Ελληνοτουρκικά: Υπερπτήσεις πάνω από Αλεξανδρούπολη
Και η Τουρκία το χαβά της. Ως πότε;
Για μία ακόμη φορά προκαλεί η Τουρκία και οδηγεί την γειτονιά σε επικίνδυνους ατραπούς, ανεξάρτητα αν το ΥΠΕΞ της Αμερικής σε «χαλαρούς» τόνους, στην ουσία κλείνει τα μάτια και τα αυτιά, άσχετα αν ο Πρωθυπουργός της Χώρας, έδωσε την εικόνα στον Αμερικάνο πρόεδρο, για το τι ακριβώς συμβαίνει στην περιοχή μας, αλλά, όπως δείχνουν τα πράγματα, προς το παρών, άλλες είναι οι προτεραιότητες του φίλου και «συμμάχου» της Ελλάδας.
Οι υπερπτήσεις της Τουρκίας, μία ανάσα από την Αλεξανδρούπολη, σίγουρα δεν κρύβουν μηνύματά μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Αμερική η οποία στην κυριολεξία, έστησε μία βάση και ένα διαμετακομιστικό ενεργειακό κόμβο κάτω από το υπογάστριο της.
Κανένας δεν γνωρίζει ποιος ακριβώς είναι ο στόχος αυτών των ενεργειών της «συμμάχου» στο ΝΑΤΟ Τουρκίας, όμως, παρακολουθώντας την συμπεριφορά της, όλοι πλέον γνωρίζουν ότι ο πειρατής της Μεσογείου, με την ανοχή της υπερδύναμης την «ζημιά» θα την κάνει και το ερώτημα που προκύπτει είναι αν η Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει την κούρσα των εξοπλισμών σε μία πορεία κατευνασμού ή πρέπει να λυθεί το θέμα «εδώ και τώρα» με ότι αυτό σημαίνει.
Κακά τα ψέματα, κανένας δεν θα προστρέξει από την «οικογένεια» του ΝΑΤΟ και η Χώρα μόνη της θα παλέψει και αυτό να το έχουν κατά νου οι διοικούντες την Χώρα.
Η Χώρα πρέπει να είναι έτοιμη με την πρώτη «στραβοπτιμονιά» της Τουρκίας να δώσει το άμεσο πρώτο χτύπημα, στην λογική ότι πλέον ο «βρεμένος, την βροχή δεν την φοβάται».
Σε αυτή την λογική ότι η Τουρκία εδώ και δεκαετίες δεν άλλαξε το δόγμα της και θα παραμείνει ο αιώνιος εχθρός της Χώρας μας. Αυτό δεν αλλάζει με την διπλωματία η οποία έπαψε προ πολλού να υφίσταται. Ώρα να μιλήσει η Ελλάδα στην γλώσσα που καταλαβαίνει η Τουρκία.