Λείπει το όνειρο από την Ξάνθη

-ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ;

Τέλος, πρέπει να γνωρίζουν οι ψηφοφόροι της Ξάνθης ότι σε έναν οίκο ανοχής όταν δεν δουλεύει το «μαγαζί», δεν αλλάζουμε κουρτίνες, αλλά τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί μέσα.

Είναι γεγονός ότι η Ξάνθη ακολουθεί μία φθίνουσα πορεία τα τελευταία 20 με 30 χρόνια και πραγματικά κανένας δεν ξέρει τι είναι αυτό που έχει γεμίσει την πόλη και τα περίχωρά της με ένα αίσθημα αδιαφορίας για όλα και όλους.

Σίγουρα ο οικονομικός μαρασμός που χτυπά στην καρδιά της έπαιξε και παίζει τον πρώτο ρόλο σε αυτό που λέμε διάθεση για ζωή, διάθεση για δημιουργία και προκοπή.

Άραγε είναι ο κύριος παράγοντας η παύση της οικονομικής ευρωστίας που «φρενάρει» την διάθεση για δημιουργία;

Που είναι τα κεφάλαια από την Ξάνθη τις δεκαετίες του 90 – 2000; Υπήρχαν όλες εκείνες οι υποδομές για να ενισχύσουν τον νομό Ξάνθης  αλλά αντί για αυτό, βλέπουμε ερείπια παραγωγικών δομών εγκαταλειμμένα στον χρόνο που κυλά νεκρός, αδιάφορος μέσα στις ψυχές των ανθρώπων που θέλουν και μπορούν να δημιουργήσουν.

Ακόμη και τα ερείπια έχουν ψυχή αλλά κάποιος πρέπει να την δώσει.

Τι φταίει λοιπόν και η Ξάνθη χειμάζει από προσπάθειες ανάταξης;

Να ξεκινήσουμε από τους πολιτικούς του τόπου που εκ του αποτελέσματος δεν έδωσαν την ευκαιρία στον νομό Ξάνθης να ανθίσει.

Πριν όμως αναφερθούμε στους πολιτικούς, διαπιστώνουμε ότι ενώ κάποιες από τις επιχειρήσεις που στήθηκαν ελέω επιδοτήσεων και προγραμμάτων και έχουν επενδυθεί στην πόλη κατά το παρελθών, μεταφραζόμενα σε κεφάλαια, αυτά «πέταξαν» από την περιοχή και κανένας από τους υπεύθυνους ελέγχου αυτών των κεφαλαίων που στην ουσία ήταν χρήματα του λαού και δεν αναφέρομαι στα συνεταιριστικά μόνο, αλλά στις επιχειρήσεις που επιδοτήθηκαν από τις τότε κρατικές τράπεζες όπως Αγροτική και Εθνική.

Δυστυχώς ο τότε δανεισμός είχε σαν αποτέλεσμα, νοικυραίους με μικρομεσαίες αγροτικές επιχειρήσεις και επιχειρήσεις μεταποίησης στην πρώτη «στραβή»  και με βάση τα υπέρογκα επιτόκια – πανωτόκια – οι τραπεζικοί και κρατικοί έλεγχοι απλά τους στραγγάλισαν, σκοτώνοντάς τα όνειρά τους, ενώ τους «μεγάλους» τους επέτρεψε να κλείσουν, και να μετατρέψουν τα επενδυτικά κεφάλαια σε προσωπικά και ακόμη «διερευνώνται» ή δεν ερευνήθηκαν ποτέ οι περιπτώσεις τους.

Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, η τοπική οικονομία να στηθεί σε σαθρά θεμέλια και τα αποτελέσματά τα βιώνει η Ξάνθη σήμερα.

Οι «αεριτζήδες» επενδυτές με το κρατικό χρήμα σαν εφόδιο, την «κοπάνησαν» από την Ξάνθη αφήνοντας πίσω τους μικρομεσαίους να παλεύουν με το θεριό της γραφειοκρατίας κρατώντας με το ζόρι το κεφάλι στην επιφάνεια της θάλασσας σε μία προσπάθεια να μην πνιγούν.

ΣΗΜΕΡΑ

Δυστυχώς η εικόνα είναι θολή και το υπάρχων πολιτικό προσωπικό αδυνατεί να δώσει μία ελπίδα.

Οι δε επαγγελματίες – επιχειρηματίες, με μετέωρο βήμα, περιμένουν το θαύμα για να δημιουργήσουν και πάλι.

Δυστυχώς, τα θαύμα αργεί.

Το βόλεμα στο δημόσιο έστω και με τα εισοδήματα του ήδη εξανεμισμένα, αρχίζει πλέον και αποκτά την δυναμική στα πλαίσιο τις επιβίωσης του λαού της Ξάνθης.

Ξεκινώντας από τους βουλευτές του νομού οι περισσότεροι βολεύονται στην βουλευτική αποζημίωση και για να την κρατήσουν πρέπει να λένε «ναι» στην Αθήνα και οι δε μειονοτικοί βουλευτές για να τύχουν της αποζημίωσης πρέπει να λένε «ναι» στο Προξενείο για να αποκτήσουν την δυνατότητα της αποζημίωσης – οξύμωρο μεν, υπαρκτό δε, από το Ελληνικό Δημόσιο, εξυπηρετώντας τα σχέδια μία άλλης εχθρικής προς την Θράκη χώρας.

Άρα ο Ξανθιώτικος λαός δεν έχει να περιμένει κάτι από τους βουλευτές της Ξάνθης για τους λόγους που αναφέραμε.

Η Περιφέρεια, η οποία απλά διαχειρίζεται τα κρατικά και Ευρωπαϊκά προγράμματα, η μέχρι τώρα πορεία της έδειξε ότι παρόλο τον πακτωλό των χρημάτων που διαχειρίζεται, αυτός είναι πολύ μακριά από την καθημερινότητα του πολίτη της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και άρα και της Ξάνθης η οποία από την Περιφέρεια δεν έχει να περιμένει κάτι εκτός από κάποιες συναυλίες στην λογική του «άρτου και θεάματος».

Να δούμε τους περιφερειακούς δήμους οι οποίοι ναι μεν διαχειρίζονται πολλά εκατομμύρια σε χρηματοδοτήσεις και Ευρωπαϊκά προγράμματα δεν θέτουν ή δεν μπορούν λόγω υφιστάμενου πολεοδομικού σχεδιασμού και επιρροών από την «Νατούρα» να δημιουργήσουν εκείνες τις προϋποθέσεις οι οποίες θα δημιουργήσουν υποδομές οι οποίες θα φέρουν χρήμα και θα αυξήσουν σημαντικά τα δημοτικά έσοδα τα οποία θα ξανά – πέφτουν στην τοπική οικονομία όπως π.χ. δεν υπάρχουν δρόμοι για να φέρουν τους τουρίστες στις παραλίες τις Ξάνθης ή στα τουριστικά αξιοθέατα.

Περισσότεροι τουρίστες από Βουλγαρία Ρουμανία, περισσότερες τουριστικές επιχειρήσεις, περισσότεροι δημοτικοί φόροι επανατοποθέτηση των δημοτικών φόρων στις υποδομές όπου νοούνται και η ύδρευση, η καθαριότητα, ο καλλωπισμός των δρόμων και πάει λέγοντας.

Άρα στην ουσία υπάρχει στασιμότητα και οι επισκέπτες αρκούνται απλά σε αυτά που οι ιδιωτικές επιχειρήσεις διαθέτουν.

Για φαντασθείτε μία παραλιακή λεωφόρο που θα ξεκινά από το Πόρτο Λάγος και θα καταλήγει στο δέλτα του Νέστου;

Πάνω από τον δρόμο ταβέρνες, ξενοδοχεία κάμπινγκ πάρκινγκ και πάει λέγοντας;

Εδώ θα πρέπει να πιαστεί η Π.Ε. με τους δήμους χέρι με χέρι, προκειμένου να αυξηθούν τα δημόσια έσοδα όχι από επιχορηγήσεις και κρατικό δανεισμό, αλλά από την αύξηση δημοτικών τελών από τα κέρδη που θα δημιουργηθούν στις επιχειρήσεις.

Όσο για τον δήμο Ξάνθης; Έχει αναγάγει το «άρτον και θεάματα» σε επιστήμη, συνεπικουρούμενη με τις απευθείας αναθέσεις, δεν αξίζει καν κάποιος να αναφερθεί με γνώμονα την ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας.

Αυτό είναι όνειρο θερινής νυκτός για τον Ξανθιώτικο λαό.

ΞΑΝΘΙΩΤΕΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ

Σε αυτό το ας πούμε «οικονομικό οδοιπορικό» του Νομού Ξάνθης με την υποσημείωση ότι δεν μιλάμε ως οικονομολόγοι αλλά με βασική αναφορά στις πολιτικές επιλογές των διοικούντων, αφήσαμε τελευταίους του πολίτες του Νομού Ξάνθης οι οποίοι υφίστανται όλον αυτόν των οικονομικό μαρασμό και ατενίζουν αδιάφορα την νεκρή επιθυμία για δημιουργία.

Αποδώσαμε τις ευθύνες που αναλογούν στο βολεμένο πολιτικό σύστημα που ρημάζει στην κυριολεξία την επιθυμία των Ξανθιωτών για να δημιουργήσουν ένα καλύτερο και ελπιδοφόρο αύριο για τους ίδιους και τα παιδιά τους με τις παρακάτω φράσεις.

Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, οι πολιτικοί της Ξάνθης, ως άριστοι επαγγελματίες, πουλάνε ελπίδα. Άρα για να είναι, με τα σημερινά δεδομένα παίχτες μέσα στο συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα, είναι καλοί επαγγελματίες και άρα ικανοί.

Πουλάνε λοιπόν φύκια για μεταξωτές κορδέλες, οι Ξανθιώτες τους ψηφίζουν, οι πολιτικοί εξασκούν το επάγγελμά τους και οι Ξανθιώτες εδώ και 30 χρόνια μένουν με τα φύκια στο χέρι και οι πολιτικοί, κρατάνε τις μεταξωτές κορδέλες, ενίοτε γραβάτες και μεταξωτά σεντόνια σε ξενοδοχεία περιωπής.

Άρα, το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης, δεν το φέρνουν οι έτσι και αλλιώς επαγγελματίες πολιτικοί αλλά οι ίδιοι οι Ξανθιώτες.

Αλλάξτε λοιπόν τους πολιτικούς ή γίνεται οι ίδιοι πολιτική με όραμα.

Πάτε στην κάλπη και αλλάξτε τους.

Τέλος, πρέπει να γνωρίζουν οι ψηφοφόροι της Ξάνθης ότι σε έναν οίκο ανοχής όταν δεν δουλεύει το «μαγαζί», δεν αλλάζουμε κουρτίνες, αλλά τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί μέσα.

Και επειδή οι Ξανθιώτες με την ψήφο τους μετέτρεψαν την Ξάνθη σε ένα απέραντο οίκο ανοχής, είναι καιρός να αλλάξουν τους ανθρώπους που δουλεύουν μέσα στον οίκο ανοχής.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ