Ταξίδι μακρινό σαν αλεξανδρειανό
αγέρι της φωτιάς στα φύλλα της καρδιάς σαν το χαψίνι
κι οι ρήτορες πολλοί το μαύρο το πουλί
και μόνη στο σκαλί σαν το θαμπό γυαλί
η έγνοιά σου η τρελή εκείνη
Αντίο φίλε αγέρα μου χρυσή καδένα της Πέργαμου
δροσονεράκι της ερήμου και Καθαρή Δευτέρα μου
αντίο φίλε αγέρα μου
Γελούσες μέχρι χθες τα μάτια σου γιορτές
καΐκια στα νερά με τα πανιά φτερά σαν την ειρήνη
μα τώρα σκοτεινιά δεμένα τα πανιά
κι απ’ το δεληχιονιά στενάζει η γειτονιά
και κλαίει η λησμονιά εκείνη
Αντίο φίλε αγέρα μου χρυσή καδένα της Πέργαμου
δροσονεράκι της ερήμου και Καθαρή Δευτέρα μου…
Δάνειο στιχουργικό από το Λευτέρη Παπαδόπουλο και το Νίκο Νικολόπουλο…
Για τον αποχαιρετισμό του Αρχιτέκτονα Κυριάκου Δήμητσα.
Έφυγε στα 81 για τη γειτονιά των Αγγέλων.
Η γνωριμία μας από το 1973.
Είχε από όλα.
Πανεπιστημιακές αναφορές, άλλες για τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης του οποίου ήταν αθλητής, συναθλητής στο βόλεϊ του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κκ. Ανθίμου, αναστηλωτής της Αγια – Σοφιάς διαπιστευμένος από την UNESCO.
Μέλος Ε.Δ.Π. του ΔΠΘ και ατελεύτητα άλλα…
Η κηδεία του την Τρίτη 30 Νοεμβρίου, στη μία το μεσημέρι στον Ι.Ν. Αγίου Θεοφάνους στην Ξάνθη.
Ο Κυριάκος Δήμητσας, γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη και σπούδασε στην Ιταλία, απ’ όπου και πήρε το πτυχίο του με Άριστα.
Για πολλά χρόνια αναφέρονταν σαν ο μεγαλύτερος βαθμός πτυχίου που δόθηκε από το Πανεπιστημίο του BENEVENTO.
Mεταπτυχιακές σπουδές στις αναστηλώσεις μνημείων στη Ρώμη και τη Νάπολη, αποφοιτώντας επίσης με άριστα.
Εργάστηκε ως Αρχιτέκτονας στην Ιταλία και την Ελλάδα.
Επανειλημμένα μου μίλαγε για τον Ιταλό πρώην κάτοχο του παγκοσμίου ρεκόρ των 200 μ. Πιέτρο Μενέα, τον Φώτη Κοσμά του Εθνικού Αλεξανδρούπολης, άλλους υπερ πρωταθλητές.
Οι κορυφαίοι, οι κορυφές ήταν το πάθος του.
Από εκεί μας γνέφει, του γνέφουμε…
Μέχρι να ανταμώσουμε ξανά…
Άννα, Αλέξανδρε, Μάρκο καλή δύναμη.
Στέλιος Αρσενίου
