O Τούρκος βαριά ασθενής
Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης
Η σημερινή Τουρκία παρουσιάζει τα συμπτώματα μιας βαριάς ασθένειας, με αποκλειστική ευθύνη των φανατικών ισλαμιστών τού Ρ.Τ. Ερντογάν, των φασιστών-γκρίζων λύκων του Ντ. Μπαχτσελή και την αφρόκρεμα του τουρκικού υπόκοσμου – όλοι μαζί μετέτρεψαν την Τουρκία σε ένα κράτος-μαφία και καθόρισαν την πορεία της προς τα βράχια.
Ένα εμπρηστικό και προκλητικό μείγμα πολιτικής μεγαλομανίας, ψευδαισθήσεων νεκρανάστασης οθωμανικής αυτοκρατορίας με την βία, νεοπλουτισμού και ανείπωτης χλιδής της άρχουσας τάξης με εμπόριο ναρκωτικών, ποικιλίας σκανδάλων, χρηματισμού, φαραωνικών έργων με υψηλή προμήθεια για το «παλάτι» και κάθε κατηγορίας διαπλοκή, οδήγησαν την Τουρκία σε μια κατάσταση βαριάς ασθένειας.
Τα πιο σημαντικά «συμπτώματα» μιας βαρύτατης ασθένειας που απειλούν σοβαρά την επιβίωση της Τουρκικής Δημοκρατίας, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, είναι τα εξής:
Σκάνδαλα:
Η Τουρκία θυμίζει την κουζίνα ενός μεγάλου εστιατορίου στην οποία βράζουν ταυτόχρονα δεκάδες κατσαρόλες πάνω σε ηλεκτρικά μάτια, με αποτέλεσμα ο μάγειρας και οι βοηθοί του να μην ξέρουν πια κατσαρόλα να προλάβουν πρώτη.
Μέσα στον Οκτώβριο του 2021 ξεχώρισε η αποκάλυψη του Reuters ότι ο όμιλος εταιρειών Demirören, δεν έλαβε μόνο 750 εκατ. δολάρια «δάνειο» για να αγοράσει τζάμπα την «Χουριέτ», αλλά αναδιάρθρωσε και όλα τα δανικά (και αγύριστα;) ύψους 2 δις δολαρίων – χωρίς τόκους.
Μέσα στον Νοέμβριο ο «συγκυβερνήτης» της τουρκικής κυβέρνησης Ν. Μπαχτσελή συναντήθηκε παρουσία ΜΜΕ, με τον αποφυλακισθέντα (το πως είναι άλλη ιστορία) αρχιμαφιόζο Κουρσάτ Γιλμάζ διευρύνοντας με κάθε επισημότητα την υφιστάμενη κυβερνητική συνεργασία με τον τουρκικό υπόκοσμο (5/11/21).
Μόλις 2 μέρες αργότερα (7/11/21) ο Α. Σενέρ, εκ των συνιδρυτών του ΑΚΡ, κυριολεκτικά εξερράγη μιλώντας για ρουσφέτια που πήραν υπουργοί, για τα τεράστια θησαυροφυλάκια σε διάφορα σπίτια, για μηχανήματα μετρήματος χρημάτων που έχουν παιδιά υπουργών, για τα εκατομμύρια δολάρια που βρέθηκαν σε κουτιά παπουτσιών στο σπίτι Γενικού Διευθυντή Τράπεζας, για τις 500.000 δολάρια που δόθηκαν σε υπουργό μέσα σε κουτί με σοκολάτες, για ρολόι αξίας εκατοντάδων χιλιάδων λιρών που δόθηκε σε άλλο υπουργό, για εμπορία ανθρώπων που στέλνονται επίσημα στο εξωτερικό από τουρκικούς δήμους σαν εργάτες και πολλά, πολλά άλλα. Όλα αυτά αποκαλύφθηκαν με ονόματα, διευθύνσεις και αποδείξεις. Κανείς δεν διώχτηκε αλλά οι δημοσιογράφοι, διανοούμενοι και πολιτικοί που τα αποκάλυψαν σύρονται στα δικαστήρια. Για το αμαρτωλό νέο Κανάλι Κωνσταντινούπολης, ο Κεμάλ Κιλιντσντάρογλου για πολλοστή φορά προειδοποίησε πως όποιος συμμετέχει στον σχετικό διαγωνισμό που έχει προκηρυχτεί «θα πληρώσει βαρύ τίμημα» (9/11/2021).
Ατομικά δικαιώματα και διώξεις αντιφρονούντων:
Η τακτική συνήθεια έκδοσης ενταλμάτων σύλληψης «υπόπτων για τρομοκρατία» συνεχίστηκε και τον Οκτώβριο στην Τουρκία με την έκδοση 224 ενταλμάτων κατά «υπόπτων», δηλαδή αντιφρονούντων στο καθεστώς (18/10/21).
Ο Τούρκος ΥΠΕΞ ξαναέβαλε (29/10/21) την γνωστή κασέτα «καταγγελιών» πως δήθεν η Ελλάδα δεν εφαρμόζει τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ φέρνοντας στο νου την παροιμία «η καμήλα δεν κοιτάει την καμπούρα της», αφού η Τουρκία έχει εναντίον της εκατοντάδες αποφάσεις του ΕΔΑΔ τις οποίες απλά αγνοεί.
Στην σημερινή Τουρκία ακόμα και ο Ορχάν Παμούκ, ο άνθρωπος που έβαλε την Τουρκία στον χάρτη της παγκόσμιας λογοτεχνίας, διώκεται με αστείες «κατηγορίες» – η τελευταία δίωξη αφορά το καινούργιο του βιβλίο «Νύχτες της Πανούκλας».
Στις 4/11/2021 ο Άγγλος βουλευτής των Εργατικών Λόιντ Ράσελ-Μόιλ, Πρόεδρος της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για Κουρδιστάν, ανακοίνωσε πως «Το 1/3 των φυλακισμένων δημοσιογράφων παγκοσμίως, βρίσκεται στην Τουρκία», ενώ στις 11/11/2021 έγινε γνωστό πως η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν δεν προσκλήθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής για τη Δημοκρατία (9-10/12/2021) η οποία οργανώνεται από τον πρόεδρο των ΗΠΑ και στην οποία θα συμμετάσχουν αρχηγοί κρατών, κυβερνήσεων -μεταξύ τους Ελληνική και Κυπριακή Δημοκρατία- καθώς και μέλη της κοινωνίας των πολιτών.
Κατάρρευση τουρκικής λίρας:
Η μείωση των επιτοκίων από την τουρκική κεντρική τράπεζα στις 22 Οκτωβρίου 2021, κατόπιν οδηγιών του Ρ. Τ. Ερντογάν, εγκαινίασε ένα νέο κύκλο κατάρρευσης του τουρκικού νομίσματος. Παρά τις διαβεβαιώσεις περί «σταθεροποίησης της λίρας» του επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας (1/11/21), η ραγδαία υποτίμηση του τουρκικού νομίσματος προκάλεσε την έντονη αντίδραση του αρχηγού της τουρκικής αντιπολίτευσης ο οποίος απευθυνόμενος στον Ρ. Τ. Ερντογάν τον αποκάλεσε «ψεύτο-οικονομολόγο» λέγοντας: «Λες ότι είσαι οικονομολόγος, αλλά κοίτα τα χάλια της οικονομίας, γιαλαντζί οικονομολόγε!» (10/11/21).
Το βράδυ της 12ης προς την 13η Νοεμβρίου 2021 το δολάριο και το ευρώ έσπασαν κάθε προηγούμενα ρεκόρ απέναντι στην τουρκική λίρα φέρνοντας στο νου το σχόλιο του λαλίστατου Ρ. Τ. Ερντογάν, που είχε κάνει το 2012: «Το νόμισμα όπως η σημαία, όπως ο εθνικός ύμνος συμβολίζει την ισχύ, το κύρος και την ανεξαρτησία μιας χώρας. Το κύρος ενός νομίσματος είναι το κύρος του έθνους». Άλλες εποχές, άλλα λόγια…
Η κατάρρευση του τουρκικού νομίσματος συνεχίζεται σταθερά, έχοντας διαμορφωθεί (Πέμπτη, 18 Νοεμβρίου 2021) σε 10,55525 τουρκικές λίρες για 1 δολάριο και 12,083 τουρκικές λίρες για ένα ευρώ. Υπενθυμίζεται πως τις πρώτες μέρες του 2021 οι αντίστοιχες ισοτιμίες ήταν μειωμένες τουλάχιστον κατά 30% (7,4062 για το δολάριο και 9,027 για το ευρώ).
Κορονοιός:
Ο εγκληματικός χειρισμός του προβλήματος του κορονοϊού με τις γνωστές φαντασιώσεις πως (τάχα) η πανδημία θα ωφελούσε την τουρκική οικονομία, έχει στοιχήσει, σύμφωνα με τα (αναξιόπιστα) επίσημα τουρκικά στοιχεία, από τις 20/3/2020 μέχρι τις 18/11/2021 την μόλυνση 8.480.986 ανθρώπων από τους οποίους 74.202 αποβίωσαν. Επί πλέον, οι οικονομικές επιπτώσεις στην τουρκική τουριστική βιομηχανία και σε όλους τους επί μέρους τομείς που επηρεάζονται από αυτήν, υπήρξαν καταστροφικές.
Εργαλειοποίηση μεταναστών:
Η εδώ και δεκαετίες υπόγεια πολιτική της Τουρκίας να συγκεντρώνει συστηματικά πληθυσμούς από Μέση Ανατολή, Ασία και Αφρική προκειμένου να τους προωθήσει προς την Ελλάδα και την Ευρώπη, σε μια ακραία μορφή υβριδικού πολέμου, άρχισε σταδιακά να γίνεται αντιληπτή και από την διεθνή κοινότητα. Τα κροκοδείλια δάκρυα για τον δήθεν ανθρωπισμό της «φιλεύσπλαχνης» Τουρκίας που αγκαλιάζει τους πρόσφυγες, φαίνεται καθαρά πλέον σε όλους πως αποτελεί στρατηγική της τουρκικής ΜΙΤ, σε αγαστή συνεργασία με τα κυκλώματα των εμπόρων ανθρώπινης ελπίδας και διπλό στόχο: Την αποκόμιση αμύθητου πλούτου και την αλλοίωση της πληθυσμιακής σύνθεσης των «αντιπάλων» της με την ελπίδα απόκτησης πολιτικής δύναμης, σαν μια σύγχρονη παραλλαγή του «Δούρειου Ίππου».
Στις 27/10/2021 ο Έλληνας Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου κατήγγειλε την «εκμετάλλευση μεταναστών από εγκληματικές συμμορίες στο Αιγαίο» και λίγο αργότερα (2/11/2021) την άρνηση της Τουρκίας να δεχτεί την επιστροφή πλοίου με εκατοντάδες «μετανάστες» που η ίδια «προώθησε» προς την Ελλάδα. Τα ίδια περίπου ανέπτυξε και ο Έλληνας ΥΕΘΑ στις Βρυξέλλες, στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων και Αμύνης της Ε.Ε. (16/11/2021).
Η στρατηγική της τουρκικής ΜΙΤ, λόγω των «δυσκολιών» που αντιμετωπίζει σε Έβρο και Αιγαίο, επεκτάθηκε προς την Λευκορωσία μεταφέροντας καθημερινά από την Κωνσταντινούπολη, με συνεχείς πτήσεις τόσο των Τουρκικών αερογραμμών όσο και της Belavia (Λευκορωσίας), χιλιάδες «μετανάστες» αρχικά προς Λιθουανία και Λετονία και στην συνέχεια προς τα Πολωνικά σύνορα κατά το πρότυπο της αποτυχημένης «επιχείρησης» στον Έβρο, τον Φεβρουάριο του 2020. Η άμεση κινητοποίηση της Ε.Ε., η απειλή ευρωπαϊκού αποκλεισμού της Turkish Airlines και της Belavia καθώς και η διεύρυνση του καθεστώτος κυρώσεων κατά της Λευκορωσίας που αποφάσισαν οι υπουργοί Εξωτερικών της Ε.Ε. στις 15/11/2021, οδήγησε στην έστω και προσωρινή «συγκράτηση» της νέας υβριδικής επίθεσης με τουρκική υποκίνηση, αυτή την φορά προς τα πολωνικά σύνορα.
Συρία:
Αμερική και Ρωσία φαίνεται να «τα βρίσκουν» στην Συρία, χωρίς να υπολογίζουν καθόλου τον όψιμο νέο-σουλτάνο της Τουρκίας: Ελλάδα, Κύπρος, Αυστρία, Βουλγαρία, Ιορδανία, ΗΑΕ, Σ. Αραβία, Αίγυπτος και πολλές άλλες χώρες-σύμμαχοι των ΗΠΑ, έχουν ήδη αποκαταστήσει σχέσεις με την κυβέρνηση Μπασάρ Αλ Άσαντ, κάτι πολύ δύσκολο χωρίς την σιωπηρή «συγκατάθεση» των ΗΠΑ. Σε «αντιστάθμισμα» οι Κούρδοι σύμμαχοι της Αμερικής μέσα στην Συρία, φαίνεται να δημιουργούν ένα ημιαυτόνομο ομοσπονδιακό κράτος, κατά τα πρότυπα του ήδη υφιστάμενου στο Βόρειο Ιράκ. Ο Μπασάρ Αλ Άσαντ καλεί συνεχώς την Τουρκία να εγκαταλείψει την Συρία και ο Ρώσος ΥΠΕΞ Σ. Λαβρώφ υπενθυμίζει από την Αίγυπτο (4/10/2021) πως «Η Τουρκία δεν έχει δικαίωμα να παραμείνει στη Συρία». Όλες οι τουρκικές προσπάθειες (τρείς στρατιωτικές εισβολές, υψηλός φόρος αίματος, τεράστιες στρατιωτικές δαπάνες και πολεμικό υλικό, βάσεις κ.α.) έχουν μετατραπεί σε μια μεγάλη πληγή που αιμορραγεί και επιδεινώνεται. Οι ιαχές που συνόδευαν τους οθωμανικούς ύμνους κατά τις στρατιωτικές εισβολές για την «κατάκτηση» της Συρίας, μετατράπηκαν πλέον σε λυγμούς μανάδων των ολοένα αυξανόμενων νεκρών τούρκων στρατιωτών.
Λιβύη:
Το τουρκικό «Βατερλώ» και στην Λιβύη έχει ήδη πάρει μια σταθερή πορεία. Οι κούφιοι λεονταρισμοί του Ρ. Τ. Ερντογάν δεν εμπόδισαν την πρόσκληση Ελληνικής και Κυπριακής Δημοκρατίας στην «Διάσκεψη του Παρισιού» (9/11/21), με αποτέλεσμα η Τουρκία να συμμετάσχει στην διάσκεψη κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, σε επίπεδο υφυπουργού εξωτερικών, ανήμπορη να επιβάλλει τις εξωφρενικές απαιτήσεις της. Η τήρηση του εμπάργκο όπλων προς την Λιβύη θα εφαρμοστεί πλέον με εντατικούς ελέγχους της ΕΕ, η απειλή κυρώσεων σε «ανυπάκουος» είναι πραγματική και όχι θεωρητική, ενώ η μοναδική διέξοδος που απομένει πλέον στην Τουρκία είναι η «αμφισβήτηση» του εκλογικού αποτελέσματος που θα προκύψει τον Δεκέμβριο στην Λιβύη, με ενδεχόμενο να την φέρει «πρόσωπο με πρόσωπο» με τον πιθανότερο νικητή της εκλογικής διαδικασίας στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ. Πάντως, η «εικονική πραγματικότητα» μέσα στην οποία επιμένουν να βρίσκονται οι Τούρκοι συνεχίζεται κανονικά: «Η Τουρκία δεν είναι εντελώς ξένη δύναμη στη Λιβύη και θα παραμείνει εκεί» (Χ. Ακάρ, 16/11/2021).
Κύπρος:
Η Τουρκία θεωρεί την Κυπριακή Δημοκρατία στον χάρτη των επεκτατικών της σχεδίων σαν ένα «αδύναμο κρίκο». Για τον λόγο αυτό ζητά (σε πρώτη φάση) δύο «ξεχωριστά» κράτη, εγκαθιστώντας με παρωδία εκλογών μια πειθήνια μαριονέτα σαν «πρόεδρο» των κατεχομένων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Καλεί έντεχνα την αναγνώριση του κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου σαν «κράτος» από τις χώρες του Τουρκικού Συμβουλίου (Ρ.Τ. Ερντογάν, 15/11/2021). Παραληρεί καθημερινά με εμπρηστικές δηλώσεις, τόσο για τον φυσικό πλούτο της Κυπριακής Δημοκρατίας, όσο και για την αυθαίρετη «επέκταση» της στα Βαρώσια. Απειλεί ή προαναγγέλλει συνεχώς «έρευνες» σε Κυπριακή ΑΟΖ, εκδίδει άχρηστες Navtex, επισείει «πρακτικές αντιδράσεις» στην προσπάθεια της να εμποδίσει προγραμματισμένες έρευνες σε Κυπριακή ΑΟΖ παγκόσμιων γιγάντων (Exon,Total,ENI).
H Ελληνική πλευρά, έξυπνα και μεθοδικά, συνεχίζει να δημιουργεί μια ασφυκτική διπλωματική θηλειά γύρω από τις τουρκικές φαντασιώσεις:
Στις 19/10/2021 κατά την 9η τριμερή σύνοδο κορυφής μεταξύ Ελλάδος – Κύπρου – Αιγύπτου ανακοινώθηκε και η εξαιρετικής σημασίας διασύνδεση των ηλεκτρικών δικτύων των τριών χωρών.
Την επομένη, (20/10/2021) η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο πλαίσιο της ετήσιας έκθεσης της για τις υπό ένταξη χώρες ζητάει -μεταξύ άλλων- από την Τουρκία «να δεσμευτεί κατηγορηματικά για σχέσεις καλής γειτονίας, διεθνείς συμφωνίες και ειρηνική επίλυση διαφορών με προσφυγή, εάν είναι απαραίτητο, στο Διεθνές Δικαστήριο».
Στις 21/10/21 ο Έλληνας ΥΠΕΞ, σχολιάζοντας εύστοχα τις εξωφρενικές, καθημερινές τουρκικές αντιδράσεις παρατήρησε : «Οι τουρκικές αντιδράσεις εξηγούνται μόνο αν η Τουρκία θεωρεί τον εαυτό της ως επιτιθέμενο κράτος».
Στις 27/10/2021 Ελλάδα και Ηνωμένο Βασίλειο προχώρησαν στην υπογραφή στρατηγικής συμφωνίας – πλαίσιο επισφραγίζοντας την στενή σχέση των δύο χωρών, πριν από την επίσημη επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην Βρετανική πρωτεύουσα (16/11/2021).
Στις 12/11/2021 η Ε.Ε. παρατείνει για ένα ακόμα χρόνο το (περιορισμένο, έστω) καθεστώς των κυρώσεων κατά της Τουρκίας για τις παράνομες γεωτρήσεις σε Αν. Μεσόγειο.
Στις 18/11/2021 καταφθάνει στην Αθήνα ο Γάλλος ΥΠΕΞ Λε Ντριάν για συνομιλίες με τον Έλληνα ομόλογο του, ενώ την επομένη (19/11/2021) ακολουθεί τετραμερής συνάντηση Ελλάδας-Γαλλίας- Αιγύπτου -Κύπρου.
Συμπεράσματα:
Οι συνεχόμενες εμπρηστικές και υβριστικές υπερβολές του τουρκικού καθεστώτος κατά Ελλάδος και Κύπρου («Όποιο σχέδιο δεν περιλαμβάνει την Τουρκία και τους Τουρκοκύπριους δεν έχει καμία πιθανότητα επιβίωσης» – Χ. Ακάρ 13/10/2021, «Η Τουρκία δεν θα φύγει ποτέ από την Κύπρο» – μαριονέτα Τατάρ στην Γερμανική FAZ 26/10/2021, «Ο Μητσοτάκης και η συμμορία του περνάνε τις μέρες με ψέματα» – Ρ. Τ. Ερντογάν 11/11/2021, «Κάποιες χώρες στη Μεσόγειο δεν κοιτάζουν το μπόι τους» – Χ. Ακάρ 11/11/2021 κ.α.π) δείχνουν πολύ καθαρά την απελπιστική θέση στην οποία έχει οδηγηθεί η Τουρκία. Κανένας απολύτως, φίλος ή εχθρός, δεν παίρνει στα σοβαρά το σημερινό τουρκικό καθεστώς.
Οι καθημερινές προσβολές, οι επαναλαμβανόμενοι λεονταρισμοί και οι χυδαίοι τραμπουκισμοί, σίγουρα δεν αποτελούν διπλωματικά επιχειρήματα. Αντίθετα, αποτελούν «κόκκινο πανί» για την διεθνή διπλωματία και επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο την σημερινή Τουρκία η οποία υποφέρει από τις συνέπειες των βαριών ασθενειών της. Το καθεστώς δεν μπορεί να δεχτεί την επόμενη μέρα στην Τουρκία χωρίς την δική του ανάμειξη γιατί απλά κινδυνεύουν πολλά κεφάλια.
Ο Mehmet Efe Çaman, Τούρκος καθηγητής στο University of Newfoundland του Καναδά, σε πρόσφατα άρθρα του αναρωτιέται αν «Η τελευταία διέξοδος του Ερντογάν είναι ο πόλεμος», θεωρώντας σαν «πιθανούς στόχους» την Συρία και την Ελλάδα.
Η Συρία όμως έχει την «ασπίδα» της Ρωσίας και της Περσίας (οι Κούρδοι της Συρίας τις ΗΠΑ), ενώ η Ελλάδα την «ασπίδα» της Γαλλίας και θεωρητικά πολλών άλλων (Ε.Ε., ΗΠΑ, πολλών Αραβικών χωρών, Ισραήλ κ.α).
Οι προσπάθειες του τουρκικού καθεστώτος να «εκτονωθεί» στην Συρία απέτυχαν αφού Ρωσία και ΗΠΑ απέκλεισαν μια νέα τουρκική εισβολή. Ο Τούρκος ΥΠΕΞ πήγε στην Τεχεράνη (16/11/2021) προσφέροντας ανέξοδη πολιτική υποστήριξη («Οι κυρώσεις εναντίον του Ιράν είναι λάθος») ελπίζοντας σε κάποια κερκόπορτα, αλλά μάλλον επέστρεψε με μηδενικά αποτελέσματα.
Η Ελλάδα, σαν δύναμη ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας με την συνεχώς αυξανόμενη, στρατιωτική και πολιτική αποτρεπτική της δύναμη, φαντάζει πλέον σαν σκέτη αυτοκτονία απέναντι σε κάθε επίδοξο επιδρομέα.
Απομένει να δούμε την πιθανότατα αιματηρή πορεία και τελική κατάληξη της Τουρκικής «ασθένειας»…
