δὲν αἰχμαλωτίσθηκαν ποτέ ἀπό τοὺς Τούρκους τοῦ Ἐμποῦ Λουμπούτ, Βαλῆ τῆς Θεσσαλονίκης.
- Τὸν Μάιο τοῦ 1826, στὴν Χορηγόσκαλα Μεσσηνίας, μεγάλος ἀριθμός γυναικῶν, ἀφοῦ ἔδωσαν ἄνιση μάχη μὲ τὶς ὀρδὲς τοῦ Ἰμπραήμ, ἔπεσαν στὸν γκρεμὸ.
- Τὸν Μάιο τοῦ 1826, μετὰ τὴν πυρπόληση τῆς Ἁγίας Λαύρας, στὸ Καστράκι κοντὰ στὸ χωριό Σόλο τῆς Νωνάκριδος Ἀχαΐας, δὲν ἦταν λίγες ἐκεῖνες οἱ γυναῖκες ποὺ προτίμησαν νὰ πέσουν μὲ τὰ μωρά τους ἀπό τὰ βράχια, γιὰ νὰ μήν πιαστοῦν αἰχμάλωτες ἀπό τοὺς τουρκοάραβες.
Στὴν ἐκδήλωση θὰ παραστοῦν ἀντιπροσωπεῖες ἀπὸ αὐτὲς τὶς περιοχὲς:
- Πολιτιστικός Σύλλογος Πομάκων Ξάνθης.
- Ἐξωρραϊστικός-Πολιτιστικός Σύλλογος Νέας Σαμψούντας «Ἡ Ἀμισσός».
- «Σουλιῶτες»-Σῶμα Ἀπόδοσης Τιμῶν καὶ Ἱστορικής Ἀναβίωσης.
- Δῆμος Γεωργίου Καραϊσκάκη Ἄρτας.
- Δῆμος Χίου.
- Λύκειο Ἑλληνίδων Νάουσας, Πολιτιστικός Σύλλογος «Πυρσός» Νάουσας»καὶ Ὃμιλος Περιβάλλοντος καὶ Πολιτισμοῦ Νάουσας «ἡ Ἀράπιτσα».
- Δῆμος Καλαμάτας.
- Πολιτιστικός Σύλλογος «Ἀναγέννησις» Ἀκράτας.
- Χορευτικό Δήμου Πρεβέζης
Tὸ πρόγραμμα περιλαμβάνει ἐπιμνημόσυνη δέηση στὸν Ἱερό Βράχο τοῦ Ζαλόγγου (10:15) , κατάθεση στεφάνων ἀπό τὶς ἐπίσημες ἀρχές τοῦ τόπου καὶ τοὺς προσκεκλημένους , ὀλιγόλεπτη ἱστορική ἀναφορά τῶν γεγονότων ἀπό ἐκπρόσωπο τοῦ Δήμου ἤ τοῦ Συλλόγου τῆς κάθε περιοχῆς, ἀπόδοση τιμών από τους Σουλιῶτες-Σῶμα Ἀπόδοσης Τιμῶν καὶ Ἱστορικής Ἀναβίωσης.
Στὴν συνέχεια (13:00) στὴν Καμαρίνα θὰ πραγματοποιηθεῖ δρώμενο καὶ παραδοσιακoὶ χοροί ἀπό τοὺς προσκεκλημένους Συλλόγους.
Ὁ πρόεδρος
Θεόδωρος Κων. Δράκος