Ο Ζειμπέκ, η «γέφυρα φιλίας» με την Άγκυρα, οι καιροσκοπικές εμφανίσεις και η ανοχή βουλευτών του Ελληνικού κοινοβουλίου που αποδέχονται τις επιθετικές προκλήσεις Ερντογάν, Νταβουτογλου & ΣΙΑ
Επιτέλους, «ξηλώστε» την «αθέατη» μπάρα από την Ξάνθη
Η κατάργηση της τελευταίας επιτηρούμενης ζώνης στη Θράκης έγινε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 από τον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας Γεράσιμο Αρσένη. Επρόκειτο για μια πολιτική απόφαση, η οποία δημιούργησε νέα δεδομένα στο εσωτερικό της μουσουλμανικής μειονότητας και βελτίωσε την εικόνα του ελληνικού κράτους στα μάτια των Ελλήνων μουσουλμάνων.
Οι μεγαλύτεροι στην ηλικία Ξανθιώτες, θυμούνται την μπάρα που υπήρχε στο 8ο χιλιόμετρο Ξάνθης Εχίνου και πολύ σωστά η Ελληνική Πολιτεία την «ξήλωσε αλλά … δεν φρόντισε μετέπειτα να μην επιτρέψει σε κανέναν να ξαναστήσει αυτήν την μπάρα που χώριζε στην μέση Έλληνες Πολίτες.
Δυστυχώς όμως, μπορεί να φρόντισε η πολιτεία, κανένας στην Ελληνική Επικράτεια να μην ξαναστήσει αυτή την διχαστική μπάρα που χώριζε τον λαό στης Ξάνθης και τον γέμιζε με πίκρα, άφησε όμως με την ανοχή της, διάπλατα ανοιχτό το δρόμο να την ξανα τοποθετήσει η Άγκυρα και η επίσκεψη Νταβούτογλου έδειξε ότι η διαχωριστική αθέατη μπάρα, μεταξύ πολιτείας και μειονότητας είναι υπαρκτή και την συντηρεί η Άγκυρα με πακτωλό χρημάτων, επισκέψεις αξιωματούχων της και ντόπιους βουλευτές οι οποίοι έχουν μπερδέψει το καθήκον τους με τον καιροσκοπισμό.
Αθέατη μεν, υπαρκτή δε.
Οι δηλώσεις Νταβούτογλου που έγιναν κατά την διάρκεια τις επίσκεψης στην Θράκη θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν προκλητικές.
Η συμπεριφορά του Ζειμπέκ, μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου (;;;) θα μπορούσε επίσης να χαρακτηρισθεί προκλητική και ότι ξεπερνά τα ε σκαμμένα στηρίζοντας τις «αθέατες» μπάρες που αυτή την φορά έβαλε η Άγκυρα στην Ξάνθη και οι εδώ «εγκάθετοι» της με το αζημίωτο φυσικά και την περίεργη ανοχή της Ελληνικής πολιτείας, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο την ύπαρξή της.
Και τα δύο γεγονότα, δηλαδή οι δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουργού και ΥΠΕΞ στην Τουρκία και η συμπεριφορά του βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου, θα μπορούσαν να μην ληφθούν υπόψη γιατί αφορούν την αντιπολιτευτική δράση των πολιτικών της Τουρκίας μεταφερόμενη ,όμως, στην Ελληνική Επικράτεια και αυτό είναι που πραγματικά «καίει» και ενισχύει την διαχωριστική μπάρα που έχει τοποθετήσει η Άγκυρα με τα ντόπια στελέχη της στην Ξάνθη.
Δεν χρειάζονται “κόκκινες γραμμές” και “πράσινα άλογα” -μακριά από την λογική αυτή ως προς τη σχέση κράτους-μειονοτήτων. Χρειάζεται απλώς να γίνουν ξεκάθαρες οι δημοκρατικές αρχές που διέπουν κάθε γωνιά της χώρας, το ίδιο και τις εκλογικές περιφέρειες της Ξάνθης και της Ροδόπης -χωρίς παρεκκλίσεις. Δεν γίνεται Έλληνες βουλευτές, να είναι υπερήφανοι για τις επιθετικές προκλήσεις Ερντογάν ή το δόγμα Νταβούτογλου (ή και του Μπαχτσελί) και να νοούνται ως γέφυρες Ελλάδας-Τουρκίας.
