Πώς ψηφίζουν οι Έλληνες ψηφοφόροι που έχουν μπερδέψει   το τίμιο και ηθικό με το νόμιμο και παράνομο;

Με αφορμή τα γεγονότα που ακολούθησαν στους κόλπους των εργαζομένων στην βουλή όπου το κόμμα διέγραψε τον γιο του βουλευτή της ΝΔ Κ. Δημοσχάκη επειδή στις συνδικαλιστικές αρχαιρεσίες συμμάχησε με συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ προκειμένου να εκπαραθυρώσει τον εκλεκτό του κόμματος της ΝΔ πρόεδρο των εργαζομένων στην Βουλή, αποδεικνύει περίτρανα πώς το πολιτικό σύστημα κρατά τους ψηφοφόρους μπερδεμένους να αναρωτιούνται τι είναι τίμιο και τι (α)τιμο – ανέντιμο, νόμιμο, παράνομο και πάει λέγοντας.

Θέλουμε να πούμε ότι στο συνδικαλιστικό κίνημα τα κόμματα είναι άμεσα εμπλεκόμενα.

Με λίγα λόγια οι εργαζόμενοι δεν ψηφίζουν τον συνάδελφό τους για να εκπροσωπήσει τα συμφέροντά τους, αλλά τα κομματικά συμφέροντα.

Επίσης στις αρχαιρεσίες των εργαζομένων, ο εκλεκτός του κόμματος θα πρέπει να ακολουθεί την κομματική γραμμή. Άλλως διαγράφεται.

Όταν μάλιστα είναι και γιός βουλευτή τότε ανοίγει και το ηθικό θέμα. Μήπως ο πατέρας βουλευτής ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα έβαλε στην «δουλειά» τον γιό από το παράθυρο σε ένδειξη, ντροπής για τα καμώματα του γιού έπρεπε να παραιτηθεί;

Με λίγα λόγια, πώς αντιμετωπίζει το κόμμα τον πατέρα βουλευτή όπου σημειωτέων πιθανώς να παρακάλεσε κάποιους υπουργούς, επιφανή στελέχη του κόμματος, καταθέτοντας προφανώς την κομματική του ιδιότητα ως παρακαταθήκη, για να προσληφθεί ο γιός;

Άραγε αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο ο πατέρας ο οποίος δήλωσε «πίστη» στο κόμμα από το ίδιο το κόμμα;

Δεν θίχτηκε ο πατέρας που ο γιός «πρόδωσε» το κόμμα;

Και εκεί ο μέσος έντιμος πολίτης αναρωτιέται τελικά τι είναι ηθικό, τι είναι έντιμο και τι νόμιμο ή παράνομο;

Και δυστυχώς σε πλείστες όσες περιπτώσεις, όσο ο μέσος πολίτης – ψηφοφόρος, αναρωτιέται γιατί το πολιτικό σύστημα εδώ και δεκαετίες είναι το ίδιο και παραμένει στην εξουσία – ανεξάρτητα ποιο είναι το χρώμα του, εξακολουθεί και ψηφίζει το ίδιο πολιτικό σύστημα.

Το κόμα – (τα) ζούνε και βασιλεύουν όσο οι πολίτες «παίζονται» μεταξύ του τιμίου και άτιμου, ηθικού και ανήθικου, νόμιμου ή παράνομου. Και όσο οι πολίτες έχουν μια θολή εικόνα για το πολιτικό γίγνεσθαι και τον τρόπο που λειτουργεί, θα συνεχίσει να ψηφίζει.

Α.Π.