Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΑΡΧΗ…
Οι Τρώες όταν έκλεψαν, την όμορφη Ελένη,
το πλήρωσαν με πόλεμο, πλάνταξε η Οικουμένη.
Οι Έλληνες θυμήθηκαν, αντίστοιχα να πράξουν,
και ένα εκπαιδευτικό, να πάνε να αρπάξουν.
Προέκυψε θεσπέσια, που λέτε ιλαροτραγωδία,
διασημότης περισσή, σε Αιγίνιο και Πιερία.
Η Τι – Βι που κάτι τέτοια, θεωρεί σαν θεία δώρα,
μπάλα παίζοντας μεγάλη, αναστάτωσε τη χώρα.
Όχι καταδικαστέοι, οι απαγωγείς για να κριθούν,
αλλά σύντομα και άλλοι, πλείστοι να τους μιμηθούν.
Άχ βρε άρρωστη Τι – Βι, τίποτα που δεν σε σώνει,
έναν σαν το Αλέφαντο, θέλεις για να στα ” χώνει “.
Μάθε μπαλίτσα κούκλα μου, κέρατο βερνικωμένο,
άσε τους Γυμνασιάρχες και τον κάθε πικραμένο.
Δεν είναι ο πόνος σόου, στρίγγλα κακομαθημένη,
πρώτιστα εσύ τη χώρα, κατάντησες καθημαγμένη.
Τους κοινούς εγκληματίες, ως ήρωες παρουσιάζεις,
και τα γεγονότα όλα, σπεύδεις να διασκευάζεις.
Αναμένω για να σε δω, κάποτε να γιατρευτείς,
να σοβαρευτείς Τιβούλα και να νοικοκυρευτείς.
Στέλιος Αρσενίου